Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.244.2023.2.MKA

Obowiązki płatnika, w związku z wydaniem klientom bonów w ramach akcji promocyjnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika, w związku z wydaniem klientom bonów w ramach Procedury oraz bonów na otwarcie Sklepu. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” albo „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą przez sieć sklepów zlokalizowanych na terenie różnych miast Polski.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Bony dla klientów

Wnioskodawca wprowadził procedurę tzw. decyzji dobrej woli („goodwill decision”),w ramach której wydaje bony pozwalające na dokonanie zakupów w sklepach należących do Spółki („Procedura”). Bon zostaje przyznany w sprawach o statusie krytycznym, takich jak przykładowo:

-przekroczenie czasu przeznaczonego na realizację zadania, np. przy reklamacji,

-błędy firmy lub pracownika (uzasadniona skarga na pracownika),

a także w sytuacjach mających wpływ na utratę dobrego wizerunku firmy lub bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia Klienta, skutkujących utratą klienta.

Klient otrzymuje bon na kwotę zależną od kwoty wydanej na zakupy w sklepie Wnioskodawcy:

-bon 20 zł - za zakupy do wartości 10zł,

-bon 50 zł - za zakupy do wartości 20zł,

-bon 100 zł - za zakupy od wartości powyżej 50 zł.

Wartość bonu jednorazowo nie przekracza 200 zł.

Bonów nie może otrzymać pracownik Wnioskodawcy ani osoba współpracująca z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilnoprawnych.

Każdy bon jest imienny i zabezpieczony hologramem. Bon może zostać zrealizowany w ciągu 60 dni od jego wydania. Bon nie jest wymieniany na gotówkę.

Bony są wydane zasadniczo w sytuacjach, w których wizerunek Wnioskodawcy jest w jakiś sposób zagrożony. Wydanie bonu ma na celu odwrócenie uwagi od złego wrażenia, jakie mogło zostać wywarte zaistnieniem wyżej opisanych sytuacji krytycznych, a także zachęcić klienta do dalszych zakupów w Sklepach Wnioskodawcy. Dzięki wydawaniu bonów w sytuacjach krytycznych Wnioskodawca jest postrzegany jako podmiot odpowiedzialny, który jest w stanie szybko rozwiązać sytuacje powodujące dyskomfort u klienta, a także jako dostawca godny zaufania.

W zamian za bon możliwe jest nabycie towarów handlowych dostępnych w aktualnej sprzedaży w sklepie. Przy wykorzystaniu bonu nie jest możliwy zakup wyrobów tytoniowych i alkoholu. Wnioskodawca w zamian za bon w momencie sprzedaży wydaje paragon fiskalny albo wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż towarów.

Bony na otwarcie

W przypadku otwarcia nowego Sklepu Wnioskodawca przekazuje bony klientom. Klient otrzymuje jednorazowo bon na kwotę nie większą niż 200 zł. W zamian za bon możliwe jest nabycie towarów handlowych dostępnych w aktualnej sprzedaży w sklepie. Przy wykorzystaniu bonu nie jest możliwy zakup wyrobów tytoniowych i alkoholu. Bonów nie może otrzymać pracownik Wnioskodawcy ani osoba współpracująca z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca w zamian za bon w momencie sprzedaży wydaje paragon fiskalny albo wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż towarów. Bony są wydawane w celach marketingowych - mają za zadanie budowę popularności marki Wnioskodawcy.

Pytania

1)Czy wartość bonów wydanych w ramach Procedury, o których mowa w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)?

2)Czy wartość bonów wydanych na otwarcie Sklepu, o których mowa w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 - wartość bonów wydanych w ramach Procedury, o których mowa w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 - wartość bonów wydanych na otwarcie Sklepu, o których mowa w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Uzasadnienie stanowiska

Uwagi ogólne - podatek dochodowy od osób fizycznych

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej: „ustawa o PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust 1 ustawy o PIT, źródłami przychodów są:

1)stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2)działalność wykonywana osobiście;

3)pozarolnicza działalność gospodarcza;

4)działy specjalne produkcji rolnej;

5)(uchylony)

6)najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7)kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

8)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;

8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;

9) inne źródła.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Uzasadnienie

W ocenie Wnioskodawcy, wydanie bonów zgodnie z Procedurą będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania PIT ze względu na brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT. Bony wydane w związku z Procedurą mają bowiem na celu promocję i reklamę Wnioskodawcy jako podmiotu odpowiedzialnego. Wydanie bonu ma bowiem pokazać, że Wnioskodawca - pomimo zaistnienia niekorzystnych zdarzeń - jest w stanie wziąć odpowiedzialność, a niedogodności pojawiają się incydentalnie i zostaną zadośćuczynione klientowi. Wydanie bonu ma zachęcić klienta do dokonywania zakupów w Sklepach Wnioskodawcy. Tym samym należy uznać, że wydanie bonów służy promocji i reklamie Wnioskodawcy. Bony nie są przekazywane pracownikom ani osobom współpracującym z Wnioskodawcą. Skoro zatem wartość bonu nie przekracza jednorazowo 200 zł, nie jest przekazywany pracownikom ani osobom współpracującym z Wnioskodawcą na zasadzie umowy cywilnoprawnej, to należy uznać, że przekazanie bonu podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT.

Wydanie bonów na otwarcie nowego Sklepu niewątpliwie również ma na celu reklamę i promocję Wnioskodawcy. Wnioskodawca działa bowiem w wymagającej branży handlu detalicznego, w której pozyskiwanie klientów ma kluczowe znaczenie. Poza akcjami promocyjnymi związanymi z samym otwarciem Wnioskodawca oferuje również nieodpłatne przekazanie bonów. Ich celem jest przyciągnięcie klienta, zachęcenie do ponownej wizyty w Sklepie i zapoznanie się z ofertą produktów dostępnych do sprzedaży w sieci Sklepów Wnioskodawcy. Tym samym, przekazanie służy reklamie i promocji Wnioskodawcy. Bony nie są przekazywane pracownikom ani osobom współpracującym z Wnioskodawcą. Skoro zatem wartość bonu nie przekracza jednorazowo 200 zł, nie jest przekazywany pracownikom ani osobom współpracującym z Wnioskodawcą na zasadzie umowy cywilnoprawnej, to należy uznać, że przekazanie bonu podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy :

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konstrukcji podatku dochodowego od fizycznych ustawodawca wziął pod uwagę, że przysporzenia, które uzyskują osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów. Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są inne źródła.

Natomiast jak wynika z treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Wobec tego przychodem z innych źródeł będzie dla podatnika każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Na mocy art. 42a ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Odnosząc powyższe regulacje prawne na grunt omawianej sprawy, należy stwierdzić, że wręczane klientom bony pozwalające na dokonanie zakupów w Państwa sklepach, których wartość nie przekroczy kwoty 200 złotych, stanowią dla nich przysporzenie majątkowe, które

to należy uznać za przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże należy wskazać na zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy:

Wolna od podatku dochodowego jestwartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie następujących warunków, tj.:

-świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,

-świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,

-jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,

-świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

W prawie podatkowym brak jest definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

Z opisu sprawy wynika, że świadczenia w postaci bonów, których wartość nie przekroczy 200 zł wydają Państwo swoim klientom:

-w sytuacjach krytycznych, w których Państwa wizerunek jest zagrożony, wydanie bonu, ma na celu odwrócenie uwagi od złego wrażenia oraz zachęcić klienta do dalszych zakupów w Państwa sklepach,

-w przypadku otwarcia nowego Sklepu, bony są wydawane w celach marketingowych w celu budowy popularności Państwa marki.

Zatem świadczenia te można uznać za świadczenia, które mieszczą się w definicji promocji, gdyż ich celem jest budowa wizerunku Państwa firmy oraz tworzenie przychylnej opinii o niej.

W konsekwencji, z racji spełnienia przesłanek umożliwiających uznanie przekazywania przez Państwa na rzecz klientów bonów w ramach Procedury oraz bonów na otwarcie Sklepu za nieodpłatne świadczenie związane z promocją, w stosunku do tych świadczeń zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wartość bonów wydanych w ramach Procedury oraz wartość bonów wydanych na otwarcie Sklepu, o których mowa w opisie stanu faktycznego podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jednocześnie, z uwagi na wskazanie przez Państwa we wniosku ORD-IN w części E. „Przedmiot wniosku” w poz. 53 „Rodzaj” jedynie „zaistniały stan faktyczny” oraz określenie w poz. 54 jako „Liczba zaistniałych stanów faktycznych” – 6, zauważyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy jedynie stanów faktycznych przedstawionych we wniosku. Interpretacja ta nie odnosi się natomiast do ewentualnych zdarzeń przyszłych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00