Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 24 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.27.2023.1.JSU

Rozpoznania i określenia miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 17 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie rozpoznania i określenia miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, wpłynął 23 stycznia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) jest firmą produkcyjną zajmującą się produkcją i sprzedażą produktów.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Część działalności Wnioskodawcy polega na produkowaniu wyrobu finalnego wyłącznie z surowców i komponentów dostarczanych przez kontrahenta, bez wykorzystywania surowców własnych. Zamawiający kontrahent dostarcza Wnioskodawcy wszystkie surowce, komponenty, opakowania, etykiety, pudełka. Wnioskodawca wykorzystuje surowce i opakowania dostarczone przez kontrahenta do wyprodukowania wyrobu wg jego receptury i specyfikacji, napełnia dostarczone opakowania wyprodukowanym wyrobem, następnie pakuje wyrób finalny do opakowań i pudeł dostarczonych przez kontrahenta i odsyła do niego gotowy zapakowany wyrób.

Wykonanie zlecenia przez Wnioskodawcę następuje według następującego schematu. Dział dystrybucji Wnioskodawcy otrzymuje zamówienie od zagranicznego kontrahenta (z terenu UE), zawierające kilka pozycji oraz wskazanie terminów dostaw. Zamawiający informuje Wnioskodawcę, kiedy dostarczy mu poszczególne komponenty, surowce, etykiety, pudełka do realizacji zamówienia. Informacja ta przekazywana jest do magazynu i działu dystrybucji Wnioskodawcy. Dostawa ww. elementów do realizacji zamówienia dostarczana jest do magazynu Wnioskodawcy z różnych magazynów zamawiającego rozmieszczonych na terenie UE. Po otrzymaniu wszystkich komponentów do wykonania zamówienia, dział planowania Wnioskodawcy ustala zasady i terminy związane z realizacją zamówienia. Działalność produkcyjna Wnioskodawcy polega na odpowiednim wykorzystaniu i przetworzeniu komponentów oraz surowców dostarczonych przez zamawiającego, a następnie napełnieniu opakowań dostarczonych przez zamawiającego. Produkcja, napełnianie i pakowanie wykonywane jest przez Wnioskodawcę zgodnie ze specyfikacją i dokumentacją dostarczoną przez zamawiającego. Po wyprodukowaniu wyrobu finalnego, Wnioskodawca pakuje wyroby gotowe i przygotowuje je do wysyłki do zamawiającego. Dział sprzedaży Wnioskodawcy informuje zamawiającego o zakończeniu procesu produkcji i napełniania oraz przesyła niezbędne informacje dotyczące ilości wyprodukowanych wyrobów oraz opłat. Następnie wystawiana jest faktura, a dział sprzedaży informuje o dostawie i terminie wysyłki produktów gotowych z Polski.

Wnioskodawca w działalności wykorzystuje swoje maszyny produkcyjne i technologię oraz posługuje się zatrudnionymi przez siebie pracownikami. Pracownicy Wnioskodawcy przy produkcji zamawianych wyrobów wykorzystują receptury i specyfikacje dostarczone przez zamawiającego. Napełnianie opakowań gotowym wyrobem również odbywa się według wskazań i zaleceń zamawiającego.

Dostarczone przez zamawiającego materiały (tj. składniki, surowce, opakowania) pozostają własnością zamawiającego przez cały czas produkcji wyrobu finalnego, a Wnioskodawca na żadnym etapie produkcji nie nabywa prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Komponenty, surowce, etykiety, pudełka do realizacji zamówienia dostarczane przez zamawiającego, a wykorzystywane przez Wnioskodawcę do produkcji nie przechodzą na własność Wnioskodawcy. Elementy te nadal pozostają własnością zamawiającego, a Wnioskodawca jedynie wykorzystuje je celem realizacji zamówienia i wyprodukowania wyrobu gotowego.

Celem nabywanej przez zamawiającego usługi jest kompleksowe wykonanie przez Wnioskodawcę usługi na ruchomym majątku rzeczowym, na co składa się przetworzenie składników na gotowy wyrób (według dokładnej receptury i specyfikacji dostarczonej przez zamawiającego), napełnienie nim pojemników i jego zapakowanie, który będzie następnie przedmiotem sprzedaży przez zamawiającego. Usługa Wnioskodawcy obejmuje jedynie element przetworzenia surowców dostarczonych przez zamawiającego oraz element napełnienia opakowań dostarczonych przez zamawiającego i pakowania wyrobów gotowych Usługa Wnioskodawcy nie obejmuje kosztów składników, opakowań, etykiet, pudeł.

W ramach zawartej umowy zamawiający zleca Wnioskodawcy zmieszanie składników w wyniku którego powstaje gotowy wyrób, wykonanie napełnienia opakowań i pakowanie wyrobów gotowych. W związku z zakupem usługi najistotniejsze dla zamawiającego jest wykonanie usługi przetworzenia surowców/składników na gotowy produkt i jego zapakowanie. Zamawiający nie udostępnia i nie będzie udostępniał Wnioskodawcy żadnych zasobów osobowych ani technicznych.

Zamawiający nie posiada bezpośredniej kontroli nad zasobami technicznymi ani rzeczowymi Wnioskodawcy oraz nie ma wpływu na to, jaka część zasobów technicznych i rzeczowych Wnioskodawcy ma zostać wykorzystana do wykonania danej czynności łub zadania. Zamawiający nie posiada również bezpośredniej kontroli nad zasobami osobowymi Wnioskodawcy. Produkt końcowy wyprodukowany i zapakowany przez Wnioskodawcę jest własnością zamawiającego i będzie sprzedawany przez zamawiającego.

Zamawiający nie ma na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zamawiający jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju UE w którym ma siedzibę.

Pytanie

Czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zamawiającego stanowią świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym, których miejsce świadczenia powinno być ustalane przez Wnioskodawcę w oparciu o treść art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy wykonywane przez niego usługi stanowią świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym, których miejsce świadczenia powinno ustalane przez Wnioskodawcę w oparciu o treść art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłata dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na postawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W sytuacji produkcji wyrobów z materiałów w całości powierzonych przez zleceniodawcę, mamy do czynienia z tzw. świadczeniem usług na ruchomym majątku rzeczowym. Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób.

Pojęcie „świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się między innymi naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. W przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym są one wykonywane na rzeczach ruchomych należących do nabywcy usługi.

Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny spełniający wymagane przez zlecającego kryteria.

W związku z powyższym działalność Wnioskodawcy polegającą na produkcji wyrobów z materiałów powierzonych przez zlecającego należy uznać za świadczenie usług na rzeczowym majątku ruchomym. W przypadku wykonywania usług na materiale powierzonym przez zlecającego posiadającego siedzibę na terytorium UE zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Co do zasady zatem, miejscem świadczenia usług, poza przypadkami szczególnymi, wymienionymi enumeratywnie w odpowiednich przepisach ustawy o VAT, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę. Art. 10 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej definiuje siedzibę jako miejsce, w którym wykonywane są funkcje naczelnego zarządu przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby dziłalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

W przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz zamawiającego usług na rzeczowym majątku ruchomym znajduje zastosowanie tzw. mechanizm odwrotnego obciążenia i wystawiona faktura dokumentująca świadczenie usługi, stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, powinna zwierać adnotację „odwrotne obciążenie”. Jednocześnie, Wnioskodawca powinien wykazać świadczenie usług na rzecz zamawiającego w informacji podsumowującej, jako świadczenie usług do których stosuje się art. 28b ustawy, na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, (informacje podsumowujące).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się:

Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Powyżej powołany art. 8 ustawy wprowadza definicję „świadczenia usług” opartą na definicji zawartej w art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej: „Dyrektywą 2006/112/WE”, zgodnie z którym:

Świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy,

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy,

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Według art. 28b ust. 3 ustawy:

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Odnosząc się z kolei do pojęcia „świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym” należy zauważyć, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa działalność polega na produkowaniu wyrobu finalnego wyłącznie z surowców i komponentów dostarczanych przez kontrahenta, bez wykorzystywania surowców własnych. Zamawiający kontrahent dostarcza Państwa Spółce wszystkie surowce, komponenty, opakowania, etykiety, pudełka. Spółka wykorzystuje surowce i opakowania dostarczone przez kontrahenta do wyprodukowania wyrobu wg jego receptury i specyfikacji, napełnia dostarczone opakowania wyprodukowanym wyrobem, następnie pakuje wyrób finalny do opakowań i pudeł dostarczonych przez kontrahenta i odsyła do niego gotowy zapakowany wyrób.

W działalności wykorzystujecie Państwo swoje maszyny produkcyjne i technologię oraz posługujecie się zatrudnionymi przez siebie pracownikami. Pracownicy przy produkcji zamawianych wyrobów wykorzystują receptury i specyfikacje dostarczone przez zamawiającego. Napełnianie opakowań gotowym wyrobem również odbywa się według wskazań i zaleceń zamawiającego.

Dostarczone przez zamawiającego materiały (tj. składniki, surowce, opakowania) pozostają własnością zamawiającego przez cały czas produkcji wyrobu finalnego, a Państwo na żadnym etapie produkcji nie nabywacie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Komponenty, surowce, etykiety, pudełka do realizacji zamówienia dostarczane przez zamawiającego, a wykorzystywane przez Spółkę do produkcji nie przechodzą na jej własność.

Zamawiający nie ma na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zamawiający jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju UE w którym ma siedzibę.

Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku spełnione będą warunki pozwalające uznać świadczenie realizowane przez Państwa Spółkę za świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym na rzecz zamawiającego.

Odnosząc się natomiast Państwa wątpliwości dotyczących określenia miejsca świadczenia wykonywanych usług, wskazać należy, że zgodnie z ogólną zasadą powołanego wcześniej art. 28b ust. 1 i 2 ustawy, wynika że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że Zamawiający jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju UE, w którym ma siedzibę oraz nie ma na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy wskazać należy, że w przedstawionym przypadku usługi polegające na produkcji wyrobów z materiałów powierzonych przez zlecającego są świadczone przez Spółkę na rzecz zagranicznego kontrahenta (z terenu UE), będącego podatnikiem w kraju UE, w którym ma siedzibę. Jednocześnie do świadczonych przez Spółkę usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Przy czym, jak podali Państwo w opisie sprawy, Zamawiający nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem w analizowanym przypadku, miejscem świadczenia przez Państwa Spółkę usług na rzecz Zamawiającego, będzie – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT – miejsce, w którym Zamawiający (usługobiorca) posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Podkreślenia wymaga, że granice interpretacji nakreśla wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym i tylko w tych granicach Organ może się poruszać. Stąd też inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem objętym niniejszą interpretacją, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie Państwa wątpliwości w zakresie określenia czy usługi wykonywane przez Spółkę na rzecz zamawiającego stanowią świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym, których miejsce świadczenia powinno być ustalane przez Spółkę w oparciu o treść art. 28b ust. 1 lub 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W interpretacji nie odniesiono się do zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia jak również nie odniesiono się do obowiązku wykazania świadczenia usług na rzecz zamawiającego w informacji podsumowującej, bowiem w tym zakresie nie sformułowali Państwo pytania.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00