Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.34.2023.1.ID

Dotyczy ustalenia, czy refakturowanie kosztu podatku od nieruchomości skutkuje powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 12 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy refakturowanie kosztu podatku od nieruchomości skutkuje powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan wspólnikiem Spółki jawnej. Spółka jawna (…) została zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego 30 kwietnia 2008 r. pod numerem KRS (…), na podstawie umowy z 31 grudnia 2007 r.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jawnej jest: 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Przedmiotem pozostałej działalności są:

-41.10.Z - realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

-43.22.Z - wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych;

-45.11.Z - sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek;

-46.71.Z - handel hurtowy paliw i produktów pochodnych;

-56.10.A - restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne;

-56.10.B - ruchome placówki gastronomiczne;

-56.29.Z - pozostała usługowa działalność gastronomiczna;

-49.39.Z - pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany;

-49.41.Z - transport drogowy towarów.

Posiada Pan 50,4% udziałów w ww. Spółce i rozlicza przychody zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Oświadczenie do Urzędu Skarbowego w (…) o wyborze formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zostało złożone w lutym 2022 r. z terminem obowiązywania od 1 stycznia 2022 r. Podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wspólnicy Spółki jawnej wydzierżawiają spółce akcyjnej własność w postaci zabudowanej nieruchomości - budynku stacji paliw. Umowa dzierżawy została zawarta 12 grudnia 2020 r. na okres 15 lat, z możliwością dwukrotnego przedłużenia, w każdym przypadku o okres dodatkowych 5 lat. Strony postanowiły, że z tytułu dzierżawy Spółka będzie otrzymywała comiesięczny czynsz za dzierżawę stacji paliw. Opłaty od dzierżawcy są przekazywane przelewem na rachunek bankowy. Przychody z dzierżawy są zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Dodatkowo w umowie jest zapis, że dzierżawca jest zobowiązany do ponoszenia kosztów podatku od nieruchomości i że koszt podatku od nieruchomości będzie refakturowany na spółkę.

Z racji obowiązku zapłaty podatku od nieruchomości przez właściciela nieruchomości, koszty opłaty są przerzucone na dzierżawcę. Podatnikiem podatku od nieruchomości jest wyłącznie właściciel, co oznacza, że zapłata podatku wyłącznie przez właściciela spowoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego.

Wspólnicy Spółki jawnej, jako właściciele nieruchomości zobowiązani są do złożenia w Urzędzie (…) deklaracji na podatek od nieruchomości oraz do jego zapłaty, ponieważ dzierżawca nie może w swoim imieniu złożyć i opłacać deklaracji na podatek od nieruchomości. Wartość kosztów podatku od nieruchomości, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, traktowany jest jako element świadczenia zasadniczego, dlatego też Wydzierżawiający obciążył dzierżawcę za usługę dzierżawy budynku stacji wliczając w kalkulację ceny podatek od nieruchomości. Biorąc pod uwagę powyższe, wystawiona została faktura VAT za usługę dzierżawy, której wartość uwzględnia podatek od nieruchomości. Dodatkowo na fakturze VAT w uwagach dodany został zapis o wysokości kwoty podatku od nieruchomości, która wliczona została w usługę dzierżawy.

Pytanie

Czy otrzymywana na podstawie wystawionej faktury zapłata za podatek od nieruchomości, stanowi dla Pana - wspólnika Spółki jawnej przychód do opodatkowania?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przychodem będzie wyłącznie kwota czynszu za dzierżawę nieruchomości wynikająca z wystawionej faktury VAT. Kwota przychodu wynikająca z zapłaty za podatek od nieruchomości nie będzie opodatkowana. Podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym.

Aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z dzierżawy przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez dzierżawcę wydatki związane z przedmiotem dzierżawy (opłaty za wodę, wywóz śmieci, centralne ogrzewanie, fundusz remontowy, podatek od nieruchomości), jeżeli z umowy wynika, że dzierżawca jest zobowiązany do ich ponoszenia.

Dodatkowe opłaty ponoszone przez dzierżawcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego.

Należy uznać, że jedynie określona w umowie wysokość czynszu za dzierżawę stanowi Pana przysporzenie majątkowe, jako wydzierżawiającego. Natomiast należności związane z opłatami dodatkowymi, w tym za podatek od nieruchomości, do których ponoszenia zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową dzierżawy dzierżawca, nie stanowią dla Pana przysporzenia majątkowego. Tym samym, nie stanowią przychodu do opodatkowania. Ważne jest to, że płatnikiem podatku od nieruchomości może być wyłącznie właściciel nieruchomości, nie może nim być firma, która dzierżawi nieruchomość, dlatego też to Pan płaci podatek do urzędu, a dzierżawca go Panu zwraca.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

Z powyższego wynika, że co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b)spółkę kapitałową w organizacji,

c)spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e)spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan wspólnikiem Spółki jawnej. Posiada Pan 50,4% udziałów w ww. Spółce i rozlicza przychody zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W ramach działalności gospodarczej wspólnicy Spółki jawnej wydzierżawiają spółce akcyjnej własność w postaci zabudowanej nieruchomości - budynku stacji paliw. Umowa dzierżawy została zawarta 12 grudnia 2020 r. na okres 15 lat, z możliwością dwukrotnego przedłużenia, w każdym przypadku o okres dodatkowych 5 lat. Strony postanowiły, że z tytułu dzierżawy Spółka będzie otrzymywała comiesięczny czynsz za dzierżawę stacji paliw. Opłaty od dzierżawcy są przekazywane przelewem na rachunek bankowy. Przychody z dzierżawy są zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Dodatkowo w umowie jest zapis, że dzierżawca jest zobowiązany do ponoszenia kosztów podatku od nieruchomości i że koszt podatku od nieruchomości będzie refakturowany na spółkę. Z racji obowiązku zapłaty podatku od nieruchomości przez właściciela nieruchomości, koszty opłaty są przerzucone na dzierżawcę. Podatnikiem podatku od nieruchomości jest wyłącznie właściciel, co oznacza, że zapłata podatku wyłącznie przez właściciela spowoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. Wspólnicy spółki jawnej, jako właściciele nieruchomości zobowiązani są do złożenia w Urzędzie (…) deklaracji na podatek od nieruchomości oraz do jego zapłaty, ponieważ dzierżawca nie może w swoim imieniu złożyć i opłacać deklaracji na podatek od nieruchomości. Wartość kosztów podatku od nieruchomości, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, traktowany jest jako element świadczenia zasadniczego, dlatego też Wydzierżawiający obciążył dzierżawcę za usługę dzierżawy budynku stacji wliczając w kalkulację ceny podatek od nieruchomości. Biorąc pod uwagę powyższe wystawiona została faktura VAT za usługę dzierżawy, której wartość uwzględnia podatek od nieruchomości. Dodatkowo na fakturze VAT w uwagach dodany został zapis o wysokości kwoty podatku od nieruchomości, która wliczona została w usługę dzierżawy.

Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy otrzymane przez Pana środki pieniężne z tytułu refakturowania kosztów podatku od nieruchomości od dzierżawcy wydzierżawianej przez Pana nieruchomości stanowią dla Pana przychód podatkowy opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Natomiast według art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

„Kwoty należne” to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”.

Przechodząc na grunt ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.), należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

W myśl art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis wyłącza z przychodów z działalności gospodarczej kwoty zwrócone podatnikowi na pokrycie wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Odnosząc się szczegółowo do tego unormowania, należy wskazać, że „zwrot” w języku powszechnym oznacza oddanie, zwrócenie czegoś. Użyte w art. 14 ust. 3 pkt 3a omawianej ustawy określenie „inne wydatki” koresponduje natomiast z poprzedzającym go punktem 3 art. 14 ust. 3, dotyczącym zwrotu określonego rodzaju wydatków. Przez inne wydatki należy zatem rozumieć wydatki inne niż wymienione w art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.  Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, posługując się zasadami wnioskowania a contrario, z treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na względzie art. 14 ust. 1, można wyprowadzić zasadę, że zwrócone wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychody podatnika.

Tym samym, skutki podatkowe związane ze zwrotem wydatków są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które będą zwracane mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki zgodnie z przepisami podatkowymi będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.

Powyższa zasada ma zastosowanie również do podatników, którzy jako formę opodatkowania wybrali zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W takim przypadku, opodatkowaniu podlega przychód, a koszty uzyskania przychodu są tylko hipotetyczne, gdyby podatnik wybrał inną formę opodatkowania.

Zatem, refaktura kosztów podatku od nieruchomości, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza takich wydatków z katalogu kosztów uzyskania przychodów. Zatem, winny stanowić u Pana przychód podatkowy.

W omawianej sprawie opodatkowaniu podlegają wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zgodnie z tą zasadą również otrzymany przez Pana zwrot kosztów podatku od nieruchomości w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowi dla Pana przychód podlegający opodatkowaniu. Wobec tego, Pan jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, otrzymująca kwotę wynikającą z refaktury jest zobowiązany uznać ten wpływ za przychód podatkowy.

Mając na uwadze powyższe, otrzymana przez Pana na podstawie faktury zapłata za podatek od nieruchomości, od dzierżawcy z tytułu dzierżawy nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym, stanowi Pana przychód (proporcjonalnie do posiadanego udziału w Spółce jawnej), podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zatem, Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.), interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Pana i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Pana, nie dotyczy drugiego wspólnika.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00