Interpretacja indywidualna z dnia 15 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.219.2023.2.KF

Dotyczy opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji komorniczej zabudowanej i niezabudowanej nieruchomości.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

‒nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla sprzedaży działki nr 1, 2 i 3 zabudowanych budynkami,

‒prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej i zabudowanej w drodze licytacji komorniczej. Uzupełnił go Pan pismem z 7 czerwca 2023 r. (data wpływu 7 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w (...), wykonującym czynności egzekucyjne przewidziane w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. W zwiazku z tym zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), jest Pan płatnikiem tego podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji towarów, w tym nieruchomości, będących własnością dłużnika.

Obecnie przewiduje Pan, że będzie dokonywał, w ramach prowadzonej egzekucji w sprawie o sygnaturze Km (...) sprzedaży licytacyjnej nieruchomości o numerze księgi wieczystej (...), stanowiącej własność: A. Spółka z o.o. w (...). Zgodnie z informacją uzyskaną z (...), dłużna spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT od (...).

Dłużna spółka nabyła ww. nieruchomość na podstawie aku notarialnego z 20 lipca 2004 r. Ww. nieruchomość położona jest na terenie województwa (...), powiatu (...), gminy (...), obszar wiejski, miejscowość (...), przy ul. (...). Ww. nieruchomość o numerze księgi wieczystej (...) stanowi działki ew. nr 4, 5, 1, 2, 3, obszar (...) m², zabudowane budynkiem mieszkalnym i budynkami o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowym.

Jednocześnie komornik zawiadamia, że Prezes Zarządu A. Sp. z o.o. pismem z 31 maja 2021 r. poinformował Pana, że: ,,1. Budynki posadowione na nieruchomości w (...) przy ul. (...) były wykorzystywane w okresie poprzednim przez kilka podmiotów, w tym także na własne potrzeby oraz przez stronę wierzyciela w niniejszej sprawie. 2. Budynki miały różne przeznaczenie, a także były rozbudowywane dla potrzeb własnych oraz firm współpracujących przy produkcji różnych branż w latach 2011 do 2020 do czasu rozwoju epidemii COVID-19. 3. Stroną inwestującą była dłużniczka w rozległym okresie czasu, bowiem finansowała je spółka sama, w zależności od potrzeb rynku. Trwało to przez wiele lat, etapami, nie mając wsparcia bankowego, ani też odliczeń. 4. Wydatki na cele inwestycyjne, celem dostosowania ich do produkcji spożywczej nigdy nie były większe jak 10-15% ich wartości. Dostosowywano je stopniowo, analizując stan hali do aktualnych linii technologicznych. 5. Nieruchomość ta została wniesiona przez wspólników do spółki bez żadnych odliczeń. 6. Dłużniczka wykorzystywała budynki na cele biurowe, archiwa, a hale na cele produkcji żywności, na które był zbyt, a to zwykle zmieniało się co pół roku.’’

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Nieruchomość ma charakter użytkowo-mieszkalny. Stanowi ona działki 4, 5, 1, 2, 3 o łącznej powierzchni 7610 m², zabudowane są kompleksem budynków użytkowych, w tym: budynkiem mieszkalno-biurowym o pow. całkowitej 363,60 m², budynkiem produkcyjno-magazynowym o pow. całkowitej 541,30 m², budynkiem produkcyjno magazynowym o pow. całkowitej 584,00 m² , budynkiem garażowym z wiatą o pow. całkowitej 71,00 m²,

Na działce nr 1 posadowiony jest budynek mieszkalny, na działkach 2 i 3 posadowione są budynki o przeznaczeniu produkcyjno-magazynowym. Działki nr 4 i 5 są niezabudowane - przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego: Uchwała Rady Miejskiej w (...) Nr (...) z dnia 29 września 2011 w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta (...), przeznacza ww. teren na strefę MNU - tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego z dopuszczeniem usług.

Jednocześnie zawiadamia Pan, że 7 czerwca 2023 r. zapoznał Prezesa Zarządu A. Sp. z o.o. z treścią pisma Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2023 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.219.2023.1.KF. W odpowiedzi Prezes dłużnej spółki poinformował Pana, że:

‒nieruchomość o numerze księgi wieczystej (...) składa się z działek nr 4, 5, które są niezabudowane, oraz z działek nr 2, 3, 1, które są zabudowane. Na działce nr 1 znajduje się budynek mieszkalno - biurowy oraz budynek garażowy, na działkach nr 2, 3 znajdują się budynki magazynowo-produkcyjne,

‒każda z wyżej wymienionych działek objęta jest Uchwałą Rady Miejskiej w (...) Nr (...) z 29 września 2011 w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta (...) - przeznacza ww. teren na strefę MNU - tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego z dopuszczeniem usług,

‒nie ma wiedzy czy dla poszczególnych działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

‒wszystkie budynki na terenie nieruchomości były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,

‒dłużnej spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wybudowaniem (nabyciem) budynków, gdyż spółka nabyła nieruchomość bez podatku VAT,

‒dłużna spółka ponosiła wydatki na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nakłady na ulepszenie nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku, budowli lub ich części,

‒nie ma wiedzy czy od tego ulepszenia dłużnej spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zawiadamia Pan, że nie posiada pozostałych informacji objętych wezwaniem. Wskazuje Pan, że brak informacji jest wynikiem podjętych udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji.

Pytanie

Czy planowana sprzedaż licytacyjna nieruchomości o numerze księgi wieczystej (...) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też będzie zwolniona z tego podatku?

Pana stanowisko w sprawie

Uwzględniając stan prawny w zakresie podatku od towarów w usług obowiązujący od 1 września 2019 r. wynikający z art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług, uważa Pan, że przyszła sprzedaż licytacyjna nieruchomości o numerze księgi wieczystej (...), powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). W myśl powołanego przepisu:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów zarówno grunt, jak i budynek lub budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 7 bądź art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników nabytych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze fakt, że w niniejszej sprawie dłużnikiem jest spółka, stwierdzić należy, że dojdzie do sprzedaży majątku przedsiębiorstwa dłużnika. Zatem przy dostawie wskazanych we wniosku działek, spełnione będą przesłanki do uznania dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa dłużnika.

W konsekwencji, dokonana przez Pana dostawa ww. nieruchomości należących do dłużnika będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Odnośnie działek niezabudowanych wskazać należy, że w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, ze w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977; dalej jako: „ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r., w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Tym samym, w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustala się na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. Zatem ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Tym samym przeznaczenie terenu, w myśl powołanego przepisu, nie może być ocenie na podstawie uchwalonego przez gminę Studium.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

‒towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

‒brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok TSUE z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Tym samym, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Z przedstawionych okoliczności w niniejszej sprawie wynika, że dla działek niezabudowanych nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. Dla tych terenów jest jedynie uchwalone przez Gminę Studium. Nie ma Pan wiedzy, czy dla działek niezabudowanych o nr 4, 5 zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jak już wyżej wskazano, na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług, przy ocenie terenu czy jest terenem budowalnym, nie są brane pod uwagę informację wynikające z uchwały Gminy o Studium, wynika to wprost z art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem w tych okolicznościach nie ma możliwości do przeprowadzenia analizy, czy sprzedaż ww. działek może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie, wskazał Pan, że Spółka nabyła działki nr 4 i 5 bez podatku VAT. Zatem nabycie nieruchomości nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym, nie wystąpił podatek VAT naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Nie można tym samym uznać, że Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem.

W konsekwencji powyższych informacji, należy stwierdzić, że nie są spełnione warunki do zastosowania, przy sprzedaży działek 4 i 5, zwolnienia zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto wskazał Pan, że brak wiedzy, czy dla poszczególnych działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jest wynikiem podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji.

W związku z powyższym, z uwagi na to, że brak jest niezbędnych informacji do rozstrzygnięcia czy sprzedaż działek niezabudowanych może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy.

Zatem, należy stwierdzić, że sprzedaż w drodze licytacji komorniczej działek niezabudowanych nr 4 i 5 będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działek niezabudowanych nr 4 i 5 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast dla sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

W przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub ich część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Tym samym, w sytuacji sprzedaży gruntu zabudowanego, jego opodatkowanie będzie uzależnione od tego, czy dostawa budynków posadowionych na tym gruncie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisów.

Pana wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy sprzedaż działki nr 1 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i garażem oraz działek nr 2 i 3 zabudowanych budynkami produkcyjno-magazynowymi będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie do sprzedaży ww. budynków zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem tych budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budynków posadowionych na działkach nr 1, 2 i 3 nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Spółka nabyła Nieruchomość w roku 2014 i wykorzystywała ją do działalności opodatkowanej. W związku z powyższym w odniesieniu do każdego z budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości, ponadto od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Nie były ponoszone również wydatki na ulepszenie budynków przekraczające 30% wartości początkowej budynków. Zatem zostały spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w odniesieniu do sprzedaży każdego z posadowionych na działkach budynków.

W konsekwencji sprzedaż budynków posadowionych na działkach nr 1, 2 i 3 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednocześnie, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa działek gruntu, na których posadowione są budynki, również będzie podlegała zwolnieniu. W związku z powyższym nie będzie Pan obowiązany do odprowadzenia podatku VAT należnego wynikającego ze sprzedaży egzekucyjnej działek zabudowanych.

Wobec zastosowania do dostawy budynków zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie zastosowania opodatkowania dla działek nr 1, 2 i 3 zabudowanych budynkami należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).