Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.93.2023.1.JJ

Opodatkowanie czynności wycofania nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem na wynajem opodatkowany

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 20 czerwca 2002 r. Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (...). W prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystywał otrzymane na podstawie umowy darowizny dokonanej 13 września 2010 r. (Repertorium A numer (...)) wg specyfikacji:

‒prawo wieczystego użytkowania zabudowanej nieruchomości położonej w (...) oraz własność budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, wpisane w księdze wieczystej KW nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...) X Wydział Ksiąg Wieczystych. Obszar tej nieruchomości wynosi 0,1117 ha i stanowi działkę oznaczoną numerem 1,

‒halę magazynowo-produkcyjno-biurową o powierzchni 800 m² znajdującą się na wymienionej nieruchomości.

13 września 2010 r. Wnioskodawca przekazał opisaną nieruchomość gruntową wraz ze znajdującą się na niej halą magazynowo-produkcyjno-biurową na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wartość ewidencyjna, w dniu wprowadzenia wynosiła odpowiednio:

‒grunt działki o powierzchni 0,1117 ha nr 1 w użytkowaniu wieczystym: 127.928,33 PLN; amortyzacja miesięczna, bilansowa;

‒hala magazynowo-produkcyjno-biurowa: 465.049,04 PLN, amortyzacja miesięczna bilansowo-podatkowa.

Od powyższej czynności Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W latach 2010-2016, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosił nakłady na ulepszenie hali w wysokości:

‒35.000,00 PLN w roku podatkowym 2012,

‒508.775,65 PLN w roku podatkowym 2014,

‒38.058,47 PLN w roku podatkowym 2016.

W stosunku do wymienionych nakładów Wnioskodawca skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w miesiącu poniesienia nakładu.

W czerwcu 2022 r. Wnioskodawca podjął decyzję o wycofaniu hali magazynowo-produkcyjno-biurowej wraz z nieruchomością gruntową z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, z przeznaczeniem na dalszy wynajem prywatny. Czynność ta miała miejsce 30 czerwca 2022 r.

Do 1 stycznia 2023 r. obie nieruchomości były dalej fizycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą (...) na zasadzie bezpłatnego użyczenia.

2 stycznia 2023 r. jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona pod firmą (...) została przekształcona w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której Wnioskodawca został jedynym udziałowcem posiadającym 100% udziałów.

2 stycznia 2023 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu prywatnego nieruchomości komercyjnej obejmującej wycofaną 30 czerwca 2022 r. halę magazynowo-produkcyjno-biurową wraz z nieruchomością gruntową w postaci działki oznaczonej nr KW (...) ze spółką (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wynajmowany budynek będzie służył wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytanie

Czy w związku z wycofaniem z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego 30 czerwca 2022 r. ww. nieruchomości, a następnie wynajmowaniem w ramach najmu prywatnego jako nieruchomości komercyjnych, działając jako podatnik czynny VAT niekorzystający ze zwolnienia, będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) w kwocie wprowadzenia gruntu, tj. 127.928,33 PLN oraz nieruchomości w postaci hali magazynowo-produkcyjno-biurowej, tj. 465.049,04 PLN oraz nakładów poniesionych do 31 grudnia 2016 r., tj. w kwocie 581.832,12 PLN?

Pana stanowisko w sprawie

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Powyższe wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli czynności zwolnionych lub niepodlegających temu podatkowi.

Czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazania jej do majątku prywatnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wszystko dlatego, że składnik ten będzie nadal wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT, polegających na świadczeniu usług najmu. Oddając w najem nieruchomość, nawet poza prowadzoną działalnością, podatnik nie traci statusu podatnika podatku VAT. Z podobnych względów, Wnioskodawca nie będzie też miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości mających być przedmiotem planowanego najmu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z § 2 tego ww. artykułu:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że od 20 czerwca 2002 r. prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą. W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan otrzymane na podstawie umowy darowizny dokonanej 13 września 2010 r. wg specyfikacji:

‒prawo wieczystego użytkowania zabudowanej nieruchomości położonej w (...) oraz własność budynku stanowiącego odrębną nieruchomość.

‒halę magazynowo-produkcyjno-biurową o powierzchni 800 m² znajdującą się na wymienionej nieruchomości.

13 września 2010 r. przekazał Pan opisaną nieruchomość gruntową wraz ze znajdującą się na niej halą magazynowo-produkcyjno-biurową na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Od powyższej czynności nie skorzystał Pan z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W latach 2010-2016, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponosił Pan nakłady na ulepszenie hali.

W stosunku do wymienionych nakładów skorzystał Pan z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w miesiącu poniesienia nakładu.

W czerwcu 2022 r. podjął Pan decyzję o wycofaniu hali magazynowo-produkcyjno-biurowej wraz z nieruchomością gruntową z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, z przeznaczeniem na dalszy wynajem prywatny. Czynność ta miała miejsce 30 czerwca 2022 r. Do 1 stycznia 2023 r. obie nieruchomości były dalej fizycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą (...) na zasadzie bezpłatnego użyczenia.

2 stycznia 2023 r. jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona pod firmą (...) została przekształcona w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której został Pan jedynym udziałowcem posiadającym 100% udziałów.

2 stycznia 2023 r. zawarł Pan umowę najmu prywatnego nieruchomości komercyjnej obejmującej wycofaną 30 czerwca 2022 r. halę magazynowo-produkcyjno-biurową wraz z nieruchomością gruntową w postaci działki ze spółką (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wynajmowany budynek będzie służył wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy ma Pan wątpliwości, czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności, które zostały przez Pana oddane w najem na rzecz spółki z o.o. stwierdzić należy, że czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż nie nastąpiła tutaj dostawa towarów na Pana cele osobiste i nieruchomości w dalszym ciągu służą Panu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Co za tym idzie, czynność wycofania nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w żadnym momencie nie miał Pan zamiaru wykorzystywania ich na własne cele osobiste. Pana zamiarem było przeznaczenie ich do czynności podlegających opodatkowaniu, tj. oddania w odpłatny najem na rzecz spółki z o.o.

Zatem wycofanie przez Pana nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie ich do majątku prywatnego w celu wykonywania wynajmu nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego wskazać należy, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Jak wynika z okoliczności sprawy nieruchomość, która jest przedmiotem wniosku nie jest budynkiem o charakterze mieszkalnym, a po jej wycofaniu z działalności gospodarczej, będzie ją Pan wynajmował, a więc nadal będzie wykorzystywana przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z okoliczności sprawy wynika, że nieruchomość nie będzie wykorzystywana na Pana cele osobiste.

Z przepisów ustawy i rozporządzeń nie wynika aby najem nieruchomości, które nie mają charakteru mieszkalnego korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Odliczył Pan podatek naliczony od poniesionych nakładów na ulepszenie hali. Nieruchomość wycofana z przedsiębiorstwa nadal służy czynnościom opodatkowanym – była użytkowana w Pana działalności gospodarczej, a następnie została przez Pana oddana w najem na rzecz spółki z o.o. Zatem, nieruchomości (hala i grunt, na którym się znajduje) nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Zatem, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji wycofanie z działalności nieruchomości, nie spowodowało obowiązku korekty podatku naliczonego, który został odliczony w związku z ulepszeniem hali, na podstawie art. 91 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy dodatkowo wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Instrukcje VAT - 15 praktycznych procedur dla podatników

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.93.2023.1.JJ