Uchwała SN z dnia 1 lipca 2022 r., sygn. I KZP 5/22

Użyty w art. 240 § 1 k.k. zwrot „mając wiarygodną wiadomość” należy rozumieć jako stan wiedzy podmiotu tego czynu w chwili jego popełnienia; termin „niezwłocznie” odnosi się nie do czasu powzięcia informacji o czynie zabronionym dodanym do katalogu przestępstw wymienionych w art. 240 § 1 k.k. przez ustawę z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 773), ale do momentu, w którym zaktualizował się obowiązek denuncjacji, co nastąpiło w dniu 13 lipca 2017 r.; jedyną czynność sprawczą czynu zabronionego z art. 240 § 1 k.k. określa czasownik „nie zawiadamia”.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący)

‎SSN Dariusz Kala

‎SSN Rafał Malarski (sprawozdawca)

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Józefa Gemry

w sprawie z zażalenia Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 1 lipca 2022 r.,

przekazanych na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy:

I. przez Sąd Rejonowy w K., postanowieniem z dnia 14 marca 2022 r.,

sygn. akt II Kp [...],

II. przez Sąd Rejonowy, postanowieniem z dnia 29

marca 2022 r., akt V Kp [...]:

Ad. I:

„1. Czy termin »niezwłocznie«, użyty w art. 240 § 1 k.k., odnosi się jedynie do momentu powzięcia wiarygodnej wiadomości o czynie zabronionym, czy też może odnosić się do momentu, w którym zaktualizował się obowiązek denuncjacji?

2. Czy zwrot »mając wiarygodną wiadomość« opisuje stan wiedzy podmiotu czynu zabronionego, czy też czynność sprawczą?”

Ad. II:

„Czy przepis art. 240 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2021 r. poz. 2345) należy rozumieć w ten sposób, że: