Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.882.2022.2.IK

Zwolnienie od podatku VAT oprocentowania z tytułu rozłożenia na raty opłaty przekształceniowej oraz wykazanie transakcji na fakturze w dwóch pozycjach

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT oprocentowania z tytułu rozłożenia na raty opłaty przekształceniowej oraz wykazania transakcji na fakturze w dwóch pozycjach jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT oprocentowania z tytułu rozłożenia na raty opłaty przekształceniowej oraz wykazania transakcji na fakturze w dwóch pozycjach. Wniosek został uzupełniony pismem z 11 stycznia 2023 r. oraz 20 stycznia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina jest gminą wykonującą zadania na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 559, z późn. zm.: dalej jako u.s.g.). Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 u.s.g). Gmina realizuje swoje zadania własne, które polegają na zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej (art. 7 u.s.g.). Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1899, z późn. zm.; dalej jako „u.g.n.”), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów tej ustawy oraz odrębnych ustaw Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, reprezentowana przez Wójta Gminy w przeszłości przekazywała nieruchomości gruntowe, stanowiące jej własność w użytkowanie wieczyste na podstawie przepisów u.g.n. W określonych, na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych przenoszone zostaje ponadto prawo własności przekazanych im gruntów. Podstawę prawną stanowią przepisy u.g.n. oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1314, z późn. zm.; dalej jako: „u.p.p.u.w.”) lub ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1495, z późn. zm.; dalej jako: u.p.p.u.w.g.z.). Wójt Gminy wydał trzy decyzje na wniosek zainteresowanych dotyczące przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. W decyzjach ustalono, że za przekształcenie na rzecz Gminy jest opłata, którą należy wnieść na rachunek bankowy urzędu. Opłatę rozłożono na dwadzieścia równych rat płatnych w terminie do dnia 30 listopada w jednym przypadku i do 31 marca w dwóch przypadkach każdego kolejnego roku kalendarzowego. Należność rozłożona na raty podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. Należne oprocentowanie nieuiszczonej opłaty podlega zapłacie wraz z każdą ratą. W przypadku nieterminowego uiszczenia należnych opłat naliczone zostają ustawowe odsetki. Decyzja stanowiła podstawę do dokonania wpisu prawa własności w księdze wieczystej. Nieruchomości w dniu przekazania stanowiły: 1) nieruchomość rolną, 2) nieruchomość przeznaczoną na usługi gastronomiczne, 3) nieruchomość przeznaczona pod zabudowę pensjonatową. Zgodnie z art. 1 u.p.p.u.w. osoby fizyczne będące w dniu wejścia w życie ustawy użytkownikami wieczystymi nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub zabudowanych garażami albo przeznaczonych pod tego rodzaju zabudowę oraz nieruchomości rolnych mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo własności.

Grunty, których dotyczą decyzje były oddane w użytkowanie wieczyste przed 01 maja 2004 r. Powołując się na interpretację ogólną nr PT1.8101.2.2021 przez Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekształcenia z mocy prawa użytkowania wieczystego użytkowania w prawo własności Gmina  zgodnie z nowym brzmieniem art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT dla czynności przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tego tytułu. Jednocześnie zgodnie z przepisem przejściowym do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105) stosowanie art. 76 w zakresie szczególnego obowiązku w podatku VAT będzie miało miejsce w odniesieniu do czynności wykonanych z mocy prawa przed dniem 1 stycznia 2022 r. i dotyczyć będzie kwot otrzymywanych z tego tytułu od dnia 1 stycznia 2022 r.

Gmina zgodnie z wydaną decyzją o przekształceniu prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości otrzymała wpłatę za 2022 r., i w związku z tym wystawiona została faktura VAT ze stawką w wysokości 23 %.

Pytania (z których pierwsze zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 20 stycznia 2023 r.)

1. Czy opłata za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości i naliczenie oprocentowania przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski należy umieścić na fakturze w oddzielnych pozycjach?

2. Jeśli w związku z pytaniem nr 1 odpowiedź będzie negatywna, tzn., że opłatę za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości i naliczenie oprocentowania przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski należy umieścić na fakturze w oddzielnych pozycjach, to czy oprocentowanie, które Gmina wylicza w związku z rozłożeniem na raty opłaty głównej powinna podlegać zwolnieniu z podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Gmina stoi na stanowisku, że opłatę za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości i naliczenie oprocentowania przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski należy umieścić na fakturze w oddzielnych pozycjach. Tzn., opłatę za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości w jednej pozycji z podstawą do opodatkowania w stawce 23% VAT, a oprocentowanie wynikające z decyzji o przekształceniu prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości w oddzielnej pozycji ze stawką VAT zwolnioną.

Ad. 2

Według Gminy opłatę za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości i naliczenie oprocentowania przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski należy umieścić na fakturze w oddzielnych pozycjach, a oprocentowanie, które Gmina pobiera w związku z rozłożeniem na raty opłaty głównej powinna podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Powołując się na orzeczenie TSUE z 27 października 1993 r. ws. C-281/91, który uznał, że w przypadku gdy płatność została odroczona do momentu dokonania dostawy lub odroczenia powinny składać się na podstawę opodatkowania głównego, czyli podstawą opodatkowania ustaloną na moment powstania obowiązku podatkowego - jest bowiem wszystko to (a więc także i odsetki) co podatnik ma otrzymać w związku z wykonaniem świadczenia. Jeśli natomiast odroczenie płatności udzielane od momentu następującego po powstaniu obowiązku podatkowego, czynność tę należy potraktować jako usługę finansową (tzw. kredyt kupiecki), w tej sytuacji odsetki nie wchodzą do podstawy opodatkowania głównego świadczenia, lecz są traktowane jako odrębna usługa odroczenia płatności - jako usługa finansowa zwolniona z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Analogiczne stanowisko przedstawił także m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dn. 12 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPP1.4512.795.2016.ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2016 r., nr ILPP1/4512-1-887/15-4/MD oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 lipca 2015 r., nr IPPP1/4512-433/15-2/MPe.

Należy zaznaczyć, że do dnia 30 kwietnia 2004 r. czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ na podstawie obowiązującej przed tym dniem ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, grunt nie był towarem i jego sprzedaż lub ustanowienie użytkowania wieczystego nie stanowiło dostawy towarów, to w konsekwencji również pozostała do spłaty należności w związku z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności tych gruntów nie stanowi czynności podlegających opodatkowanie podatkiem VAT. Na podstawie obecnych przepisów zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania przekształcenia wynosi 23 % z zastrzeżeniem  ust. 1-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1.

Kwestią opodatkowania odsetek za rozłożenie płatności na raty zajmował się Trybunał Sprawiedliwości UE. W orzeczeniu C-281/91 TSUE stwierdził, że w przypadku gdy termin płatności został odroczony do momentu dokonania dostawy lub wykonania usługi wówczas odsetki związane z faktem odroczenia powinny składać się na podstawę opodatkowania. Podstawą opodatkowania - ustaloną na moment powstania obowiązku podatkowego - jest bowiem wszystko to (a więc także i odsetki) co podatnik ma otrzymać w związku z wykonaniem świadczenia. Jeżeli natomiast odroczenie płatności udzielane jest od momentu następującego po dostawie towarów lub wykonania usługi, czynność tę należy potraktować jako usługę finansową. W tej sytuacji odsetki nie wchodzą do podstawy opodatkowania głównego świadczenia, lecz są traktowane jako odrębna usługa odroczenia płatności - jako usługa finansowa. TSUE w wydanym roztrzygnięciu stwierdził, że artykuł 13 część B litera d numer 1 Szóstej Dyrektywy należy interpretować tak, że dostawca towarów lub usługodawca przyznający klientowi prawo do doręczenia płatności za oprocentowaniem, przyznaje zasadniczo kredyt zwolniony z podatku w myśl tego przepisu.Jeśli dostawca towarów lub usługodawca przyznaje klientowi do chwili dostawy prawo do odroczenia płatności w zamian za zapłatę odsetek, odsetki te nie stanowią wynagrodzenia za kredyt, są natomiast elementem świadczenia wzajemnego otrzymanego za dostawę towarów albo usługi w myśl art. 11 część A ust. 1 litera a Szóstej Dyrektywy (interpretacja indywidualna nr 0112-KDIL2-1.4012.666.2018.3.MK z 7 marca 2019 r. wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej). Ponadto Trybunał uznał, że odsetki naliczone po momencie dokonania dostawy lub wykonania usługi nie powiększają podstawy opodatkowania, lecz stanowią wynagrodzenie za zwolnioną od podatku usługę finansową.

Z uwagi na powyższe Gmina uznaje, że w przedmiotowej sprawie odsetki pobierane przez Gminę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez wpłacającego w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty z tytułu przekształcenia prawa wieczystego użytkownika nieruchomości w prawo własności nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

Natomiast w myśl ust. 3 ww. artykułu,

Z opisu sprawy wynika, że Wójt Gminy wydał trzy decyzje na wniosek zainteresowanych dotyczące przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. W decyzjach ustalono, że za przekształcenie na rzecz Gminy jest opłata, którą należy wnieść na rachunek bankowy urzędu. Opłatę rozłożono na dwadzieścia równych rat płatnych. Należność rozłożona na raty podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. Należne oprocentowanie nieuiszczonej opłaty podlega zapłacie wraz z każdą ratą. Gmina zgodnie z wydaną decyzją o przekształceniu prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości otrzymała wpłatę za 2022 r., i w związku z tym wystawiona została faktura VAT ze stawką w wysokości 23 %.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy opłatę za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości i naliczenie oprocentowania przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski należy umieścić na fakturze w oddzielnych pozycjach oraz czy oprocentowanie, które Gmina wylicza w związku z rozłożeniem na raty opłaty głównej powinna podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności wskazać, że kwestią opodatkowania odsetek z tytułu odroczonego terminu płatności zajmował się Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu C-281/91. Jak wynika z orzeczenia C-281/91 (Muys’en De Winter’s Bouwn-en Annemingsbedrijf BV vs. Staatssecretaris van Financiën) w przypadku gdy termin płatności został odroczony do momentu dokonania dostawy lub wykonania usługi (czyli do momentu powstania obowiązku podatkowego) wówczas odsetki związane z faktem odroczenia powinny składać się na podstawę opodatkowania. Podstawą opodatkowania – ustaloną na moment powstania obowiązku podatkowego – jest bowiem wszystko to (a więc także i odsetki) co podatnik ma otrzymać w związku z wykonaniem świadczenia.

Jeśli natomiast odroczenie płatności udzielane jest od momentu następującego po powstaniu obowiązku podatkowego, czynność tę należy potraktować jako usługę finansową. W tej sytuacji odsetki nie wchodzą do podstawy opodatkowania głównego świadczenia lecz są traktowane jako odrębna usługa odroczenia płatności – jako usługa finansowa.

TSUE w wydanym rozstrzygnięciu stwierdził, że artykuł 13 część B litera d numer 1 Szóstej Dyrektywy należy interpretować tak, że dostawca towarów lub usługodawca przyznający klientowi prawo do odroczenia płatności za oprocentowaniem, przyznaje zasadniczo kredyt zwolniony z podatku w myśl tego przepisu. Jeśli dostawca towarów lub usługodawca przyznaje jednakże klientowi do chwili dostawy prawo do odroczenia płatności w zamian za zapłatę odsetek, odsetki te nie stanowią wynagrodzenia za kredyt, są jednakże elementem świadczenia wzajemnego otrzymanego za dostawę towarów albo usługi w myśl art. 11 część A ust. 1 litera a Szóstej Dyrektywy.

Ponadto Trybunał uznał, że odsetki naliczone po momencie dokonania dostawy lub wykonania usługi nie powiększają podstawy opodatkowania, lecz stanowią wynagrodzenie za zwolnioną od podatku usługę finansową.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie odsetki pobierane przez Gminę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez wpłacającego w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty z tytułu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości w prawo własności nieruchomości. Rozłożenie na raty zapłaty wraz z naliczeniem odsetek następuje już po wydaniu nieruchomości.

W związku z powyższym w świetle regulacji zawartych w powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wystąpi odpłatne świadczenie usług finansowych przez Gminę.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT,

Stosownie do treści art. 43 ust. 15 ustawy o VAT,

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z wniosku – rozłożenie na raty zapłaty należnej kwoty opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w prawo własności na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego, następuje po wydaniu nieruchomości, to zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji należne odsetki stanowiące wynagrodzenie za usługę finansową podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT,

Z opisu sprawy wynika, że w konsekwencji wydania decyzji dotyczących przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, gdzie opłatę z tego tytułu rozłożono na raty podlegające oprocentowaniu, wystawiona została faktura VAT ze stawką w wysokości 23%. Natomiast, jak wynika z wcześniejszych rozważań, należne odsetki stanowią wynagrodzenie za usługę finansową i podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W świetle powyższego w sytuacji gdy jedna faktura obejmuje sprzedaż towarów lub usług objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, należy na fakturze wykazać kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku.

Reasumując z uwagi na fakt, że opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego na wystawionej przez Państwa fakturze została opodatkowana stawką podatku w wysokości 23% a odsetki korzystają ze zwolnienia, właściwym będzie umieszczenie ich na fakturze w odrębnych pozycjach.

Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym opłatę za przekształcenie prawa użytkowania w prawo własności nieruchomości i naliczenie oprocentowania przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski należy umieścić na fakturze w oddzielnych pozycjach, a oprocentowanie, które Gmina pobiera w związku z rozłożeniem na raty opłaty głównej powinna podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazujemy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Państwa. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W związku z powyższym w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości opodatkowania przez Gminę czynności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności oraz wystawienia faktury z tego tytułu, bowiem nie było to przedmiotem wniosku i nie zadano w tym zakresie pytań. Kwestie te Organ potraktował jako element stanu faktycznego.

Nie badaliśmy możliwości zastosowania 23% stawki podatku dla opłaty przekształceniowej.

Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.