RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2009/788/WPZiB z dnia 27 października 2009 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Gwinei (¹), zmienione decyzją Rady 2009/1003/WPZiB z dnia 22 grudnia 2009 r.,

uwzględniając wspólny wniosek Komisji oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólne stanowisko 2009/788/WPZiB wprowadza pewne środki ograniczające wobec członków Krajowej Rady Demokracji i Rozwoju oraz osób z nimi powiązanych (NCDD), odpowiedzialnych za brutalne represje z dnia 28 września 2009 r. lub za impas polityczny w tym kraju.

(2) Środki te to między innymi zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów wymienionych w załączniku do wspomnianego wspólnego stanowiska oraz zakaz świadczenia pomocy technicznej i finansowej oraz innych usług związanych ze sprzętem wojskowym, które byłyby przeznaczone na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Republice Gwinei lub mogłyby zostać wykorzystane na jej terytorium. Środki obejmują także zakaz sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu do Republiki Gwinei, który mógłby zostać użyty do represji wewnętrznych.

(3) Środki te wchodzą w zakres zastosowania Traktatu, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędne jest prawodawstwo unijne, które zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4) Jeżeli na mocy niniejszego rozporządzenia przetwarzane są dane osobowe osób fizycznych, przetwarzanie to powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (²) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (³).

(5) Aby środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu były skuteczne, rozporządzenie musi niezwłocznie wejść w życie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) (uchylona);

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub u innych podmiotów, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

e) „zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom środków finansowych, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę umożliwiającą korzystanie z nich, w tym również zarządzanie portfelem;

f) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa – materialne lub niematerialne, ruchome i nieruchome – które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

g) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do pozyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub obciążanie ich hipoteką;

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, na których obowiązuje Traktat, na zasadach określonych w Traktacie.

Artykuł 2

(uchylony).

Artykuł 3

(uchylony).

Artykuł 4

(uchylony).

Artykuł 5

(uchylony).

Artykuł 6

1. Zamraża się wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku II, pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym, osobom prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku II – ani na ich rzecz – środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Załącznik II zawiera wykaz osób uznanych przez Międzynarodową Komisję Śledczą ONZ za odpowiedzialne za wydarzenia w dniu 28 września 2009 r. w Republice Gwinei oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów z nimi związanych, wskazanych przez Radę zgodnie z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2010/638/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Gwinei (⁴).

4. Zakazuje się świadomego i celowego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł 7

Zakazy określone w art. 6 ust. 2 nie powodują żadnej odpowiedzialności osób fizycznych ani prawnych, podmiotów ani organów, które udostępniły środki finansowe lub zasoby gospodarcze, nie wiedząc i nie mając uzasadnionego powodu przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 8

1. W drodze odstępstwa od art. 6 właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych, które wymieniono w załączniku III, mogą zezwolić – na warunkach, które uznają za stosowne – by niektóre zamrożone środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostały uwolnione lub udostępnione, o ile zostanie ustalone, że środki lub zasoby, o których mowa, są:

a) niezbędne, by zaspokoić podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku II i członków rodziny pozostających na ich utrzymaniu, co obejmuje opłaty za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, leki, leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów i na zwrot wydatków poniesionych w związku z korzystaniem z usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na uiszczenie opłat lub prowizji za standardową usługę przechowywania lub utrzymywania zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

d) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że dane państwo członkowskie najpóźniej dwa tygodnie przed wydaniem specjalnego zezwolenia poinformuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o powodach, dla których uznaje takie zezwolenie za stosowne.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 8a

[2] 1. Art. 6 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ oraz członków tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej;

e) organizacje i agencje, którym Unia wydała certyfikat partnerstwa humanitarnego lub które zostały certyfikowane lub uznane przez państwo członkowskie zgodnie z procedurami krajowymi;

f) wyspecjalizowane agencje państw członkowskich; lub

g) pracownicy, beneficjenci dotacji, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów, o których mowa w lit. a)–f), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w takim charakterze.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 i na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich, jak wskazano na stronach internetowych wymienionych w Załączniku III, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie.

3. W przypadku braku decyzji odmownej, wniosku o udzielnie informacji lub zawiadomienia o dodatkowym terminie od odpowiedniego właściwego organu w terminie pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie ust. 2, zezwolenie uważa się za udzielone.

4. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie ust. 2 i 3 w terminie czterech tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

Artykuł 9

1. W drodze odstępstwa od art. 6 właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych, które wymieniono w załączniku III, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione zostaną następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku II osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 6, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi regulującymi prawa osób posiadających takie roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku II; oraz

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 10

1. Art. 6 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków środkami finansowymi przekazanymi przez osoby trzecie na rachunek osób fizycznych, osób prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 6 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatków do zamrożonych rachunków, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody z tych rachunków; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku II osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 3,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody, płatności lub instrumenty finansowe zostaną zamrożone zgodnie z art. 6 ust. 1.

Artykuł 11

Jeżeli zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmowy ich udostępnienia dokonano w dobrej wierze i na podstawie przekonania, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje ono odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu ani organu wykonującego rozporządzenie, ich kierowników ani pracowników, chyba że udowodniono, iż środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub wstrzymane na skutek zaniedbania.

Artykuł 12

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów o sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:

a) niezwłocznie przekazują właściwym organom państw członkowskich wskazanym na stronach internetowych, które wymieniono w załączniku III – w tym kraju, w którym osoby, podmioty i organy przebywają lub mają siedzibę – wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, np. rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 6; przekazują takie informacje także Komisji – bezpośrednio lub za pośrednictwem właściwego organu wskazanego na stronach internetowych, które wymieniono w załączniku III; oraz

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikowaniu tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, w których zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 13

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach zastosowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają się wszelkimi innymi istotnymi informacjami będącymi w ich posiadaniu i mającymi związek z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami o problemach związanych z naruszaniem przepisów i wykonywaniem rozporządzenia oraz o orzeczeniach wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 14

W załączniku II zamieszcza się dostępne informacje o wymienionych w nim osobach fizycznych, pozwalające osoby te łatwo zidentyfikować.

Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym pseudonimy i tytuły, jeśli istnieją;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) obywatelstwo;

d) numer paszportu i dowodów tożsamości;

e) numer identyfikacji podatkowej i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres lub inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę umieszczenia w załączniku.

W załączniku II można również zamieścić wskazane wyżej informacje – potrzebne do celów identyfikacyjnych – o członkach rodziny osób umieszczonych w wykazie, jeżeli informacje te są niezbędne w konkretnym przypadku wyłącznie do zweryfikowania tożsamości danej osoby fizycznej umieszczonej w wykazie.

W załączniku II wskazuje się też powody umieszczenia danej osoby w wykazie, takie jak zawód.

Artykuł 15

Komisja jest uprawniona do wprowadzania zmian do załącznika III na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 15a

1. Jeśli Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 6 ust. 1, wprowadza stosowne zmiany w załączniku II.

2. Rada powiadamia o swojej decyzji, podając uzasadnienie umieszczenia w wykazie, daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo przez publikację ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

4. Wykaz zamieszczony w załączniku II jest poddawany przeglądowi regularnie, przynajmniej co 12 miesięcy.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostanie niniejsze rozporządzenie, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidywane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia; powiadamiają ją także o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16a

1. Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „Wysokim Przedstawicielem”) są uprawnieni do przetwarzania danych osobowych w celu wykonywania swoich zadań wynikających z niniejszej decyzji. Zadania te obejmują:

a) w przypadku Rady: przygotowywanie i wprowadzanie zmian do załącznika I;

b) w przypadku Wysokiego Przedstawiciela: przygotowywanie zmian do załącznika I;

c) w przypadku Komisji:

(i) dodanie treści załącznika I do elektronicznego skonsolidowanego wykazu osób, grup i podmiotów podlegających sankcjom finansowym Unii oraz na interaktywnej mapie sankcji, przy czym zarówno wykaz, jak i mapa są ogólnie dostępne;

(ii) przetwarzanie informacji na temat wpływu środków przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, takich jak wartość zamrożonych środków finansowych i informacje o zezwoleniach udzielonych przez właściwe organy.

2. Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel są uprawnieni, w stosownych przypadkach, do przetwarzania odpowiednich danych dotyczących przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne wymienione w wykazie, wyroków skazujących takie osoby za przestępstwa lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób, jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do przygotowania załącznika I.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia Rada, służby Komisji wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia i Wysoki Przedstawiciel są wyznaczeni jako „administratorzy” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 w celu zapewnienia, aby zainteresowane osoby fizyczne mogły wykonywać swoje prawa zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

Artykuł 17

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych, które wymieniono w załączniku III, lub za pośrednictwem tych stron.

2. Niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach; powiadamiają ją także o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji Europejskiej na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania jej informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku III.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 19

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2009 r.