Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.212.2023.2.ŁS

Brak możliwości skorzystania przez czynnego sędziego ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulga dla pracującego seniora).

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W związku ze złożeniem przez Panią zeznania podatkowego PIT-37 za rok 2022 bez zastosowania „ulgi dla seniora” zwraca się Pani o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie stosowania tej ulgi w odniesieniu do Pani, jako osoby wykonującej pracę na stanowisku sędziego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Jest Pani pracownikiem. Wiek 60 lat osiągnęła Pani (...) 2017 r. Wykonuje Pani pracę sędziego od ponad 40 lat, a Pani zatrudnienie w Sądzie trwa nieprzerwanie od (...) 1980 r.

Pracuje Pani na stanowisku sędziego w Sądzie Okręgowym w A.. i sytuacja ta miała miejsce przez cały rok 2022.

Z pracodawcą, Sądem Okręgowym w A.., łączy Panią stosunek służbowy. Źródłem stosunku pracy jest mianowanie.

Jako sędzia otrzymuje Pani wynagrodzenie za pracę, a Pani przychody w roku 2022 przekroczyły kwotę 85 528 zł.

Nie otrzymuje Pani emerytury ani renty rodzinnej:

–z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników,

–z ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych,

–z ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy służb mundurowych,

–z ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,

–świadczeń po zwolnieniu za służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych.

W szczególności nie otrzymuje Pani uposażenia w stanie spoczynku czy uposażenia rodzinnego na podstawie ustawy z 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych. Nie występowała Pani o uposażenie w stanie spoczynku dla sędziego, mimo iż spełnia do niego warunki stażowe i wiekowe. Pracuje Pani dalej nieprzerwanie, gdyż Minister Sprawiedliwości wyraził zgodę na pełnienie przez Panią funkcji sędziego do ukończenia 70 roku życia.

W 2022 r. podlegała Pani ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania przychodów ze stosunku pracy, mimo że od Pani wynagrodzenia nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych (art. 91 § 9).

Od Pani dochodów wypłaconych ze stosunku pracy płatnik potrącał zaliczki w pełnej wysokości, bo odmówił zastosowania ulgi dla pracującego seniora i niepobierania zaliczek na poczet podatku do kwoty 85 528 zł, o czym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W efekcie Pani podatek w rozliczeniu rocznym został Pani zdaniem zawyżony.

Zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie całego roku 2022.

Pytanie

Czy do Pani, jako sędziego wykonującego pracę po osiągnięciu wieku emerytalnego 60 lat, pracującego nieprzerwanie w całym roku 2022 i niepobierającego świadczenia o charakterze emerytalno-rentowym, ani uposażenia przysługującego sędziemu w stanie spoczynku, zastosowanie ma zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do przychodów do kwoty 85 528 zł?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, jako osoba, która osiągnęła wiek emerytalny przed 2022 r. i nieprzerwanie pracuje zawodowo nie pobierając żadnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego czy innych podobnych o charakterze emertytalno-rentowym, ma Pani prawo do wprowadzonej od 2022 r. ulgi, o jakiej mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem do zwolnienia kwoty przychodu 85 528 zł od podatku dochodowego dla osób fizycznych i w konsekwencji do obniżenia o tę kwotę kwoty przychodu w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego za 2022 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w aktualnej wersji wymienia osoby pobierające uposażenie sędziego w stanie spoczynku wśród osób, do których jest skierowana ta ulga.

W art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mowa jest, że ulga jest przewidziana pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskiwania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Kwestie podlegania ubezpieczeniom społecznym reguluje ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, że obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze RP są pracownikami, z włączeniem prokuratorów.

Nie ma więc mowy o wyłączeniu sędziów. Argumentem dla przyjęcia, że sędzia nie podlega ubezpieczeniom społecznym nie może być fakt, że od wynagrodzenia sędziów nie odprowadza się składek na ubezpieczenia społeczne.

Takie rozwiązanie wynika z regulacji szczególnej, art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych.

Jednak należy mieć na względzie, że w przypadku odejścia sędziego z zawodu przed osiągnięciem stanu spoczynku po stronie określonych organów istnieje obowiązek uzupełnienia za niego składek ubezpieczeniowych do ZUS za czas, gdy zgodnie z ustawą Prawo o ustroju sądów powszechnych nie odprowadzano składek za sędziego (czyli po 31 grudnia 1998 r.).

Stanowi to więc potwierdzenie, że sędzia podlega ubezpieczeniom społecznym, a tylko z mocy regulacji szczególnych nie są odprowadzane za niego składki na ubezpieczenie społeczne. Niezasadnie utożsamia się więc podleganie ubezpieczeniu społecznemu z odprowadzaniem składek na ubezpieczenie społeczne.

Jak z tego wynika sędziowie są pracownikami podlegającymi ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i nie ma podstaw, by traktować sędziów inaczej niż innych podatników, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Byłoby to działanie dyskryminujące sędziów.

Ponadto należy zauważyć, że sposób rozliczania podatku dochodowego wskazuje na to, że kwestia składek ubezpieczeniowych nie przekłada się wprost na wysokość podatku. Podatek oblicza się bowiem po odjęciu od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne, czyli pozycja wyjściowa do ustalenia podstawy opodatkowania dla osób odprowadzających składki i dla sędziów jest taka sama. Pozbawienie sędziego prawa do ulgi dla seniora, mimo, że jest pracownikiem podlegającym ubezpieczeniu społecznemu i wykonuje pracę po osiągnięciu wieku emerytalnego oraz nie pobiera żadnych świadczeń o charakterze zabezpieczenia na wypadek ryzyka wieku jest nieuzasadnione żadną racją ustawodawcy i jest dyskryminujące dla określonej grupy zawodowej.

Intencją wprowadzenia tej ulgi było zachęcenie seniorów do dalszej pracy bez pobierania wypracowanych świadczeń emerytalnych, a warto zauważyć, że w Pani przypadku Skarb Państwa korzysta podwójnie, bo nie ponosi wydatków na wypłatę wypracowanego przez Panią uposażenia sędziego w stanie spoczynku i nie ponosi wydatków na uposażenie innego sędziego, który przejąłby Pani obowiązki. Realny koszt Pani pracy to 25% uposażenia sędziego, skoro w stanie spoczynku przysługuje 75% wynagrodzenia zasadniczego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego przez Panią opisu stanu faktycznego wynika, że (...) 2017 r. osiągnęła Pani wiek 60 lat. Wykonuje Pani pracę sędziego od ponad 40 lat, a Pani zatrudnienie w Sądzie trwa nieprzerwanie od (...) 1980 r. Pracuje Pani na stanowisku sędziego w Sądzie Okręgowym w A.. i sytuacja ta miała miejsce przez cały rok 2022. Z pracodawcą, Sądem Okręgowym w A.., łączy Panią stosunek służbowy. Źródłem stosunku pracy jest mianowanie. Jako sędzia otrzymuje Pani wynagrodzenie za pracę, a Pani przychody w roku 2022 przekroczyły kwotę 85 528 zł. Nie otrzymuje Pani emerytury ani renty rodzinnej:

‒z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników,

‒z ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych,

‒z ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy służb mundurowych,

‒z ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,

‒świadczeń po zwolnieniu za służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych.

W szczególności nie otrzymuje Pani uposażenia w stanie spoczynku czy uposażenia rodzinnego na podstawie ustawy z 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych. Nie występowała Pani o uposażenie w stanie spoczynku dla sędziego, mimo iż spełnia do niego warunki stażowe i wiekowe. Pracuje Pani dalej nieprzerwanie, gdyż Minister Sprawiedliwości wyraził zgodę na pełnienie przez Panią funkcji sędziego do ukończenia 70 roku życia. W 2022 r. podlegała Pani ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania przychodów ze stosunku pracy, mimo że od Pani wynagrodzenia nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych (art. 91 § 9). Od Pani dochodów wypłaconych ze stosunku pracy płatnik potrącał zaliczki w pełnej wysokości, bo odmówił zastosowania ulgi dla pracującego seniora i niepobierania zaliczek na poczet podatku do kwoty 85 528 zł, o czym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W efekcie Pani podatek w rozliczeniu rocznym został Pani zdaniem zawyżony. Zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie całego roku 2022.

Pani wątpliwość budzi kwestia, czy jako sędzia czynny, który ukończył 60 lat, może Pani skorzystać z „ulgi dla pracujących seniorów” w myśl art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 65 ustawy z 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 217):

§ 1. Stosunek służbowy sędziego nawiązuje się po doręczeniu mu aktu powołania.

§ 2. Sędzia powinien zgłosić się w celu objęcia pierwszego stanowiska w ciągu czternastu dni od dnia otrzymania aktu powołania.

§ 3. W razie nieusprawiedliwionego nieobjęcia pierwszego stanowiska sędziowskiego w terminie określonym w § 2, powołanie traci moc; okoliczność tę stwierdza Minister Sprawiedliwości.

Zgodnie z art. 69 § 1, § 1b, § 2b i § 3 ww. ustawy:

§ 1. Sędzia przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 65 roku życia, chyba że nie później niż na sześć miesięcy i nie wcześniej niż na dwanaście miesięcy przed ukończeniem tego wieku oświadczy Krajowej Radzie Sądownictwa wolę dalszego zajmowania stanowiska i przedstawi zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego, wydane na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko sędziowskie.

§ 1b. Krajowa Rada Sądownictwa może wyrazić zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego, jeżeli jest to uzasadnione interesem wymiaru sprawiedliwości lub ważnym interesem społecznym, w szczególności jeśli przemawia za tym racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego lub potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych sądów. Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa jest ostateczna. W przypadku niezakończenia postępowania związanego z dalszym zajmowaniem stanowiska sędziego po ukończeniu przez niego wieku, o którym mowa w § 1, sędzia pozostaje na stanowisku do czasu zakończenia tego postępowania.

§ 2b. Sędzia będący kobietą przechodzi na swój wniosek w stan spoczynku po ukończeniu 60 lat, niezależnie od okresu przepracowanego na stanowisku prokuratora lub sędziego.

§ 3. W razie wyrażenia przez Krajową Radę Sądownictwa zgody, o której mowa w § 1b, sędzia może zajmować stanowisko nie dłużej niż do ukończenia 70 roku życia. Sędzia ten może przejść w stan spoczynku za trzymiesięcznym uprzedzeniem, składając odpowiednie oświadczenie Krajowej Radzie Sądownictwa. Okres uprzedzenia ulega wydłużeniu o przysługujący sędziemu urlop wypoczynkowy niewykorzystany do końca okresu uprzedzenia. Na wniosek sędziego Krajowa Rada Sądownictwa może udzielić zgody na przejście w stan spoczynku przed upływem okresu uprzedzenia.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, który stanowi, że:

Od wynagrodzenia sędziów nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2022 r.:

Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:

a)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,

b)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 520, 655 i 1115),

c)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 1626 i 2476),

d)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 504, 1504 i 2461),

e)świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,

f)uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2072, z 2021 r. poz. 1080 i 1236 oraz z 2022 r. poz. 655, 1259 i 1933).

W myśl art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 21 ust. 44 tej ustawy wynika, że:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Na mocy art. 32 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.:

Płatnik przy poborze zaliczki na podatek uwzględnia zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania tych zwolnień. W oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika. Płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika. Jeżeli podatnik powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie.

Stosownie do art. 32 ust. 1h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1g, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: ,,Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga ta zapisana została w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia zawieranych w ramach działalności wykonywanej osobiście, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub ryczałtem ewidencjonowanym albo rozliczanych w ramach tzw. IP Box-a. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyższe na grunt przedstawionego przez Panią opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że Pani (kobieta powyżej 60 roku życia, sędzia Sądu Okręgowego, pozostająca w stosunku służbowym i z tego tytułu osiągająca wynagrodzenie, od którego nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne) – nie może skorzystać z „ulgi dla pracującego seniora”. Nie spełnia bowiem Pani podstawowego kryterium – podlegania z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1009).

Jak bowiem wskazała Pani w opisie sprawy: „od Pani wynagrodzenia nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych”.

Zatem pomimo spełnienia pozostałych warunków – wobec braku spełnienia kryterium podlegania z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – nie może Pani skorzystać z „ulgi dla pracujących seniorów”.

Tym samym Pani stanowisko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).