(1)

Zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie są uprawnione do przyjmowania na swoich wodach środków ochronnych rybołówstwa, które są niezbędne do wypełnienia ich obowiązków wynikających z art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG ("dyrektywa siedliskowa") (2), art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE ("dyrektywa ptasia") (3) i art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE ("dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej") (4).

(2)

Art. 6 dyrektywy siedliskowej zobowiązuje państwa członkowskie do ustanawiania w odniesieniu do specjalnych obszarów ochrony koniecznych środków ochronnych, które odpowiadają ekologicznym wymaganiom wymienionych w załącznikach do tej dyrektywy typów siedlisk przyrodniczych i gatunków żyjących na danych terenach.

(3)

Art. 4 dyrektywy ptasiej zobowiązuje państwa członkowskie do ustanowienia specjalnych środków ochronnych dotyczących siedlisk gatunków wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy. Zobowiązuje on również państwa członkowskie do wprowadzenia podobnych środków ochronnych w odniesieniu do regularnie występujących gatunków wędrownych niewymienionych w załączniku I do tej dyrektywy.

(4)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej państwa członkowskie są zobowiązane do przyjęcia programów środków na rzecz osiągnięcia lub utrzymania dobrego stanu środowiska, w tym środków ochrony przestrzennej przyczyniających się do powstawania spójnych i reprezentatywnych sieci chronionych obszarów morskich, odpowiednio obejmujących różnorodność tworzonych przez nie ekosystemów, takich jak specjalne obszary ochrony zgodnie z dyrektywą siedliskową, obszary specjalnej ochrony zgodnie z dyrektywą ptasią oraz chronione obszary morskie zgodnie z ustaleniami Unii i zainteresowanych państw członkowskich w ramach umów międzynarodowych lub regionalnych, których są stronami.

(5)

W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje, że należy przyjąć środki, aby mogło wypełnić swoje obowiązki wynikające z unijnego prawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska, a inne państwa członkowskie mają bezpośredni interes w zarządzaniu łowiskiem, którego mają dotyczyć te środki, Komisja jest uprawniona do przyjmowania takich środków w drodze aktów delegowanych po otrzymaniu wspólnej rekomendacji przedstawionej przez te państwa członkowskie.

(6)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/118 (5) ustanowiono środki ochronne w niektórych chronionych obszarach morskich w cieśninie Kattegat i w chronionym obszarze morskim Bratten na Morzu Północnym.

(7)

Po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego w dniu 2 lutego 2021 r. Dania, Szwecja i Niemcy przedłożyły Komisji dwie wspólne rekomendacje dotyczące zarządzania połowami na niektórych obszarach cieśniny Kattegat. Dania przedłożyła wspólną rekomendację dotyczącą ochrony miękkiego dna morskiego i struktur rafowych przed połowami przy użyciu ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem w sześciu obszarach objętych dyrektywą ramową w sprawie strategii morskiej (DRSM) i jednym obszarze Natura 2000 w duńskiej części cieśniny Kattegat. Szwecja przedłożyła wspólną rekomendację dotyczącą ochrony wrażliwych gatunków i typów siedlisk, zezwalając jedynie na stosowanie niektórych narzędzi połowowych w czterech chronionych obszarach morskich w szwedzkiej części cieśniny Kattegat.

(8)

W październiku 2021 r. Komisja przedstawiła te środki w drodze procedury pisemnej grupie ekspertów składającej się z przedstawicieli państw członkowskich.

(9)

Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa ("STECF") dokonał przeglądu tych wspólnych rekomendacji i stwierdził (6), że środki te stanowią krok w kierunku zminimalizowania negatywnego wpływu działalności połowowej na odnośne siedliska. Oczekuje się również, że te wspólne rekomendacje przyczynią się do odpowiedniej ochrony wyznaczonych i wrażliwych gatunków i typów siedlisk oraz powiązanych z nimi funkcji ekologicznych na chronionych obszarach morskich.

(10)

Środki zaproponowane przez Danię mają na celu zakazanie stosowania ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem na wyznaczonych obszarach. STECF stwierdził (7), że zakaz stosowania takich narzędzi połowowych w tych wrażliwych siedliskach oznacza lepszą ochronę miękkiego dna morskiego i struktur rafowych (typ siedliska 1170) przed wpływem działalności połowowej i przyczynia się tym samym do osiągnięcia celów środowiskowych.

(11)

Środki zaproponowane przez Szwecję mają na celu wyznaczenie obszarów o ograniczonych połowach i obszarów, na których operacje połowowe są zabronione. STECF stwierdził (8), że wpływ proponowanych narzędzi połowowych na obszarach, na których działalność połowowa jest ograniczona, prawdopodobnie będzie niski oraz że proponowane środki będą stanowić krok w kierunku zminimalizowania negatywnego wpływu działalności połowowej na odnośne siedliska. Komisja zauważa również, że we wspólnej rekomendacji państwa członkowskie zobowiązały się do przedstawienia dalszych dostosowań i ograniczenia połowów przy użyciu sieci skrzelowych, jeżeli zostanie to uznane za konieczne.

(12)

Państwa członkowskie zaproponowały środki kontroli i egzekwowania oparte na wykorzystaniu systemu automatycznej identyfikacji ("AIS") w odniesieniu do określonych obszarów. STECF stwierdził (9), że AIS powinien być wystarczający do prowadzenia monitorowania w czasie rzeczywistym w tych obszarach.

(13)

Należy zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 w celu włączenia niewodu szkockiego obsługiwanego z dwóch statków (SPR) do definicji ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem. SPR został w sposób niezamierzony wyłączony ze wspólnych rekomendacji, które zostały przedstawione przez Danię w 2015 i 2016 r. i służyły wprowadzeniu zakazu stosowania ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem w obszarach 1. Państwa członkowskie zwróciły się do Komisji o skorygowanie tego pominięcia.

(14)

Rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 oraz wspólna rekomendacja przedłożona przez Danię obejmują wyłącznie narzędzia mające kontakt z dnem, które są ruchome. W celu zapewnienia jasności należy zatem włączyć termin "ruchomy" do definicji narzędzi mających kontakt z dnem przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118.

(16)

Niniejsze rozporządzenie delegowane pozostaje bez uszczerbku dla potrzeby wprowadzenia dodatkowych środków ochronnych niezbędnych do zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami i stanowiskiem Komisji w odniesieniu do wypełniania przez zainteresowane państwa członkowskie ich obowiązków wynikających z odpowiedniego unijnego prawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska,

1.

W załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/118 dodaje się pozycję w brzmieniu:

2.

W załączniku II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/118 dodaje się pozycje w brzmieniu:

3.

Do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/118 dodaje się załącznik w brzmieniu:

4.

Do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/118 dodaje się załącznik w brzmieniu: