KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (¹), w szczególności jej art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2010/30/UE zobowiązuje Komisję do przyjęcia aktów delegowanych w sprawie etykietowania produktów związanych z energią. Akty takie wymagane są w przypadku, gdy produkty wykazują znaczący potencjał oszczędności energii oraz znaczne rozbieżności w poziomach wydajności mimo pełnienia równoważnych funkcji, i zakłada się, że żadne inne przepisy unijne ani samoregulacja nie umożliwią osiągnięcia politycznych celów szybciej lub po niższych kosztach niż przyjęcie obowiązkowych wymogów.

(2) Komisja dokonała oceny technicznych, środowiskowych i ekonomicznych aspektów systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych. Ocena ta wykazała, iż energia zużywana przez systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych stanowi istotną część zapotrzebowania gospodarstw domowych na energię w Unii. Osiągnięto już pewną poprawę efektywności energetycznej tych produktów, oferują one jednak dużo większe możliwości dalszego ograniczenia ich zużycia energii. Wyniki przeprowadzonej oceny potwierdziły również istnienie znacznych różnic w poziomach wydajności, nie zidentyfikowano natomiast środków samoregulacji lub dobrowolnych porozumień, które pozwoliłyby osiągnąć cele polityki.

(3) Małe systemy wentylacyjne, których pobór mocy elektrycznej jest mniejszy niż 30 W na strumień powietrza, należy wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia. Systemy te zaprojektowane zostały do wielu różnych zastosowań, w większości przypadków włączane są one tylko na krótko i pełnią wyłącznie funkcje pomocnicze, na przykład w łazienkach. Objęcie tych systemów wentylacyjnych zakresem przedmiotowego rozporządzenia zwiększyłoby znacznie obciążenie administracyjne w zakresie nadzoru rynku ze względu na duże wielkości sprzedaży, nie przyczyniłoby się natomiast w sposób znaczący do poprawy potencjału w zakresie oszczędności energii. Biorąc jednak pod uwagę, że pełnią one funkcje podobne do funkcji innych systemów wentylacyjnych, podczas przeglądu niniejszego rozporządzenia należy rozważyć możliwość włączenia ich w jego zakres. Systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków niemieszkalnych (SWNM) należy wyłączyć z zakresu obowiązywania wymogów dotyczących etykietowania, ponieważ wyboru tych produktów dokonują projektanci i architekci, jest on więc w dużej mierze niezależny od użytkowników i zachowań rynkowych. Systemy wentylacyjne zaprojektowane do pracy wyłącznie w sytuacjach awaryjnych lub wyjątkowych, lub też w warunkach zagrożenia, także należy wyłączyć z zakresu rozporządzenia, ponieważ użytkuje się je sporadycznie i przez krótki czas. Urządzenia wielofunkcyjne, których głównym zadaniem jest ogrzewanie lub chłodzenie, oraz okapy nadkuchenne również nie wchodzą w zakres rozporządzenia. Należy ustanowić jednolite przepisy dotyczące wskazywania poprzez etykietowanie i standardowy zestaw informacji o produkcie jednostkowego zużycia energii przez systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych, aby zmotywować producentów do podnoszenia efektywności energetycznej tych systemów, zachęcić użytkowników do zakupu energooszczędnych produktów i wnieść wkład w funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(4) Poziom mocy akustycznej systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych może stanowić dla konsumentów ważny czynnik przy wyborze takiego systemu, dlatego też na etykiecie powinny być zamieszczone informacje na ten temat.

(5) Oczekuje się, iż wprowadzenie niniejszego rozporządzenia w połączeniu z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1253/2014 (²) przyniesie zwiększenie łącznych oszczędności o 1 300 PJ (45 %) do poziomu 4 130 PJ w 2025 r.

(6) Dane umieszczane na etykiecie należy pozyskać przy użyciu niezawodnych, dokładnych i odtwarzalnych procedur uwzględniających najnowsze uznane metody pomiarów i obliczeń, w tym – o ile są dostępne – ujednolicone normy przyjęte przez europejskie organy normalizacyjne zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (³).

(7) Niniejsze rozporządzenie powinno określać wymogi dotyczące jednolitej formy i treści etykiety, dokumentacji technicznej i karty produktu. Należy również ustanowić wymogi w zakresie informacji, które muszą być udostępniane w ramach wszelkich form sprzedaży na odległość, a także zawarte w reklamach i technicznych materiałach promocyjnych dotyczących systemów wentylacyjnych, ponieważ wzrasta znaczenie informacji udostępnianych użytkownikom końcowym za pośrednictwem internetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi dotyczące etykiet efektywności energetycznej w odniesieniu do systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych.

2. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do następujących systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych:

a) jednokierunkowych (wywiewnych lub nawiewnych) o poborze mocy elektrycznej mniejszym niż 30 W;

b) przeznaczonych wyłącznie do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, określonych w dyrektywie 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴);

c) przeznaczonych wyłącznie do stosowania w sytuacjach awaryjnych, przez krótki czas, spełniających podstawowe wymagania dotyczące obiektów budowlanych w odniesieniu do bezpieczeństwa pożarowego określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 (⁵);

d) przeznaczonych wyłącznie do stosowania w następujących warunkach:

(i) gdy temperatura robocza przemieszczanego powietrza przekracza 100 °C;

(ii) gdy temperatura otoczenia podczas pracy silnika napędzającego wentylator, znajdującego się poza strumieniem powietrza, przekracza 65 °C;

(iii) gdy temperatura przemieszczanego powietrza lub temperatura otoczenia podczas pracy silnika znajdującego się poza strumieniem powietrza są niższe niż - 40 °C;

(iv) jeżeli napięcie zasilania przekracza 1 000 V w przypadku zasilania prądem przemiennym lub 1 500 V w przypadku zasilania prądem stałym;

(v) w warunkach narażenia na czynniki toksyczne, łatwopalne lub o silnym działaniu korozyjnym lub w warunkach narażenia na substancje ścierne;

e) [1] wyposażonych w wymiennik ciepła i pompę cieplną służącą odzyskiwaniu ciepła lub umożliwiającą przenoszenie lub pozyskiwanie ciepła dodatkowo do działania układu odzysku ciepła, z wyjątkiem przenoszenia ciepła w celu ochrony przed zamarzaniem lub odmrażania;

f) sklasyfikowanych jako okapy nadkuchenne objęte zakresem rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 65/2014 (⁶).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „system wentylacyjny (SW)" oznacza urządzenie o napędzie elektrycznym, wyposażone w przynajmniej jeden wirnik, jeden silnik i obudowę, przeznaczone do wymiany, w budynku lub w części budynku, powietrza zużytego na świeże powietrze z zewnątrz;

2) „system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych (SWM)" oznacza system wentylacyjny o następujących cechach:

a) maksymalna wartość natężenia przepływu nie przekracza 250 m³/h;

b) maksymalna wartość natężenia przepływu mieści się w przedziale od 250 do 1 000 m³/h, a zgodnie z informacjami podanymi przez producenta urządzenie to przeznaczone jest do pełnienia funkcji wentylacji wyłącznie w budynkach mieszkalnych;

3) „maksymalna wartość natężenia przepływu" oznacza deklarowaną maksymalną wartość objętościowego natężenia przepływu powietrza w danym systemie wentylacyjnym, jaką można osiągnąć przy użyciu zintegrowanych albo oddzielnych, lecz dostarczanych wraz z systemem, sterowników, w standardowych warunkach powietrza (temperaturze 20 °C i ciśnieniu 101 325 Pa), jeśli system został zainstalowany w całości (na przykład wraz z czystymi filtrami) i zgodnie z instrukcjami producenta; w przypadku kanałowych SWM maksymalne natężenie przepływu mierzone jest w odniesieniu do przepływu powietrza przy różnicy ciśnienia statycznego na zewnątrz wynoszącej 100 Pa, a w przypadku bezkanałowych SWM w odniesieniu do przepływu powietrza przy najniższej osiągalnej całkowitej różnicy ciśnienia o jednej z następujących wartości: 10 (wartość minimalna), 20, 50, 100, 150, 200, 250 Pa, w zależności od tego, która wartość jest równa zmierzonej wartości różnicy ciśnienia lub tuż poniżej tej wartości);

4) „jednokierunkowy system wentylacyjny (JSW)" oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza tylko w jednym kierunku, albo na zewnątrz (wywiew), albo do wnętrza pomieszczenia (nawiew); w systemie tym wymuszany mechanicznie przepływ powietrza jest równoważony jego naturalnym dopływem lub odpływem;

5) „dwukierunkowy (nawiewno-wyciągowy) system wentylacyjny (DSW)" oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza między wnętrzem budynku a obszarem na zewnątrz, wyposażony zarówno w wentylatory wywiewne, jak i nawiewne;

6) „równoważny model systemu wentylacyjnego" oznacza system wentylacyjny o takich samych parametrach technicznych, określonych w stosownych wymogach dotyczących informacji o produkcie, wprowadzony do obrotu przez tego samego producenta, upoważnionego przedstawiciela lub importera, ale jako inny model systemu wentylacyjnego.

Dodatkowe definicje na potrzeby załączników II–IX zamieszczono w załączniku I.

Artykuł 3

Obowiązki dostawców

1. Dostawcy wprowadzający do obrotu systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych zapewniają z dniem 1 stycznia 2016 r. zgodność tych systemów z następującymi wymaganiami:

a) do każdego systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych dołączona jest drukowana etykieta, której format i treść są zgodne z przepisami załącznika III; etykieta musi być dołączona przynajmniej do opakowania systemu. Wraz z każdym modelem systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych udostępnia się dystrybutorom elektroniczną etykietę, której format i treść zgodne są z przepisami załącznika III;

b) udostępnia się kartę produktu zgodną z przepisami załącznika IV. Karta ta musi być dołączona przynajmniej do opakowania systemu. Wraz z każdym modelem systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych udostępnia się dystrybutorom oraz na ogólnie dostępnych stronach internetowych elektroniczną kartę produktu zgodną z przepisami załącznika IV;

c) dokumentację techniczną określoną w załączniku V udostępnia się na żądanie organom państw członkowskich oraz Komisji;

d) udostępnia się instrukcje użytkowania;

e) w każdej reklamie określonego modelu systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, która zawiera informacje dotyczące zużycia energii lub ceny, podaje się klasę zużycia energii tego modelu;

f) we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących konkretnego modelu systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, które opisują jego szczegółowe parametry techniczne, podaje się klasę zużycia energii tego modelu.

2. Od dnia 1 stycznia 2016 r. wprowadzane do obrotu systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych opatruje się etykietą, w przypadku jednokierunkowych systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych zgodnie ze wzorem zawartym w załączniku III pkt 1, natomiast w przypadku dwukierunkowych systemów wentylacyjnych zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III pkt 2.

Artykuł 4

Obowiązki dystrybutorów

Dystrybutorzy zapewniają zgodność z następującymi wymogami:

a) każdy system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych oferowany w punkcie sprzedaży opatrzony jest etykietą dołączoną przez dostawców zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a), umieszczoną na zewnętrznej przedniej lub górnej powierzchni urządzenia, w taki sposób, aby etykieta ta była wyraźnie widoczna;

b) systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych oferowane na sprzedaż, do wypożyczenia lub w sprzedaży ratalnej użytkownikowi końcowemu w taki sposób, że nie ma on możliwości obejrzenia oferowanego produktu, wprowadza się do obrotu wraz z informacjami dostarczonymi przez dostawców zgodnie z załącznikiem VI, natomiast jeśli system oferowany jest przez internet, stosuje się przepisy załącznika VII;

c) w każdej reklamie określonego modelu systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych, która zawiera informacje dotyczące zużycia energii lub ceny, umieszcza się odniesienie do konkretnej klasy zużycia energii tego systemu;

d) we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących określonego modelu, które opisują szczegółowe parametry techniczne systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych, podaje się klasę zużycia energii tego modelu oraz instrukcje użytkowania dostarczone przez dostawcę.

Artykuł 5

Metody pomiaru

Na potrzeby informacji, które należy dostarczyć zgodnie z art. 3 i 4, klasę zużycia energii danego systemu ustala się zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku II. Jednostkowe zużycie energii, roczne zużycie energii elektrycznej, roczne oszczędności w ogrzewaniu, maksymalne natężenie przepływu i poziom mocy akustycznej wyznacza się zgodnie z metodami pomiarów i obliczeń określonymi w załączniku VIII, z uwzględnieniem najnowszych uznanych metod pomiarów i obliczeń.

Artykuł 6

Procedura weryfikacji na potrzeby nadzoru rynku

Do oceny zgodności systemu wentylacyjnego państwa członkowskie stosują procedurę określoną w załączniku IX.

Artykuł 7

Przegląd

W terminie do dnia 1 stycznia 2020 r. Komisja dokonuje przeglądu rozporządzenia w celu uwzględnienia postępu technicznego i przedstawia wyniki tego przeglądu forum konsultacyjnemu.

W ramach takiego przeglądu należy dokonać zwłaszcza oceny możliwości włączenia innych systemów wentylacyjnych, w szczególności systemów przeznaczonych do budynków niemieszkalnych, systemów o całkowitym poborze energii elektrycznej mniejszym niż 30 W, a także oceny metod obliczania jednostkowego zużycia energii i klas zużycia energii jednokierunkowych i dwukierunkowych systemów wentylacyjnych ze sterowaniem według zapotrzebowania.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2014 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (¹), w szczególności jej art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2010/30/UE zobowiązuje Komisję do przyjęcia aktów delegowanych w sprawie etykietowania produktów związanych z energią. Akty takie wymagane są w przypadku, gdy produkty wykazują znaczący potencjał oszczędności energii oraz znaczne rozbieżności w poziomach wydajności mimo pełnienia równoważnych funkcji, i zakłada się, że żadne inne przepisy unijne ani samoregulacja nie umożliwią osiągnięcia politycznych celów szybciej lub po niższych kosztach niż przyjęcie obowiązkowych wymogów.

(2) Komisja dokonała oceny technicznych, środowiskowych i ekonomicznych aspektów systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych. Ocena ta wykazała, iż energia zużywana przez systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych stanowi istotną część zapotrzebowania gospodarstw domowych na energię w Unii. Osiągnięto już pewną poprawę efektywności energetycznej tych produktów, oferują one jednak dużo większe możliwości dalszego ograniczenia ich zużycia energii. Wyniki przeprowadzonej oceny potwierdziły również istnienie znacznych różnic w poziomach wydajności, nie zidentyfikowano natomiast środków samoregulacji lub dobrowolnych porozumień, które pozwoliłyby osiągnąć cele polityki.

(3) Małe systemy wentylacyjne, których pobór mocy elektrycznej jest mniejszy niż 30 W na strumień powietrza, należy wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia. Systemy te zaprojektowane zostały do wielu różnych zastosowań, w większości przypadków włączane są one tylko na krótko i pełnią wyłącznie funkcje pomocnicze, na przykład w łazienkach. Objęcie tych systemów wentylacyjnych zakresem przedmiotowego rozporządzenia zwiększyłoby znacznie obciążenie administracyjne w zakresie nadzoru rynku ze względu na duże wielkości sprzedaży, nie przyczyniłoby się natomiast w sposób znaczący do poprawy potencjału w zakresie oszczędności energii. Biorąc jednak pod uwagę, że pełnią one funkcje podobne do funkcji innych systemów wentylacyjnych, podczas przeglądu niniejszego rozporządzenia należy rozważyć możliwość włączenia ich w jego zakres. Systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków niemieszkalnych (SWNM) należy wyłączyć z zakresu obowiązywania wymogów dotyczących etykietowania, ponieważ wyboru tych produktów dokonują projektanci i architekci, jest on więc w dużej mierze niezależny od użytkowników i zachowań rynkowych. Systemy wentylacyjne zaprojektowane do pracy wyłącznie w sytuacjach awaryjnych lub wyjątkowych, lub też w warunkach zagrożenia, także należy wyłączyć z zakresu rozporządzenia, ponieważ użytkuje się je sporadycznie i przez krótki czas. Urządzenia wielofunkcyjne, których głównym zadaniem jest ogrzewanie lub chłodzenie, oraz okapy nadkuchenne również nie wchodzą w zakres rozporządzenia. Należy ustanowić jednolite przepisy dotyczące wskazywania poprzez etykietowanie i standardowy zestaw informacji o produkcie jednostkowego zużycia energii przez systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych, aby zmotywować producentów do podnoszenia efektywności energetycznej tych systemów, zachęcić użytkowników do zakupu energooszczędnych produktów i wnieść wkład w funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(4) Poziom mocy akustycznej systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych może stanowić dla konsumentów ważny czynnik przy wyborze takiego systemu, dlatego też na etykiecie powinny być zamieszczone informacje na ten temat.

(5) Oczekuje się, iż wprowadzenie niniejszego rozporządzenia w połączeniu z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1253/2014 (²) przyniesie zwiększenie łącznych oszczędności o 1 300 PJ (45 %) do poziomu 4 130 PJ w 2025 r.

(6) Dane umieszczane na etykiecie należy pozyskać przy użyciu niezawodnych, dokładnych i odtwarzalnych procedur uwzględniających najnowsze uznane metody pomiarów i obliczeń, w tym – o ile są dostępne – ujednolicone normy przyjęte przez europejskie organy normalizacyjne zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (³).

(7) Niniejsze rozporządzenie powinno określać wymogi dotyczące jednolitej formy i treści etykiety, dokumentacji technicznej i karty produktu. Należy również ustanowić wymogi w zakresie informacji, które muszą być udostępniane w ramach wszelkich form sprzedaży na odległość, a także zawarte w reklamach i technicznych materiałach promocyjnych dotyczących systemów wentylacyjnych, ponieważ wzrasta znaczenie informacji udostępnianych użytkownikom końcowym za pośrednictwem internetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi dotyczące etykiet efektywności energetycznej w odniesieniu do systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych.

2. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do następujących systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych:

a) jednokierunkowych (wywiewnych lub nawiewnych) o poborze mocy elektrycznej mniejszym niż 30 W;

b) przeznaczonych wyłącznie do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, określonych w dyrektywie 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴);

c) przeznaczonych wyłącznie do stosowania w sytuacjach awaryjnych, przez krótki czas, spełniających podstawowe wymagania dotyczące obiektów budowlanych w odniesieniu do bezpieczeństwa pożarowego określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 (⁵);

d) przeznaczonych wyłącznie do stosowania w następujących warunkach:

(i) gdy temperatura robocza przemieszczanego powietrza przekracza 100 °C;

(ii) gdy temperatura otoczenia podczas pracy silnika napędzającego wentylator, znajdującego się poza strumieniem powietrza, przekracza 65 °C;

(iii) gdy temperatura przemieszczanego powietrza lub temperatura otoczenia podczas pracy silnika znajdującego się poza strumieniem powietrza są niższe niż - 40 °C;

(iv) jeżeli napięcie zasilania przekracza 1 000 V w przypadku zasilania prądem przemiennym lub 1 500 V w przypadku zasilania prądem stałym;

(v) w warunkach narażenia na czynniki toksyczne, łatwopalne lub o silnym działaniu korozyjnym lub w warunkach narażenia na substancje ścierne;

e) wyposażonych w wymiennik ciepła lub pompę cieplną służące odzyskiwaniu ciepła lub umożliwiające przenoszenie lub odzyskiwanie ciepła dodatkowo do działania układu odzysku ciepła, z wyjątkiem przenoszenia ciepła w celu ochrony przez zamarzaniem lub odmrażania;

f) sklasyfikowanych jako okapy nadkuchenne objęte zakresem rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 65/2014 (⁶).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „system wentylacyjny (SW)" oznacza urządzenie o napędzie elektrycznym, wyposażone w przynajmniej jeden wirnik, jeden silnik i obudowę, przeznaczone do wymiany, w budynku lub w części budynku, powietrza zużytego na świeże powietrze z zewnątrz;

2) „system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych (SWM)" oznacza system wentylacyjny o następujących cechach:

a) maksymalna wartość natężenia przepływu nie przekracza 250 m³/h;

b) maksymalna wartość natężenia przepływu mieści się w przedziale od 250 do 1 000 m³/h, a zgodnie z informacjami podanymi przez producenta urządzenie to przeznaczone jest do pełnienia funkcji wentylacji wyłącznie w budynkach mieszkalnych;

3) „maksymalna wartość natężenia przepływu" oznacza deklarowaną maksymalną wartość objętościowego natężenia przepływu powietrza w danym systemie wentylacyjnym, jaką można osiągnąć przy użyciu zintegrowanych albo oddzielnych, lecz dostarczanych wraz z systemem, sterowników, w standardowych warunkach powietrza (temperaturze 20 °C i ciśnieniu 101 325 Pa), jeśli system został zainstalowany w całości (na przykład wraz z czystymi filtrami) i zgodnie z instrukcjami producenta; w przypadku kanałowych SWM maksymalne natężenie przepływu mierzone jest w odniesieniu do przepływu powietrza przy różnicy ciśnienia statycznego na zewnątrz wynoszącej 100 Pa, a w przypadku bezkanałowych SWM w odniesieniu do przepływu powietrza przy najniższej osiągalnej całkowitej różnicy ciśnienia o jednej z następujących wartości: 10 (wartość minimalna), 20, 50, 100, 150, 200, 250 Pa, w zależności od tego, która wartość jest równa zmierzonej wartości różnicy ciśnienia lub tuż poniżej tej wartości);

4) „jednokierunkowy system wentylacyjny (JSW)" oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza tylko w jednym kierunku, albo na zewnątrz (wywiew), albo do wnętrza pomieszczenia (nawiew); w systemie tym wymuszany mechanicznie przepływ powietrza jest równoważony jego naturalnym dopływem lub odpływem;

5) „dwukierunkowy (nawiewno-wyciągowy) system wentylacyjny (DSW)" oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza między wnętrzem budynku a obszarem na zewnątrz, wyposażony zarówno w wentylatory wywiewne, jak i nawiewne;

6) „równoważny model systemu wentylacyjnego" oznacza system wentylacyjny o takich samych parametrach technicznych, określonych w stosownych wymogach dotyczących informacji o produkcie, wprowadzony do obrotu przez tego samego producenta, upoważnionego przedstawiciela lub importera, ale jako inny model systemu wentylacyjnego.

Dodatkowe definicje na potrzeby załączników II–IX zamieszczono w załączniku I.

Artykuł 3

Obowiązki dostawców

1. Dostawcy wprowadzający do obrotu systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych zapewniają z dniem 1 stycznia 2016 r. zgodność tych systemów z następującymi wymaganiami:

a) do każdego systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych dołączona jest drukowana etykieta, której format i treść są zgodne z przepisami załącznika III; etykieta musi być dołączona przynajmniej do opakowania systemu. Wraz z każdym modelem systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych udostępnia się dystrybutorom elektroniczną etykietę, której format i treść zgodne są z przepisami załącznika III;

b) udostępnia się kartę produktu zgodną z przepisami załącznika IV. Karta ta musi być dołączona przynajmniej do opakowania systemu. Wraz z każdym modelem systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych udostępnia się dystrybutorom oraz na ogólnie dostępnych stronach internetowych elektroniczną kartę produktu zgodną z przepisami załącznika IV;

c) dokumentację techniczną określoną w załączniku V udostępnia się na żądanie organom państw członkowskich oraz Komisji;

d) udostępnia się instrukcje użytkowania;

e) w każdej reklamie określonego modelu systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, która zawiera informacje dotyczące zużycia energii lub ceny, podaje się klasę zużycia energii tego modelu;

f) we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących konkretnego modelu systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, które opisują jego szczegółowe parametry techniczne, podaje się klasę zużycia energii tego modelu.

2. Od dnia 1 stycznia 2016 r. wprowadzane do obrotu systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych opatruje się etykietą, w przypadku jednokierunkowych systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych zgodnie ze wzorem zawartym w załączniku III pkt 1, natomiast w przypadku dwukierunkowych systemów wentylacyjnych zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III pkt 2.

Artykuł 4

Obowiązki dystrybutorów

Dystrybutorzy zapewniają zgodność z następującymi wymogami:

a) każdy system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych oferowany w punkcie sprzedaży opatrzony jest etykietą dołączoną przez dostawców zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a), umieszczoną na zewnętrznej przedniej lub górnej powierzchni urządzenia, w taki sposób, aby etykieta ta była wyraźnie widoczna;

b) systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych oferowane na sprzedaż, do wypożyczenia lub w sprzedaży ratalnej użytkownikowi końcowemu w taki sposób, że nie ma on możliwości obejrzenia oferowanego produktu, wprowadza się do obrotu wraz z informacjami dostarczonymi przez dostawców zgodnie z załącznikiem VI, natomiast jeśli system oferowany jest przez internet, stosuje się przepisy załącznika VII;

c) w każdej reklamie określonego modelu systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych, która zawiera informacje dotyczące zużycia energii lub ceny, umieszcza się odniesienie do konkretnej klasy zużycia energii tego systemu;

d) we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących określonego modelu, które opisują szczegółowe parametry techniczne systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych, podaje się klasę zużycia energii tego modelu oraz instrukcje użytkowania dostarczone przez dostawcę.

Artykuł 5

Metody pomiaru

Na potrzeby informacji, które należy dostarczyć zgodnie z art. 3 i 4, klasę zużycia energii danego systemu ustala się zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku II. Jednostkowe zużycie energii, roczne zużycie energii elektrycznej, roczne oszczędności w ogrzewaniu, maksymalne natężenie przepływu i poziom mocy akustycznej wyznacza się zgodnie z metodami pomiarów i obliczeń określonymi w załączniku VIII, z uwzględnieniem najnowszych uznanych metod pomiarów i obliczeń.

Artykuł 6

Procedura weryfikacji na potrzeby nadzoru rynku

Do oceny zgodności systemu wentylacyjnego państwa członkowskie stosują procedurę określoną w załączniku IX.

Artykuł 7

Przegląd

W terminie do dnia 1 stycznia 2020 r. Komisja dokonuje przeglądu rozporządzenia w celu uwzględnienia postępu technicznego i przedstawia wyniki tego przeglądu forum konsultacyjnemu.

W ramach takiego przeglądu należy dokonać zwłaszcza oceny możliwości włączenia innych systemów wentylacyjnych, w szczególności systemów przeznaczonych do budynków niemieszkalnych, systemów o całkowitym poborze energii elektrycznej mniejszym niż 30 W, a także oceny metod obliczania jednostkowego zużycia energii i klas zużycia energii jednokierunkowych i dwukierunkowych systemów wentylacyjnych ze sterowaniem według zapotrzebowania.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2014 r.