Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.131.2023.2.AW

Dotyczy możliwości zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na terytorium RP, UE i krajów trzecich.

Interpretacja indywidualna– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania stawki VAT 0% właściwej dla eksportu towarów, w przypadku posiadania faktury sprzedaży wraz z dokumentami opisanymi we wniosku w wariantach 1-3 i w wariancie 5.

prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania stawki VAT 0% właściwej dla eksportu towarów, w przypadku posiadania faktury sprzedaży wraz z dokumentem wydanym przez administrację celną państwa innego niż Polska potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE (wariant 4 opisany we wniosku).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie posiadanych dokumentów, wpłynął 24 marca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(…) (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). Spółka wchodzi w skład (…), dostarczającej producentom (…) systemy do (…). Systemy te obejmują (…).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje dostaw towarów zarówno na terytorium Polski, Unii Europejskiej (UE) jak i krajów trzecich.

W przypadku eksportu transport towarów z Polski poza terytorium UE wykonują zewnętrzni przewoźnicy. W związku z tym, że są to różne podmioty oraz transport odbywa się różnymi środkami transportu, różny jest również sposób organizacji transportu z uwagi na odmienny sposób działania przewoźników. Spółka dysponuje różnymi dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE. Jednak co do zasady, dokumentami stosowanymi przez Spółkę dla potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium UE są wygenerowane z systemu AES w formie pliku XML komunikaty IE-599.

Zdarza się jednak, że z różnych przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, nie posiada on komunikatów IE-599 do danej transakcji, pomimo faktycznego wywozu towarów w ramach dostawy poza terytorium UE. W takich sytuacjach Spółka dysponuje jednak innymi wiarygodnymi dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE. Firmy przewozowe lub nabywcy dostarczają bowiem Spółce potwierdzenia wywozu towarów z UE i dostarczenia ich do miejsca docelowego w kraju przeznaczenia, przy czym w forma takiego potwierdzenia może być różna (w szczegółach opisana poniżej).

W ramach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, w przypadku braku komunikatu IE599 Wnioskodawca, oprócz faktury eksportowej zawierającej m.in. nazwy, ilość i wartość sprzedawanych towarów, posiada i będzie posiadać przynajmniej jeden z wymienionych niżej dokumentów, który można bezpośrednio powiązać z fakturą, tj:

1.list przewozowy opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE,

  1. oświadczenie nabywcy towarów (w tym w formie korespondencji e-mail wysłanej przez pracownika nabywcy) o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia poza UE,
  2. oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia poza UE (w tym w formie wydruku z systemu śledzącego przesyłkę lub też oświadczenia zbiorczego dotyczącego większej liczby przesyłek),
  3. dokument wydany przez administrację celną państwa innego niż Polska, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE,
  4. dokument wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą celną w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy Spółki.

Dokumenty te mogą zawierać m.in. numer towaru, nazwę towaru, ilość, numer faktury, datę faktury, wartość fakturową, numer MRN, numer listu przewozowego. Spółka ma jednak ograniczony wpływ na zakres informacji umieszczanych w treści dokumentów obcych, dlatego podany został katalog przykładowy. W każdym jednak przypadku dane zawarte na tych dokumentach pozwalają i będą pozwalać na ustalenie tożsamości towarów, których dotyczą oraz połączenie ich z konkretną fakturą wystawioną przez Spółkę.

Wskazane w pkt 1-5 dokumenty dostarczane są i będą Spółce w formie papierowej lub elektronicznej (treść wiadomości e-mail, skan dokumentu w formie załącznika wiadomości, wydruk z systemu śledzącego przesyłkę).

Pytanie

Czy dla zastosowania przez Wnioskodawcę w odniesieniu do eksportu towarów stawki podatku 0% VAT przewidzianej w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT wystarczające jest posiadanie przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży wraz z przynajmniej jednym dokumentem opisanym w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym (pkt 1 do 5 powyżej)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dla zastosowania w odniesieniu do eksportu towarów stawki podatku 0% VAT przewidzianej w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT wystarczające jest posiadanie faktury sprzedaży wraz z przynajmniej jednym dokumentem opisanym w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym (pkt 1 do 5 powyżej).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT eksport towarów opodatkowany jest stawką 0% VAT w przypadku posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE. Ustawodawca w przykładowym katalogu wymienia, jakie dokumenty potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE (art. 41 ust. 6a ustawy o VAT). Katalog ten ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty przez ustawodawcę zwrot "w szczególności”. W konsekwencji należy uznać, że dowolne dokumenty, z których bezsprzecznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy opuściły terytorium UE, uprawniają podatnika do zastosowania stawki 0% VAT.

Należy w tym miejscu wskazać, że według ugruntowanej linii orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości UE i Naczelnego Sądu Administracyjnego w kontekście możliwości zastosowania stawki 0% VAT w transakcjach eksportowych, brak jest bezwzględnego wymogu posiadania dokumentów wydanych przez polski organ celny, potwierdzających zamknięcie procedury wywozu. Trafność takiego stanowiska potwierdza wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie Milan Vinś (C-275/18). Zgodnie z ww. orzeczeniem w przypadku eksportu stawka 0 % VAT może zostać zastosowana, o ile spełnione są następujące warunki: (i.) prawo do rozporządzania towarem jak właściciel jest przeniesione na nabywcę, (ii.) towar jest wysłany poza UE, i (iii.) w wyniku tej wysyłki towar fizycznie opuszcza Unię (pkt 22 wyroku).

Warunkiem zastosowanie stawki 0% VAT nie jest natomiast objęcie towarów celną procedurą wywozu, wobec czego, jeśli zostanie wykazane, że towary faktycznie opuściły UE, to ich dostawa może być opodatkowana stawką 0% VAT. Skoro dla zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie nie jest konieczne stosowanie procedury wywozu, to tym bardziej warunkiem takim nie może być posiadanie dokumentu potwierdzającego jej zamknięcie.

Opisane podejście znajduje pełną akceptację w orzecznictwie NSA, który w wyrokach z 21 lipca 2020 r. (sygn. akt I FSK 2005/17 i I FSK 2022/17) stwierdził, że w przypadku eksportu towarów nie jest kluczowe posiadanie określonych dokumentów, lecz sam fakt wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej. W tych samych wyrokach sąd uznał, że nie można podatnikowi odmówić prawa do stosowania stawki 0% VAT w eksporcie wyłącznie dlatego, że nie dopełnił formalności, jeśli do wywozu towarów poza UE faktycznie doszło. Podobne stanowisko NSA wyrażał już wcześniej, np. w wyroku z 10 września 2014 r. (sygn. akt I FSK 1304/13) uznał, że nie można zasadniczo pozbawić podatnika prawa do zastosowania stawki VAT 0 %, jeśli spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu towarów, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium UE. Co istotne, z wyroku tego wynika, że okoliczność wywozu może być wykazana innymi dowodami niż dokumenty celne.

Stanowisko Spółki w zakresie możliwości posłużenia się dla zastosowania stawki 0 % VAT w eksporcie towarów dokumentami innymi niż celne podziela również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych. W interpretacjach z dnia 2 stycznia 2023 r. (0114-KDIP1-2.4012.515.2022.2.RM), z dnia 2 grudnia 2022 r. (0112-KDIL1-3.4012.461.2022.1.AKS) oraz z dnia 20 lipca 2022 r. (0113-KDIPT1-2.4012.386.2022.1.JS)

Dyrektor KIS potwierdził, że: 1) katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter przykładowy, 2) dla zastosowania stawki 0 % VAT w eksporcie konieczne jest posiadanie dokumentu, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej oraz 3) dokument potwierdzający wysyłkę nie musi być wydany bezpośrednio przez organ celny. W pierwszej z ww. interpretacji Dyrektor KIS stwierdził m.in., że „w przypadku, gdy pomimo faktycznego wywozu towarów poza terytorium UE dokonanego w ramach eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, nie posiadają Państwo/nie będą posiadać komunikatu IE-599, ale posiadają Państwo/będą Państwo posiadać fakturę i co najmniej jeden inny wiarygodny dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE wskazany we wniosku w pkt 1-9 mają Państwo/będą Państwo mieli prawo do opodatkowania eksportu towarów stawką VAT w wysokości 0%”.

Takie same wnioski płyną z interpretacji Dyrektora KIS z 24 i 25 sierpnia 2021 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.312.2021.1.RM i 0114-KDIP1-2.4012.349.2021.1.RM), w których organ ten uznał, że podatnik może zastosować stawkę 0 % VAT w eksporcie towarów na podstawie dokumentu z aplikacji firmy kurierskiej, opatrzonego komunikatami „przesyłka doręczona do odbiorcy” oraz „przesyłka odebrana przez...”, który również nie pochodzi od administracji celnej, nie potwierdza zamknięcia procedury wywozu ani nie jest (wprost) wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

W związku z powyższym, alternatywne dowody wywozu towarów są wystarczające dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku eksportu towarów, pod warunkiem, że dokumentują jednoznacznie fakt wywozu towarów poza terytorium UE. Co za tym idzie, dokument wydany przez administrację celną państwa innego niż Polska, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE, czy dokument wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy cechuje się podobną mocą dowodową co dokument wydany przez polską administrację celną. W sposób jednoznaczny i wiarygodny potwierdza on fakt opuszczenia przez towary obszaru celnego UE, w innym bowiem przypadku nie mogłyby one zostać przedstawione do odprawy celnej w danym kraju, a omawiany dokument by nie powstał.

Podobnie, oświadczenie nabywcy towarów lub oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów również mogą służyć jako dowód eksportu. Jak wynika bowiem z przytoczonych powyżej orzeczeń sądów oraz interpretacji indywidualnych, wystarczającym dowodem są dokumenty wydane np. przez firmę kurierską, które mają charakter oświadczenia podmiotu niemającego cech władzy publicznej (a dotyczące dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia).

To samo dotyczy listów przewozowych opatrzonych podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE. Są to bowiem substytuty oświadczeń o tym, że będące przedmiotem dostawy towary opuściły UE i dotarły do miejsca przeznaczenia.

Podsumowując, należy uznać, iż dokonywane przez Spółkę transakcje obejmujące wywóz towarów poza terytorium UE spełniają warunki do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, w przypadku posiadania przez Spółkę w swojej dokumentacji faktury sprzedaży oraz przynajmniej jednego z wymienionych dokumentów:

1.listu przewozowego opatrzonego podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE,

2.oświadczenie nabywcy towarów (w tym w formie korespondencji e-mail wysłanej przez pracownika nabywcy) o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia poza UE;

3.oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia poza UE (w tym w formie wydruku z systemu śledzącego przesyłkę lub też oświadczenia zbiorczego dotyczącego większej liczby przesyłek),

4.dokument wydany przez administrację celną państwa innego niż Polska, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE,

5.dokument wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą celną w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1)dostawcę lub na jego rzecz, lub

2)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

O ile nie ulega wątpliwości, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter otwarty, to rozstrzygnięcia wymaga to czy mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne – czy to polskie, czy też innych państw członkowskich UE - potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE. Tym samym, czy dopuszczalne jest uprawnienie do zastawanie stawki 0% w eksporcie w sytuacji gdy podatnik nie posiada ww. dokumentów „urzędowych” lecz posiada - poza fakturą - którykolwiek z takich dokumentów jak: list przewozowy lub oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów lub oświadczenie nabywcy, które mają potwierdzać dostarczenie towarów do miejsca poza UE, czy też dokument (lub jego kopia) wydany przez administrację celną kraju trzeciego potwierdzający przywóz i odprawę celną towarów w państwie trzecim.

Aby możliwe było uznanie danej czynności za eksport towarów i jej opodatkowanie stawką w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów, i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 System AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599, może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Nie ulega zatem wątpliwości, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

- wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” - wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny. Ponadto kierując się wyjaśnieniami dotyczącymi wprowadzenia regulacji zawartej w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT do zastosowania stawki 0% będą uprawniały również inne niż ww. dokumenty, które funkcjonują w innych państwach członkowskich zgodnie z obowiązującymi tam przepisami i które potwierdzają wywóz poza terytorium UE, przy czym chodzi tu przede wszystkim o formę „urzędowego” dokumentu, w którym urząd celny innego państwa członkowskiego potwierdza wywóz towarów poza terytorium UE, a nie o dowolność w stosowaniu jakichkolwiek dokumentów, które nie zostały wprost określone w przepisach prawa tych państw.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Państwa Spółka ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonujecie Państwo dostaw towarów zarówno na terytorium Polski, Unii Europejskiej (UE) jak i krajów trzecich. Dokumentami stosowanymi przez Spółkę dla potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium UE są wygenerowane z systemu AES w formie pliku XML komunikaty IE-599. Zdarza się jednak, że z różnych przyczyn niezależnych od Państwa, Spółka nie posiada komunikatów IE-599 do danej transakcji, pomimo faktycznego wywozu towarów w ramach dostawy poza terytorium UE. W takich przypadkach posiadacie Państwo jednak, oprócz faktury eksportowej zawierającej m.in. nazwy, ilość i wartość sprzedawanych towarów, posiada i będzie posiadać przynajmniej jeden z wymienionych niżej dokumentów, który można bezpośrednio powiązać z fakturą, tj.:

a)list przewozowy opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE,

b)oświadczenie nabywcy towarów (w tym w formie korespondencji e-mail wysłanej przez pracownika nabywcy) o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia poza UE,

c)oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia poza UE (w tym w formie wydruku z systemu śledzącego przesyłkę lub też oświadczenia zbiorczego dotyczącego większej liczby przesyłek),

d)dokument wydany przez administrację celną państwa innego niż Polska, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE,

e)dokument wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy Spółki.

Wskazane powyżej dokumenty dostarczane są i będą Spółce w formie papierowej lub elektronicznej (treść wiadomości e-mail, skan dokumentu w formie załącznika wiadomości, wydruk z systemu śledzącego przesyłkę). W każdym przypadku dane zawarte na tych dokumentach pozwalają i będą pozwalać Państwu na ustalenie tożsamości towarów, których dotyczą oraz połączenie ich z konkretną fakturą wystawioną przez Spółkę.

Wobec powyższego posiadane przez Państwa dokumenty wymienione w punkcie 1-3 nie mogą być uznane za dokumenty o charakterze „urzędowym”, gdyż w takim przypadku to inny podmiot gospodarczy (najczęściej kontrahent podatnika), a nie właściwy organ celny, krajowy lub innego państwa członkowskiego, potwierdza wywóz poza terytorium UE. Za dokument taki nie można uznać również dokumentu wymienionego w punkcie 5 wydanego przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy. Natomiast posiadanie przez Państwa dokumentu wymienionego w punkcie 4 będzie uprawniało Państwa do zastosowania stawki podatku 0% w odniesieniu do eksportu towarów.

Reasumując – w przedstawionej dostawie towarów poza terytorium Unii Europejskiej Spółka nie jest uprawniona, na podstawie posiadanych dokumentów opisanych w punktach 1-3 oraz w punkcie 5 do zastosowania stawki podatku 0% dla eksportu towarów i w tej części Państwa stanowisko uznać należy za nieprawidłowe.

Natomiast w przypadku posiadania przez Państwa dokumentu wymienionego w punkcie 4, czyli dokumentu wydanego przez administrację celną państwa innego niż Polska, który potwierdza wywóz towarów poza obszar celny UE jesteście Państwo uprawnieni do zastosowania stawki podatku 0% dla eksportu towarów i w tej części Państwa stanowisko uznać należy za prawidłowe.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać w części za nieprawidłowe i w części za prawidłowe.

Dodatkoweinformacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ zastrzega, że interpretację wydano przy założeniu wynikającym z opisu sprawy, że dowody uzyskiwane do tej pory oraz inne dowody, które Spółka uzyska w przyszłości, będą jednoznacznie potwierdzać fakt wywozu towarów będących przedmiotem transakcji eksportu poza terytorium UE. Rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje lub będzie dysponować Wnioskodawca, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe są poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00