Interpretacja indywidualna z dnia 24 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.100.2023.1.JKU

1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową? 2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 4 i 5 jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia m.in., czy:

-wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową (pytanie oznaczone we wniosku nr 4),

-wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką kapitałową, będącą polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest dynamicznie rozwijającą się firmą, prowadzącą swą działalność od kilkunastu lat w obszarach produkcji (…). Siedziba Spółki mieści się w miejscowości (…), gdzie znajduje się (…), w którym znajduje się hurtownia płyt oraz są świadczone usługi cięcia (dalej: „Y”). Wnioskodawca posiada (…), które charakteryzują się (…). Produkty Spółki stosowane są przede wszystkim w branży budowlanej (…).

Sprzedaż (…). W ofercie znajdują się (…). (…)

W Y, Spółka zamierza zrealizować inwestycję polegającą na budowie nowoczesnej linii technologicznej (…). W skład linii wchodzić będzie trak wielolinowy z otwartą ramą, który służyć będzie do cięcia (…), (…). Integralną częścią linii technologicznej będzie torowisko z wózkami transportowymi do bloków, jak i części eksploatacyjne. W ramach inwestycji nabyte zostaną roboty i materiały budowlane, niezbędne do wdrożenia technologii, zgodne z prawomocnym pozwoleniem budowlanym (termin uzyskania przewidziany na wrzesień 2022 r.). Zostaną wykonane przygotowawcze prace w zakresie instalacji elektrycznej, wodnej, pneumatycznej i hydraulicznej, roboty budowlane w zakresie fundamentów oraz narzędzi. Wysokość kosztów kwalifikowalnych inwestycji wynosi (…) (dalej: „Nowa Inwestycja”). Spółka uzyskała decyzję o wsparciu nr (…) z (…) września 2022 r. na realizację Nowej Inwestycji (dalej: „Decyzja o wsparciu”), w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752; dalej: „ustawa WNI”) o której mowa w art. 3 tej Ustawy, wydaną przez Specjalną Strefę Ekonomiczną. Decyzja została wydana na czas określony, tj. 12 lat. Nowa Inwestycja związana jest ze zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu w Y.

Proces cięcia (…) oraz obróbki płyt będzie ściśle połączony i zależnie funkcjonujący z aktywami Spółki już posiadanymi, jak i aktywami, które będą objęte Decyzją o wsparciu, angażując jednocześnie aktywa posiadane już przez Spółkę.

Spółka w ramach Nowej Inwestycji będzie prowadziła działalność na terenie wskazanym w Decyzji o wsparciu, z wykorzystaniem zarówno nowych, jak i wcześniej istniejących budynków, budowli, maszyn, urządzeń oraz innych środków trwałych. Projekt inwestycyjny nie zakłada zmiany profilu działalności Spółki.

Spółka powzięła wątpliwość, czy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT” ) w brzmieniu od 1 stycznia 2022 r. prawidłowo interpretuje art. 17 ust. 1 pkt 34a tej ustawy.

Pytania

1.Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

2.Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową.

Ad. 1 i Ad. 2.

Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. 2018 poz. 1713; dalej: „Rozporządzenie WNI”), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji, będące:

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców – co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku, gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Z literalnej wykładni wskazanego powyżej przepisu wynika, że aby wydatek mógł być uznany za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną, koszty inwestycji muszą spełniać łącznie następujące warunki:

1)ponoszone wydatki muszą stanowić koszty inwestycji;

2)ponoszone wydatki muszą należeć do jednej z kategorii wymienionych w § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI;

3)wydatki muszą być poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu dla konkretnej lokalizacji;

4)wydatki na środki trwałe muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych.

Jednocześnie, zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 1 Rozporządzenia WNI, dniem poniesienia kosztu kwalifikowanego nowej inwestycji, o którym mowa w ust. 3, jest ostatni dzień miesiąca, w którym poniesiono koszt.

W ocenie Wnioskodawcy, płatności częściowe również charakteryzują się definitywnością poniesionego kosztu, w przeciwieństwie do płatności o charakterze zaliczkowym, które stanowią kwoty wpłacane na poczet przyszłych zobowiązań. Wnioskodawca zauważa, że płatności częściowe, które mogą być uiszczane w trakcie realizacji inwestycji, będą mieć charakter definitywnie poniesionej płatności. Płatność częściowa stanowi bowiem formę definitywnego rozliczenia się z kontrahentem za określony etap wykonanej pracy i nie ma ona charakteru zaliczki. Wnioskodawca dokonując płatności częściowych reguluje swoje zobowiązanie za zrealizowany dotychczas etap prac. Należy zauważyć, że chwilą definitywnego poniesienia płatności częściowych w znaczeniu kasowym będzie dokonanie przez Spółkę przepływu środków pieniężnych z tytułu płatności częściowych między Spółką a danym wykonawcą/dostawcą, będącym uprawnionym do ich otrzymania w związku ze zrealizowaną częścią prac czy dostawą.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały koszty kwalifikowane w ramach Nowej Inwestycji, niezależnie od momentu, w którym zostały/zostaną oddane do używania środki trwałe wchodzące w skład Inwestycji oraz niezależnie od tego, kiedy prace budowlane zostaną odebrane zgodnie z protokołem odbioru.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko prezentowane przez Spółkę, zostało potwierdzone m.in. w:

1.interpretacji DKIS z 6 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.531.2019.1.PC, w której wskazano: „Reasumując stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy dokonując kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, Spółka powinna ujmować wydatki inwestycji objętej decyzją o wsparciu w następujący sposób: w odniesieniu do płatności ostatecznych oraz płatności częściowych (za dany etap prac) w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym, a w odniesieniu do zaliczek w momencie uiszczenia ostatecznej ceny należnej danemu wykonawcy/dostawcy z tytułu wykonania umowy, również w przypadku poniesienia zaliczki przed dniem otrzymania decyzji o wsparciu, należy uznać za prawidłowe.”

2.interpretacji DKIS z 5 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.597.2019.2.IZ, w której organ wskazał: „(...) cytowany powyżej przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia wskazuje, że podatnik może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. począwszy od miesiąca, w którym (po wydaniu decyzji o wsparciu) poniósł koszty na realizację nowej inwestycji, do momentu wystąpienia jednego z następujących zdarzeń: wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej. Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach inwestycji (po dniu wydania decyzji o wsparciu), niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy inwestycję”.

3.interpretacji DKIS z 23 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.392.2019.1.JKT, zgodnie z która: „Odnosząc przedstawione powyżej regulacje prawnopodatkowe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, powinny być uznane za poniesione w momencie zapłaty, zgodnie z zasadą kasową. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy momentem poniesienia kosztów, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w postaci zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a PDOPrU, będzie moment zapłaty przedmiotowych kosztów należało uznać za prawidłowe.”

4.interpretacji DKIS z 1 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.205.2020.1.JKT, zgodnie z którą: „Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. (w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej) począwszy od miesiąca, w którym w ramach realizacji Inwestycji zostaną poniesione pierwsze wydatki stanowiące koszty kwalifikowane zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia”.

5.interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS z 6 grudnia 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.429.2019.2.PC, w której wskazano, „(...) wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. Reasumując stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT, do której Wnioskodawca jest uprawniony na podstawie decyzji o wsparciu, przysługiwać będzie Wnioskodawcy począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpocznie on ponoszenie wydatków kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw, zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, należy uznać za prawidłowe”.

6.interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS z 21 czerwca 2019 r., nr 0111- KDIB1-3.4010.177.2019.1.MO), zgodnie z którą: „Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku p.d.o.p., do której jest on uprawniony na podstawie Decyzji, przysługuje mu począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpoczął ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI, należy uznać za prawidłowe”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 74 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”, „updop”),

Stosownie do art. 17 ust. 4 updop,

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI,

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia.

W myśl § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI,

Stosownie zaś do § 10 ust. 4 pkt 1 powołanego Rozporządzenia,

W tym miejscu wskazać należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Należy zauważyć, żeby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych jako koszty inwestycji, to „poniesienie” musi oznaczać wydatek faktycznie zrealizowany, a nie samą deklarację o zamiarze jego poniesienia, czy też zobowiązanie do poniesienia go w przyszłości. W związku z powyższym, dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego nie jest wystarczające jedynie zarachowanie wydatku bez jego faktycznego poniesienia. Innymi słowy, moment poniesienia kosztów inwestycji, przy obliczaniu wielkości otrzymanej lub dopuszczalnej pomocy publicznej, należy określać zgodnie z zasadą kasową, tj. przyjmując moment faktycznego zrealizowania kosztów w znaczeniu kasowym (chwila zapłaty).

Co istotne, Ustawodawca w odniesieniu do kosztów o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia o WNI, tj. kosztów nabytych, jak i wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych, wprowadza dodatkowy warunek zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych, a mianowicie warunek zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym, w odniesieniu do kosztów, o których mowa w § 8 ust. 1, z wyjątkiem kosztów o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, należy kierować się zasadą, że za dzień poniesienia kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje powinien zostać uznany dzień zapłaty, zgodnie z zasadą kasową.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową.

Z takim stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się jednak zgodzić. Jak już wyżej wskazano, literalne brzmienie § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, wprowadza dodatkowy warunek zaliczenia jako koszty kwalifikowane kosztów zarówno nabytych, jak i wytworzonych we własnym zakresie, środków trwałych, tj. warunek zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Uwzględniając fakt, że w przypadku nabycia środka trwałego musi być on kompletny i zdatny do użytkowania to należy również przyjąć, że wytworzony we własnym zakresie środek trwały musi spełniać takie same kryteria, czyli musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używania.

Zatem, w przypadku kosztów wskazanych w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, samo poniesienie płatności częściowych nie uprawnia jeszcze Wnioskodawcy do zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego nr 4 i 5, należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest nieprawidłowe,

-wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej, spełniające warunki określone w Rozporządzeniu, będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zauważyć należy, że przedmiotem interpretacji zgodnie z zadanymi pytaniami wyznaczającymi jej zakres jest wyłącznie kwestia ustalenia momentu zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków ponoszonych w ramach płatności częściowych, na zakup lub wytworzenie środków trwałych, oraz wydatków ponoszonych w ramach zapłaty należności za faktury częściowe na poczet usługi budowlanej. Zatem, przedmiotem rozstrzygnięcia nie była kwestia ustalenia momentu od którego Wnioskodawca może korzystać za zwolnienia podatkowego.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsze rozstrzygnięcie zostało wydane w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 4 i 5. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).