§ 1.[Zakres przedmiotowy] Rozporządzenie określa szczegółowe warunki dotyczące wykonywania lotów międzynarodowych z materiałami niebezpiecznymi na pokładzie cywilnych statków powietrznych, w tym lotów tranzytowych.

§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

2) Prezesie Urzędu – rozumie się przez to Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

3) Załączniku 18 do Konwencji – rozumie się przez to Załącznik 18 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. poz. 212, z późn. zm.), wraz ze zmianami obowiązującymi od dnia ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, ogłoszonymi w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

4) Instrukcjach Technicznych – rozumie się przez to Instrukcje Techniczne w rozumieniu pkt 119 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz. Urz. UE L 296 z 25.10.2012, str. 1, z późn. zm.), o których mowa w Załączniku 18 do Konwencji.

§ 3.[Normy określające szczegółowe warunki wykonywania lotów międzynarodowych z materiałami niebezpiecznymi] 1. Szczegółowe warunki wykonywania lotów międzynarodowych z materiałami niebezpiecznymi, w tym lotów tranzytowych, dla:

1) cywilnych statków powietrznych – określają normy i zalecane metody postępowania zawarte w Załączniku 18 do Konwencji, z wyłączeniem zalecanej metody postępowania, o której mowa w pkt 12.2;

2) przewozów lotniczych przy użyciu samolotów – określają przepisy rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008.

2. Szczegółowe warunki dotyczące postępowania z materiałami niebezpiecznymi transportowanymi drogą lotniczą, w tym ich przygotowania do transportu, określają Instrukcje Techniczne.

3. Kompetencje i obowiązki „właściwej władzy”, „władzy krajowej” oraz „odpowiedniej władzy”, o których mowa w Załączniku 18 do Konwencji, wykonuje Prezes Urzędu.

§ 4.[Wniosek o wydanie zgody na lot międzynarodowy cywilnych statków powietrznych] 1. Zgodę na lot międzynarodowy cywilnych statków powietrznych, o której mowa w art. 153a ustawy, wydaje się na wniosek złożony w terminie nie krótszym niż 20 dni roboczych przed planowanym wykonaniem lotu.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) określenie wnioskodawcy i jego adresu;

2) nazwę, siedzibę i adres przewoźnika lotniczego lub innego wykonawcy lotu;

3) opis trasy, na której ma być wykonywany lot, w tym proponowanej trasy alternatywnej, wraz z planowanymi terminami i numerami lotu;

4) typy statków powietrznych i ich znaki rejestracyjne;

5) wykaz materiałów niebezpiecznych, ich ilość oraz sposób pakowania, opisane zgodnie z Instrukcjami Technicznymi;

6) określenie zleceniodawcy wykonania lotu z materiałami niebezpiecznymi i jego adresu;

7) określenie odbiorcy materiałów niebezpiecznych i jego adresu;

8) oświadczenie, że wnioskujący zapewni poziom bezpieczeństwa zgodny z postanowieniami Instrukcji Technicznych oraz wyjaśnienie konieczności wykonania przewozu drogą lotniczą;

9) uzasadnienie.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) kopię dokumentu ubezpieczenia stwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z eksploatacją statków powietrznych, przewozem lotniczym pasażerów, bagażu, towarów i poczty oraz w stosunku do osób trzecich;

2) kopię deklaracji nadawcy (Shipper's Declaration for Dangerous Goods), o której mowa w Instrukcjach Technicznych, sporządzonej zgodnie z postanowieniami tych Instrukcji;

3) w przypadku przewoźnika lotniczego nieposiadającego koncesji wydanej przez Prezesa Urzędu – dodatkowo kopię certyfikatu przewoźnika lotniczego (Air Operator Certificate – AOC), określającego uprawnienie do przewozu materiałów niebezpiecznych oraz kopie świadectw zdatności do lotu statków powietrznych, w tym zapasowych statków powietrznych.

4. Jeżeli dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają zachowania ogólnego poziomu bezpieczeństwa, o którym mowa w Załączniku 18 do Konwencji, Prezes Urzędu, w celu potwierdzenia zachowania tego wymogu, może żądać przedstawienia dodatkowych dokumentów, w szczególności kopii karty charakterystyki materiału niebezpiecznego lub zgody dotyczącej wnioskowanego transportu materiałów niebezpiecznych wydanej przez państwo pochodzenia lub państwo pochodzenia przewoźnika lotniczego, w rozumieniu Załącznika 18 do Konwencji.

5. Termin, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy lotów związanych z pomocą humanitarną, ratowaniem życia, pomocą w klęskach żywiołowych, ochroną środowiska, obronnością kraju lub bezpieczeństwem.

§ 5.[Umożliwienie albo odmowa wykonania lotu z materiałem niebezpiecznym na pokładzie statku powietrznego] Instytucja zapewniająca służby kontroli ruchu lotniczego na podstawie przesłanej przez Prezesa Urzędu kopii zgody, o której mowa w art. 153a ustawy, albo kopii odmowy jej wydania, odpowiednio umożliwia albo odmawia wykonania lotu z materiałem niebezpiecznym na pokładzie statku powietrznego.

§ 6.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.²⁾