RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 i 301,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/161/WPZiB z dnia 19 lutego 2004 r. wznawiające stosowanie środków ograniczających w odniesieniu do Zimbabwe (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) przyjmując wspólne stanowisko 2002/145/WPZiB z dnia 18 lutego 2002 r. dotyczące środków ograniczających w odniesieniu do Zimbabwe (²) Rada wyraziła poważne zaniepokojenie sytuacją w Zimbabwe, a zwłaszcza poważnymi naruszeniami praw człowieka przez rząd Zimbabwe, włącznie z naruszeniem wolności, wyrażania opinii, stowarzyszeń i pokojowych zgromadzeń. Mając to na uwadze, Rada nałożyła niektóre środki ograniczające, skierowane przeciwko Zimbabwe, które podlegają corocznemu przeglądowi. Niektóre z tych środków zostały wykonane na szczeblu Wspólnoty w drodze rozporządzenia Rady (WE) nr 310/2002 (³). Okres stosowania tego rozporządzenia został przedłużony do 20 lutego 2004 rozporządzeniem Rady (WE) nr 313/2003 (⁴);

(2) Rada podtrzymuje swoje zdanie, że rząd Zimbabwe nadal angażuje się w poważne naruszenia praw człowieka. W związku z tym, dopóki rząd nie zaprzestanie popełniania naruszeń, Rada uważa za konieczne utrzymanie środków ograniczających przeciwko rządowi Zimbabwe i osobom, które ponoszą główną odpowiedzialność za te naruszenia;

(3) w związku z tym, wspólne stanowisko 2004/161/WPZiB przewiduje możliwość wznowienia stosowania środków ograniczających przewidzianych we wspólnym stanowisku 2002/145/WPZiB;

(4) środki ograniczające przewidziane we wspólnym stanowisku 2004/161/WPZiB obejmują, między innymi, zakaz doradztwa i pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, zakaz wywozu sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, zamrożenie funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych poszczególnych członków rządu Zimbabwe i osób fizycznych lub prawnych z nimi powiązanych;

(5) środki te objęte są zakresem Traktatu, dlatego w celu uniknięcia zniekształceń konkurencji, prawodawstwo wspólnotowe musi je wdrożyć w zakresie takim, w jakim dotyczą one Wspólnoty. Do celu niniejszego rozporządzenia, za terytorium Wspólnoty uważa się obszar obejmujący terytoria Państw Członkowskich, wobec których stosuje się Traktat, na warunkach ustanowionych w Traktacie.

(6) należy dostosować do ostatnio stosowanej praktyki postanowienia dotyczące zakazu pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, jak również postanowienia w sprawie zamrożenia funduszy, aktywów finansowych i zasobów gospodarczych;

(7) niniejsze rozporządzenie zmienia i rozszerza zakres środków ograniczających zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 310/2002. Niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenie (WE) nr 310/2002 natychmiast po jego wygaśnięciu.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

(a) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną. Pomoc techniczna może przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy i umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

(b) „fundusze” oznacza aktywa finansowe i świadczenia wszelkiego typu, obejmujące między innymi:

(i) gotówkę, czeki, wierzytelności, traty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) wkłady w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na rachunkach, zadłużenie i zobowiązania z tytułu zadłużenia;

(iii) papiery wartościowe będące przedmiotem publicznego i prywatnego obrotu, instrumenty dłużne, w tym udziały i akcje, certyfikaty inwestycyjne potwierdzające zakup papierów wartościowych, obligacji, papierów dłużnych i instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inny dochód lub wartość uzyskaną z aktywów lub wygenerowaną przez aktywa;

(v) kredyty, prawo potrącenia, gwarancje należytego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, dowody dostawy;

(vii) dokumenty udowadniające udział w funduszach lub zasobach finansowych;

(viii) pozostałe instrumenty finansowania eksportu;

c) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakichkolwiek ruchów, transferów, zmian kierunku przepływu, wykorzystania funduszy, dostępu do nich lub obrotu nimi, które spowodowały by zmiany ilości funduszy, kwoty, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inne zmiany uniemożliwiające wykorzystanie funduszy, włącznie z zarządzaniem portfelem papierów wartościowych;

(d) „”zasoby gospodarcze” oznacza wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

(e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie ich wykorzystania w celu pozyskania funduszy, towarów lub usług w dowolny sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub oddanie zasobów w zastaw hipoteczny;

Artykuł 2

Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego udzielania, sprzedaży, dostarczania lub transferu pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi, zaopatrzeniem, wytwarzaniem, utrzymywaniem lub używaniem broni lub wszelkich materiałów pokrewnych, w tym broni i amunicji, pojazdów i wyposażenia wojskowego, wyposażenia paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub grupie w Zimbabwe lub w celu wykorzystania w Zimbabwe;

b) bezpośredniego lub pośredniego finansowania lub świadczenia pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza udzielania kredytów, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych na sprzedaż, dostawę, transfer lub eksport broni i materiałów pokrewnych jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub grupie w Zimbabwe lub do wykorzystania w Zimbabwe;

c) uczestniczenia, świadomego czy nieumyślnego, w działaniach, których przedmiot lub efekt służy, bezpośrednio lub pośrednio, promowaniu transakcji, o których mowa w pkt. (a) lub (b).

Artykuł 3

Zabrania się:

a) świadomej lub nieumyślnej, bezpośredniej lub pośredniej sprzedaży, dostawy, transferu lub eksportu sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, wyszczególnionego w załączniku I, pochodzącego lub nie pochodzącego ze Wspólnoty jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub grupie w Zimbabwe lub do wykorzystania w Zimbabwe;

b) bezpośredniego lub pośredniego udzielania, sprzedaży lub transferu pomocy technicznej związanej ze sprzętem, o którym mowa w pkt. (a) jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub grupie w Zimbabwe lub do wykorzystania w Zimbabwe;

c) bezpośredniego lub pośredniego finansowania lub świadczenia pomocy finansowej związanej ze sprzętem, o którym mowa w pkt. (a) jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub grupie w Zimbabwe lub do wykorzystania w Zimbabwe;

d) uczestniczenia, świadomego czy nieumyślnego, w działaniach, których przedmiot lub efekt służy, bezpośrednio lub pośrednio, promowaniu transakcji, o których mowa w pkt. (a), (b) lub (c).

Artykuł 4

1. W drodze odstępstwa od art. 2 i 3 właściwe organy Państw Członkowskich wymienione w załączniku II mogą udzielić zezwolenia na:

a) dostarczanie funduszy oraz pomoc finansową i techniczną związaną z:

i) sprzętem przeznaczonym do użytku humanitarnego lub ochronnego lub na programy budowania instytucji wdrażane przez Organizację Narodów Zjednoczonych, Unię Europejską i Wspólnotę;

ii) materiałami przeznaczonymi do operacji prowadzonych przez Unię Europejską i Organizację Narodów Zjednoczonych w ramach zarządzania w sytuacjach kryzysowych;

b) sprzedaż, dostawę, transfer lub wywóz sprzętu wymienionego w załączniku I przeznaczonego wyłącznie do użytku humanitarnego lub ochronnego, jak również świadczenie pomocy finansowej, finansowanie i pomoc techniczną związaną z tymi transakcjami.

2. Nie udziela się zezwoleń na działania, które już zostały zrealizowane.

Artykuł 4a

1. W drodze odstępstwa od art. 3, wymieniony w załączniku II właściwy organ państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoją siedzibę, lub państwa członkowskiego, z którego dostarczane są substancje wybuchowe i powiązany sprzęt, może udzielić zezwolenia – na warunkach, jakie uzna za stosowne – na sprzedaż, dostawę, tranfer lub eksport substancji wybuchowych i powiązanego sprzętu, wymienionych w załączniku I pkt 4, oraz na pomoc finansową i techniczną, w przypadku gdy substancje wybuchowe i powiązany sprzęt są przeznaczone wyłącznie na potrzeby cywilnego wykorzystania w projektach dotyczących górnictwa lub infrastruktury oraz będą wykorzystywane wyłączne do tych celów.

2. Zezwolenia, o którym mowa w niniejszym artykule, udziela się na podstawie szczegółowych przepisów określonych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Eksporterzy przekazują właściwemu organowi wszystkie stosowne informacje wymagane do oceny ich wniosku o udzielenie zezwolenia.

4. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, z co najmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem.

Artykuł 5

Art. 2 i 3 nie stosuje się do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wwożonych do Zimbabwe przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, personel Unii Europejskiej, Wspólnoty lub jej Państw Członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do poszczególnych członków rządu Zimbabwe, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub grup z nimi związanych, wymienionych w załączniku III zostają zamrożone.

2. Nie wolno udostępniać żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznych lub prawnym, podmiotom lub grupom wymienionym w załączniku III ani dla ich korzyści.

3. Uczestnictwo, świadome czy nieumyślnego, w działaniach, których przedmiot lub efekt służy, bezpośrednio lub pośrednio, promowaniu transakcji, o których mowa w ust. 1 i 2 jest zakazane.

4. (uchylony)

Artykuł 7

1. W drodze odstępstwa od art. 6, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne na pokrycie kosztów podstawowych, obejmujących artykuły żywnościowe, czynsz lub hipotekę, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty z tytułu korzystania z urządzeń użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na honoraria profesjonalnych doradców, w rozsądnej wysokości, oraz na zwrot kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawnych;

c) przeznaczone wyłącznie na opłaty z tytułu rutynowej obsługi lub utrzymania zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne na pokrycie nadzwyczajnych wydatków pod warunkiem, że odpowiedni właściwy organ powiadomi pozostałe właściwe organy i Komisję, na co najmniej 2 tygodnie przed wydaniem zezwolenia, o powodach, dla których należy wydać specjalne zezwolenie.

Odpowiedni właściwy organ poinformuje właściwe organy pozostałych Państw Członkowskich i Komisję o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego ustępu.

2. Art. 6 ust. 2 nie stosuje się do dodatkowych środków zgromadzonych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a) odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach; lub

b) płatności z tytułu kontraktów, umów lub zobowiązań, zawartych lub powstałych przed datą, z którą rachunki te zostały podporządkowane rozporządzeniu (WE) nr 310/2002 lub niniejszemu rozporządzeniu,

z zastrzeżeniem, że tego rodzaju odsetki, inne przychody na rachunkach i płatności nadal podlegają art. 6 ust. 1.

Artykuł 7a

[2] 1. Art. 6 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ oraz członków tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej;

e) organizacje i agencje, którym Unia wydała certyfikat partnerstwa humanitarnego lub które zostały certyfikowane lub uznane przez państwo członkowskie zgodnie z procedurami krajowymi;

f) wyspecjalizowane agencje państw członkowskich; lub

g) pracownicy, beneficjenci dotacji, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów, o których mowa w lit. a)–f), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w takim charakterze.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 i na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich, jak wymieniono w Załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie.

3. W przypadku braku decyzji odmownej, wniosku o udzielnie informacji lub zawiadomienia o dodatkowym terminie od odpowiedniego właściwego organu w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie ust. 2, zezwolenie to uważa się za udzielone.

4. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie ust. 2 i 3 w terminie czterech tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz dla postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i grupy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie wszelkie informacje ułatwiające zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, jak np. informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 6, właściwym organom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, niezależnie od ich siedziby lub lokalizacji i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub pośrednio, za pośrednictwem właściwych organów;

b) współpracować z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II przy weryfikacji tych informacji;

2. Wszelkie dodatkowe informacje, otrzymane bezpośrednio przez Komisję, zostaną udostępnione właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego;

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostaną wykorzystane jedynie dla celów, dla których je dostarczono lub otrzymano;

Artykuł 9

Operacja zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych lub zablokowania funduszy, przeprowadzona w dobrej wierze jako działanie zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje żadnej odpowiedzialności po stronie osób fizycznych, prawnych lub podmiotów, które ją realizują, ich dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie dowiedzione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania z ich strony.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i będą wymieniać wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje odnośnie problemów związanych z naruszeniami, postępowań egzekucyjnych i orzeczeń wydawanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja ma prawo:

a) zmienić załącznik II na podstawie informacji dostarczonych przez Państwa Członkowskie;

b) zmienić załącznik III na podstawie decyzji podjętych w odniesieniu do załącznika do wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB.

Artykuł 11a

1. Załącznik III zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób fizycznych lub prawnych, pomiotów lub organów.

2. Załącznik III zawiera – w przypadku, gdy są one dostępne – informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwisko i imiona, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeżeli jest znany, oraz stanowisko lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów informacje takie mogą obejmować nazwę, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie ustanowią przepisy dotyczące sankcji, jakie będą stosowane w przypadkach naruszenia niniejszego rozporządzenia i podejmą wszelkie środki niezbędne dla zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i perswazyjne. Państwa Członkowskie podadzą do wiadomości Komisji teksty przepisów niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia i będą informować Komisję o wszelkich kolejnych zmianach.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Wspólnoty, włącznie z jej przestrzenią powietrzną;

b) na pokładach statków powietrznych lub statków morskich będących w jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec osób przebywających na terytorium lub poza terytorium Wspólnoty, będących obywatelami Państwa Członkowskiego;

d) wobec osób prawnych, grup lub podmiotów utworzonych lub zorganizowanych zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego;

e) wobec osób prawnych, grup lub podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w ramach Wspólnoty;

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 lutego 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 lutego 2004 r.