(1)

W okolicznościach, w których konieczne jest rozmieszczenie w państwach trzecich zespołów zarządzania granicami ze stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, a członkowie zespołów będą wykonywać uprawnienia wykonawcze, art. 73 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 (1) wymaga zawarcia przez Unię z danym państwem trzecim umowy w sprawie statusu na podstawie art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(2)

Należy podjąć negocjacje w celu zawarcia umowy w sprawie statusu z Republiką Macedonii Północnej dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Republiki Macedonii Północnej.

(3)

Negocjacje te powinny opierać się na projekcie umowy w sprawie statusu parafowanym w 2018 r. przez Unię i Republikę Macedonii Północnej, przy jednoczesnym uwzględnieniu zmian w ramach prawnych wprowadzonych rozporządzeniem (UE) 2019/1896, w szczególności w odniesieniu do praw podstawowych, ochrony danych, przywilejów i immunitetów oraz zapobiegania nadużyciom finansowym, a także zmian wynikających z porozumienia znad Prespy (2). Umowę w sprawie statusu należy również sporządzić w dwóch egzemplarzach w 24 językach urzędowych Unii Europejskiej oraz w języku macedońskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

(4)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (3). Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(5)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje,