(1)

W dniu 14 sierpnia 2019 r. weszło w życie rozporządzenie (UE) 2019/1241 ("rozporządzenie w sprawie środków technicznych") w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych. W jego załączniku VI ustanawia się przepisy szczegółowe dotyczące środków technicznych ustanowionych na poziomie regionalnym dla wód Unii na wodach północno-zachodnich.

(2)

Belgia, Hiszpania, Francja, Irlandia i Niderlandy mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami w wodach północno-zachodnich. Te państwa członkowskie przedstawiły pierwszą wspólną rekomendację w maju 2020 r. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ocenił wspólną rekomendację w lipcu 2020 r. Stosując się do opinii STECF, Komisja zwróciła się do państw członkowskich o dostosowanie wspólnej rekomendacji do oceny naukowej. W związku z tym w dniu 14 grudnia 2020 r. państwa członkowskie przedstawiły zmienioną wspólną rekomendację.

(3)

W oczekiwaniu na przyjęcie środków zaproponowanych we wspólnej rekomendacji w drodze aktu delegowanego, w art. 15-17 rozporządzenia Rady (UE) 2021/92 (2) ustanowiono środki zaradcze w rozumieniu planu MAP dla wód zachodnich, mające na celu zmniejszenie przyłowów dorsza atlantyckiego i witlinka w Morzu Celtyckim i na obszarach przyległych, oraz dodatkowe środki techniczne mające na celu zmniejszenie przyłowów dorszowatych w Morzu Irlandzkim i wodach na zachód od Szkocji. Środki te są funkcjonalnie związane z poziomami TAC dla gatunków poławianych w połowach wielogatunkowych, ponieważ bez tych środków takie poziomy TAC trzeba by zmniejszyć, aby zapewnić możliwość odbudowy stad stanowiących przyłów.

(4)

Część wód północno-zachodnich nie jest już wodami Unii, w związku z czym UE i Zjednoczone Królestwo muszą rozpocząć konsultacje w sprawie wspólnych środków. Chociaż UE i Zjednoczone Królestwo nie osiągnęły porozumienia w sprawie dostosowanych środków technicznych powiązanych funkcjonalnie, konieczne jest dalsze stosowanie istniejących środków technicznych powiązanych funkcjonalnie, ustanowionych w art. 15-17 rozporządzenia (UE) 2021/92, które umożliwiły ustalanie TAC gatunków docelowych na poziomach zaproponowanych w tym rozporządzeniu bez narażania na szwank stanu stad podlegających nieuniknionym przyłowom w wodach Unii, ze świadomością, że osiągnięcie porozumienia na początku 2022 r. będzie priorytetem Unii. Wszelkie środki techniczne ustanowione w porozumieniu z państwami trzecimi na rok 2022 będą musiały zostać wdrożone do prawa UE poprzez obowiązujące ramy prawne.

(5)

Równolegle do trwających negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem zainteresowane państwa członkowskie: Belgia, Hiszpania, Francja, Irlandia i Niderlandy przedłożyły w dniu 30 kwietnia 2021 r. nową wspólną rekomendację, która powiela wspólną rekomendację przedłożoną w 2020 r., z uwzględnieniem nowej specyfikacji w rejonie ICES 7a (Morze Irlandzkie). W tej wspólnej rekomendacji zaproponowano utrzymanie tych środków w mocy do czasu osiągnięcia porozumienia ze Zjednoczonym Królestwem.

(6)

Niniejsze rozporządzenie ma na celu zawarcie w jednym akcie prawnym istniejących przepisów dotyczących środków technicznych, które zostały w przeszłości przyjęte jako część planów dotyczących odrzutów dla wód północno-zachodnich, środków technicznych odpowiadających środkom ustanowionym w art. 15-17 rozporządzenia (UE) 2021/92, a ponadto środków dotyczących nowego narzędzia połowowego dla Morza Irlandzkiego, zawartych we wspólnej rekomendacji z 2021 r.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, mające zastosowanie do wód Unii, służą realizacji celów określonych w art. 494 ust. 1 i 2 Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (3) i uwzględniają zasady, o których mowa w art. 494 ust. 3 tej umowy. Pozostają one bez uszczerbku dla wszelkich środków stosowanych na wodach Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

(8)

W oparciu o informacje dostarczone przez państwa członkowskie STECF ocenił (4) (5) dowody przedstawione przez grupy regionalne na poparcie środków technicznych zawartych we wspólnej rekomendacji.

(9)

Środki uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu oceniono zgodnie z art. 2 ust. 2 oraz art. 15 i 18 rozporządzenia (UE) 2019/1241. Państwa członkowskie przedstawiły dowody w celu wykazania, że wnioski są zgodne z art. 15 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(10)

W dniu 16 lipca 2021 r. przeprowadzono konsultacje w sprawie wspólnej rekomendacji z Grupą Ekspertów ds. Rybołówstwa.

(11)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano szczegółowe środki mające na celu zmniejszenie przyłowów dorsza atlantyckiego i witlinka w Morzu Celtyckim i obszarach przyległych w oparciu o środki zaradcze obowiązujące w 2020 r. (6) Te szczególne środki dotyczą włoków dennych i niewodów w wodach Unii w rejonach ICES 7f, 7 g, części 7h na północ od 49° 30′ szerokości geograficznej północnej oraz części 7j na północ od 49° 30′ szerokości geograficznej północnej i na wschód od 11° długości geograficznej zachodniej, jak również poławiających włokami dennymi statków, których połowy mierzone przed odrzutami składają się co najmniej w 20 % z plamiaka. STECF stwierdził (7), że proponowane narzędzia są bardziej selektywne niż środki opisane w rozporządzeniu (UE) 2019/1241. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(12)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano szczególne warunki dla Morza Celtyckiego w odniesieniu do składu połowów, w szczególności do sytuacji, w której przyłowy dorsza atlantyckiego nie przekraczają 1,5 %. STECF niechętnie ustanawia warunki oparte na progach przyłowów, biorąc pod uwagę zły stan stad w tych obszarach. STECF zauważył jednak również (8), że nawet jeśli zasada przyłowu dorsza atlantyckiego na poziomie 1,5 % nie zostałaby przekroczona w żadnym rejsie połowowym, alternatywne narzędzia połowowe określone we wspólnej rekomendacji byłyby nadal bardziej selektywne niż narzędzia podstawowe w rozporządzeniu (UE) 2019/1241. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(13)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano szczególne środki techniczne w odniesieniu do włoków dennych i niewodów w wodach Unii w rejonach ICES 7f-7k oraz w obszarze na zachód od 5° długości geograficznej zachodniej w rejonie ICES 7e. STECF stwierdził, że proponowane środki są bardziej selektywne niż środki opisane w rozporządzeniu (UE) 2019/1241. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(14)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano szczególne warunki na Morzu Celtyckim, gdy połowy obejmują w ponad 30 % homarca. STECF stwierdził (9), że ogólnie rzecz biorąc, proponowane warianty są bardziej selektywne lub co najmniej równoważne narzędziom określonym w odstępstwach dotyczących połowów ukierunkowanych w rozporządzeniu (UE) 2019/1241. W odniesieniu do podwójnego worka włoka STECF ocenił badanie podstawowe w poprzednich sprawozdaniach (10) i stwierdził, że zasadniczo ma on potencjał ograniczenia przyłowów niepożądanych gatunków przy jednoczesnym utrzymaniu połowów gatunków docelowych. Państwa członkowskie powinny przedstawić dodatkowe specyfikacje do oceny STECF nie później niż do dnia 1 maja 2022 r. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(15)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano szczególne warunki na Morzu Celtyckim, gdy połowy obejmują w ponad 55 % witlinka lub łącznie w ponad 55 % żabnicę, morszczuka europejskiego lub smuklicę. Chociaż STECF jest niechętny wprowadzeniu warunków dotyczących składu połowów (11), stwierdza, że proponowane środki są nadal bardziej selektywne niż poziom podstawowy wprowadzony rozporządzeniem w sprawie środków technicznych. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(16)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano konkretne środki techniczne w wodach na zachód od Szkocji. STECF stwierdził, że proponowane narzędzia prawdopodobnie poprawią selektywność dorsza atlantyckiego, plamiaka i witlinka. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(17)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano wprowadzenie na Morzu Irlandzkim szczególnych środków technicznych w odniesieniu do włoków dennych lub niewodów o rozmiarze oczek sieci worka włoka równym lub większym niż 70 mm i mniejszym niż 100 mm, których połowy obejmują w ponad 30 % homarca. STECF stwierdził (12), że narzędzia te prawdopodobnie zmniejszą połowy dorsza atlantyckiego, plamiaka i witlinka w porównaniu ze środkami ustanowionymi w rozporządzeniu w sprawie środków technicznych. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(18)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano szczególne środki techniczne na Morzu Irlandzkim dla statków o długości całkowitej równej lub większej niż 12 metrów, poławiających włokami dennymi lub niewodami, ze szczególnym uwzględnieniem łącznego składu połowów plamiaka, dorsza atlantyckiego i rajokształtnych. Ogólnie rzecz biorąc, STECF uznał (13) (14), że narzędzia zaproponowane we wspólnej rekomendacji są bardziej selektywne niż narzędzia opisane w rozporządzeniu w sprawie środków technicznych. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(19)

Ta wspólna rekomendacja obejmuje na 2021 r. specyfikację narzędzia połowowego dla włoków dennych i niewodów w rejonie ICES 7a (Morze Irlandzkie) na podstawie selektywności równoważnej z podstawowym narzędziem połowowym określonym w rozporządzeniu (UE) 2019/1241 dla tego obszaru i połowu. STECF ocenił nowe dowody naukowe stanowiące podstawę zmiany wspólnej rekomendacji w czerwcu 2021 r., stwierdzając, że selektywność narzędzi połowowych jest podobna do selektywności podstawowych narzędzi połowowych.

(20)

We wspólnej rekomendacji zasugerowano harmonizację minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony (MCRS) w przypadku kilku gatunków poławianych w ramach połowów rekreacyjnych w wodach północno-zachodnich z minimalnym rozmiarem odniesienia do celów ochrony mającym zastosowanie do połowów komercyjnych. Szereg gatunków uwzględnionych we wspólnej rekomendacji w sprawie harmonizacji MCRS jest sklasyfikowanych przez ICES jako uszczuplone lub ICES uważa, że połowy rekreacyjne mają znaczący wpływ na ich ogólną śmiertelność połowową. Ponadto wiele z tych samych gatunków przepływa z wód południowo-zachodnich (SWW) i Morza Północnego (NS) do wód północno-zachodnich, a w SWW i NS MCRS dla tych gatunków zostały już zharmonizowane między połowami komercyjnymi i rekreacyjnymi. STECF przeanalizował dostarczone dowody i stwierdził (15), że środek ten prawdopodobnie wzmocni ochronę osobników młodocianych określonych gatunków ryb morskich. Proponowane środki powinny zatem zostać włączone do rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(21)

W celu optymalizacji modeli eksploatacji, zwiększenia selektywności narzędzi połowowych i ograniczenia niezamierzonych połowów należy zatem przyjąć środki techniczne przedłożone przez państwa członkowskie.

(22)

Ponieważ środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu dla statków rybackich oraz na podobną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

1)

w części A wprowadza się następujące zmiany:

2)

w części B dodaje się pkt 1.3-1.6 w brzmieniu:

Państwa członkowskie mogą wyłączyć ze stosowania lit. b) statki poławiające przy użyciu włoków dennych, których połowy ważone przed jakimikolwiek odrzutami obejmują w mniej niż 1,5 % dorsza atlantyckiego, pod warunkiem że statki te podlegają stopniowemu zwiększeniu obecności obserwatorów na morzu do co najmniej 20 % wszystkich rejsów połowowych. Państwa członkowskie korzystające z tego wyłączenia zgłaszają Komisji co roku przed dniem 1 grudnia liczbę i skład połowów statków korzystających z tego przepisu.

Państwa członkowskie mogą zwolnić ze stosowania lit. a) i b) statki stosujące alternatywne wysoce selektywne narzędzia połowowe, pod warunkiem że według oceny STECF właściwości techniczne tych narzędzi zapewniają taką samą lub większą selektywność niż narzędzia określone w tych literach oraz powodują połowy dorsza atlantyckiego wynoszące mniej niż 1 %. Takie narzędzie lub urządzenie musi spełniać wymogi art. 15 ust. 4 i musi być zatwierdzone przez Komisję.

W drodze odstępstwa od pkt 1.4.2 lit. a)-d) zezwala się na stosowanie alternatywnego narzędzia połowowego, pod warunkiem że narzędzia te zapewniają co najmniej taką samą lub wyższą selektywność w odniesieniu do dorsza atlantyckiego, plamiaka i witlinka. Narzędzia te są oceniane przez STECF i zatwierdzane przez Komisję oraz spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 4.

3)

w części C dodaje się punkty w brzmieniu:

Na zasadzie odstępstwa od ppkt (i), jeżeli statki rybackie prowadzą działalność w obszarach określonych w pkt 10 ust. 1 lit. c), mogą one stosować alternatywne narzędzie połowowe o co najmniej takiej samej selektywności, jaką zapewnia rozmiar oczek sieci worka włoka wynoszący co najmniej 100 mm w przypadku wielogatunkowych połowów dennych, zgodnie z oceną STECF. Takie narzędzie musi spełniać wymogi art. 15 ust. 4 i musi być zatwierdzone przez Komisję.