§ 1.[Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie] W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 63, poz. 735, z późn. zm.³⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie oraz przebudowie obiektów inżynierskich i związanych z nimi urządzeń budowlanych, a także przy projektowaniu i budowie urządzeń obcych, sytuowanych na obiektach inżynierskich.”;

2) w § 3 dodaje się pkt 11 w brzmieniu:

„11) kanale technologicznym – rozumie się przez to kanał technologiczny, o którym mowa w ustawie o drogach publicznych.”;

3) w dziale VI dodaje się rozdział 18 w brzmieniu:

„Rozdział 18

Kanały technologiczne na obiektach inżynierskich

§ 308a. 1. Umieszczenie na obiekcie inżynierskim kanału technologicznego nie może naruszać elementów technicznych obiektu inżynierskiego oraz nie może powodować ani przyczyniać się do czasowego lub trwałego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego albo zmniejszenia wartości użytkowej obiektu.

2. Kanały technologiczne nie powinny przekazywać szkodliwych oddziaływań na konstrukcję obiektu, pomieszczenia oraz jego otoczenie, jak również nie mogą ograniczać jego światła.

3. Studnie kanału technologicznego powinny być umieszczane poza konstrukcją obiektu, a ich posadowienie nie powinno pogarszać warunków, o których mowa w ust. 2.

4. Kanał technologiczny nie może naruszać skrajni, o której mowa w § 55, ani ograniczać możliwości przebudowy lub remontu, jak również powodować utrudnień w wykonywaniu czynności utrzymaniowych.

5. Posadowienie kanału technologicznego oraz jego studni nie może pogarszać warunków umieszczania instalacji służących zarządzaniu ruchem drogowym, posadowienia urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, a także odwodnienia obiektu, a jego usytuowanie powinno spełniać warunki, o których mowa w § 309–311.”;

4) w § 321 ust. 1–1b otrzymują brzmienie:

„1. Konstrukcja tunelu służącego do przeprowadzenia drogi powinna posiadać odporność ogniową w zakresie nośności ogniowej nie niższą niż 240 minut, a strop lub ściana rozdzielająca jego nawy odpowiednio także w zakresie szczelności ogniowej (E) i izolacyjności ogniowej (I).

1a. Konstrukcja tunelu, innego niż tunel, o którym mowa w ust. 1, powinna posiadać klasę odporności ogniowej w zakresie nośności ogniowej (R) nie niższą niż R 120.

1b. Jeżeli jakakolwiek część konstrukcji tunelu, o którym mowa w ust. 1a, jest elementem konstrukcyjnym innego obiektu budowlanego, to klasa odporności ogniowej w zakresie nośności ogniowej (R) tej części i części powiązanych z nią statycznie nie powinna być niższa od klasy odporności ogniowej w zakresie nośności ogniowej (R) konstrukcji głównej tego obiektu budowlanego.”;

5) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w tabeli 3.3:

a) w wierszu 10 w kolumnie 4 wyraz „0,3487” zastępuje się wyrazem „0,1982”,

b) w wierszu 16 w kolumnie 4 wyraz „0,7649” zastępuje się wyrazem „0,3428”.

§ 2.[Przepisy przejściowe] Do realizacji inwestycji drogowych, dla których przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zostało wszczęte postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na projekt, wykonawstwo lub projekt i wykonawstwo, stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.