RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (²) przewiduje, że wspólna polityka rybołówstwa powinna stosować podejście ostrożnościowe, przedsiębiorąc środki w celu zminimalizowania wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (³) ustanawia ograniczenia w użyciu dennych narzędzi połowowych.

(3) Zgodnie z ostatnimi sprawozdaniami naukowymi, w szczególności sprawozdaniami Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES), odkryto i zaznaczono na mapach Atlantyku siedliska głębinowe o wysokiej wrażliwości. W siedliskach tych występują ważne i bardzo zróżnicowane biologiczne zbiorowości uznane za wymagające ochrony priorytetowej. W szczególności w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (⁴). zostały one określone jako siedliska objęte zakresem zainteresowania Wspólnoty. Ponadto głębokowodne rafy koralowe zostały ostatnio włączone do wykazu zagrożonych siedlisk w ramach Konwencji o ochronie środowiska morskiego w rejonie północno-wschodniego Atlantyku („Konwencja OSPAR”).

(4) Ochrona tych obszarów przed niekorzystnym wpływem połowów jest wymagana oraz całkowicie zgodna z art. 5 i 6 Umowy Narodów Zjednoczonych w sprawie zasobów rybnych (⁵), w szczególności z przepisami zobowiązującymi do stosowania podejścia ostrożnościowego i ochrony różnorodności biologicznej w środowisku morskim.

(5) Zgodnie z dowodami naukowymi naprawienie szkód wyrządzonych tym siedliskom przez narzędzia połowowe jest niemożliwe lub bardzo trudne i długotrwałe. Należy zatem zakazać używania narzędzi połowowych mogących wyrządzić szkody siedliskom na obszarach, na których wciąż zachowują one korzystny status ochronny.

(6) W wodach wokół Wysp Azorskich, Madery i Wysp Kanaryjskich występuje kilka znanych lub potencjalnych głębokowodnych siedlisk, chronionych do niedawna przed połowami włokiem na mocy systemu specjalnego dostępu określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2027/95 z dnia 15 czerwca 1995 r. ustanawiającym system zarządzania nakładem połowowym odnoszący się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty (⁶). Rozporządzenie (WE) nr 2027/95 zostało uchylone przez rozporządzenie Rady 1954/2003 z dnia 4 listopada 2003 w sprawie zarządzania nakładem połowowym, odnoszącego się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty (⁷).

(7) Z tego powodu należy zapewnić ochronę tych obszarów przez zwiększenie ograniczeń dotyczących używania dennych narzędzi połowowych zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 850/98.

(8) Rozporządzenie (WE) nr 850/98 powinno więc zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 30 rozporządzenia (WE) nr 850/98 dodaje się następujący ustęp:

„5. Zakazuje się statkom używania jakiejkolwiek sieci dennej skrzelowej, sieci oplątującej lub sieci trójściennej na głębokości ponad 200 m oraz włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych stykających się z dnem morskim na obszarach ograniczonych linią łączącą następujące współrzędne geograficzne:

a) obszar nazwany »Madera i Kanary«

b) obszar nazwany »Azory«

Artykuł 2

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 września 2005 r.