history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2009-12-19
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla azoksystrobiny, acetamipridu, famoksadonu, tlenku fenbutatinu, indoksakarbu, joksynilu, mepanipirymu, tiakloprydu i trifloksystrobiny zostały określone w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla chlomazonu, cyflufenamidu, flufenoksuronu, fluopikolidu i protiokonazolu zostały określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Dla benzoesanu emamektyny i pirydalilu nie określono NDP; substancje te nie zostały również wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(2) W ramach procedury, zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (2), złożono wniosek na mocy art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 o zmianę obowiązujących NDP w odniesieniu do zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną – azoksystrobinę w przypadku boćwiny i brokułów.
(3) Co się tyczy acetamipridu, wniosek taki złożono w odniesieniu do rzeżuchy, szpinaku i ziół z wyjątkiem pietruszki - naci. W przypadku chlomazonu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku ziół. Co się tyczy cyflufenamidu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku owsa zwyczajnego. Ze względu na ten wniosek konieczne są także zmiany obowiązujących NDP dla produktów zwierzęcych, gdyż zboże to stosowane jest jako pasza. Co się tyczy benzoesanu emamektyny, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku owoców ziarnkowych, brzoskwiń i nektaryn, winogron stołowych i do produkcji wina, truskawek, pomidorów, oberżyny, papryki, dyniowatych (z jadalną lub niejadalną skórką), kalafiora, brokułów, kapusty głowiastej, sałaty i innych warzyw sałatowych, endywii, ziół, świeżej fasoli (w strąkach lub bez), grochu (w strąkach) i karczochów. Co się tyczy famoksadonu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kwiatów przeznaczonych do naparów ziołowych. Co do tlenku fenbutatinu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku pomidorów. Co się tyczy indoksakarbu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku drobnych owoców i jagód z wyjątkiem agrestu i porzeczek. Co się tyczy joksynilu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku żyta i pszenżyta. Ze względu na ten wniosek konieczne są także zmiany obowiązujących NDP dla mięsa, wątroby, nerek i tłuszczu pochodzących z bydła, owiec i kóz, gdyż zboża te stosowane są jako pasza dla tych zwierząt. Co do mepanipirymu wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku cukinii. Co się tyczy protiokonazolu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kapusty głowiastej i brukselki. Co się tyczy pirydalilu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku pomidorów, oberżyny, papryki, dyniowatych (z niejadalną skórką), sałaty i nasion bawełny. Co do tiakloprydu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku porów i dymki. Co się tyczy trifloksystrobiny, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kapusty głowiastej, selera, borówki amerykańskiej, sałaty, ziół, endywii i brukselki.
(4) Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 złożono wnioski dotyczące flufenoksuronu w odniesieniu do herbaty, fluopikolidu w odniesieniu do papryki i trifloksystrobiny w odniesieniu do owoców męczennicy. Zezwolenie na stosowanie flufenoksuronu w odniesieniu do krzewów herbaty w Japonii prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu japońskiej herbaty, konieczne są wyższe NDP. Zezwolenie na stosowanie fluopikolidu w odniesieniu do papryki w Stanach Zjednoczonych prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu amerykańskiej papryki, konieczne są wyższe NDP. Zezwolenie na stosowanie trifloksystrobiny w odniesieniu do owoców męczennicy w Kenii prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu kenijskich owoców męczennicy, konieczne są wyższe NDP.
(5) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez państwa członkowskie, których dotyczyły, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji.
(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) dokonał oceny wniosków i sprawozdań z oceny, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz w odpowiednich przypadkach dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (3). Urząd przekazał te opinie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości.
(7) W swoich uzasadnionych opiniach Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wnosili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów dokonanej dla 27 określonych grup konsumentów europejskich. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje o właściwościach toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku narażenia na wymienione substancje przez całe życie w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji danych produktów, nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD). W przypadku gdy Urząd zalecił dwie wartości NDP dla tej samej kombinacji pestycydprodukt jako dwa różne „warianty zarządzania ryzykiem”, Komisja zawsze optowała za niższym NDP zgodnie z motywem (5) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. W przypadku flufenoksuronu i herbaty dodatkowe informacje przekazane przez Francję na temat zarejestrowanych zastosowań umożliwiły stwierdzenie, że nowy NDP nie prowadzi do chronicznego zagrożenia dla zdrowia.
(8) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że wnioskowane zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(9) W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem [1] do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 października 2009 r.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1050/2009 zmieniającego załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 396/2005 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości azoksystrobiny, acetamipridu, chlomazonu, cyflufenamidu, benzoesanu emamektyny, famoksadonu, tlenku fenbutatinu, flufenoksuronu, fluopikolidu, indoksakarbu, joksynilu, mepanipirymu, protiokonazolu, pirydalilu, tiakloprydu i trifloksystrobiny w określonych produktach lub na ich powierzchni (Dz.Urz.UE L 338 z 19.12.2009, str. 105). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2009 r.
Wersja obowiązująca od 2009-12-19
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla azoksystrobiny, acetamipridu, famoksadonu, tlenku fenbutatinu, indoksakarbu, joksynilu, mepanipirymu, tiakloprydu i trifloksystrobiny zostały określone w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla chlomazonu, cyflufenamidu, flufenoksuronu, fluopikolidu i protiokonazolu zostały określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Dla benzoesanu emamektyny i pirydalilu nie określono NDP; substancje te nie zostały również wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(2) W ramach procedury, zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (2), złożono wniosek na mocy art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 o zmianę obowiązujących NDP w odniesieniu do zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną – azoksystrobinę w przypadku boćwiny i brokułów.
(3) Co się tyczy acetamipridu, wniosek taki złożono w odniesieniu do rzeżuchy, szpinaku i ziół z wyjątkiem pietruszki - naci. W przypadku chlomazonu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku ziół. Co się tyczy cyflufenamidu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku owsa zwyczajnego. Ze względu na ten wniosek konieczne są także zmiany obowiązujących NDP dla produktów zwierzęcych, gdyż zboże to stosowane jest jako pasza. Co się tyczy benzoesanu emamektyny, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku owoców ziarnkowych, brzoskwiń i nektaryn, winogron stołowych i do produkcji wina, truskawek, pomidorów, oberżyny, papryki, dyniowatych (z jadalną lub niejadalną skórką), kalafiora, brokułów, kapusty głowiastej, sałaty i innych warzyw sałatowych, endywii, ziół, świeżej fasoli (w strąkach lub bez), grochu (w strąkach) i karczochów. Co się tyczy famoksadonu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kwiatów przeznaczonych do naparów ziołowych. Co do tlenku fenbutatinu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku pomidorów. Co się tyczy indoksakarbu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku drobnych owoców i jagód z wyjątkiem agrestu i porzeczek. Co się tyczy joksynilu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku żyta i pszenżyta. Ze względu na ten wniosek konieczne są także zmiany obowiązujących NDP dla mięsa, wątroby, nerek i tłuszczu pochodzących z bydła, owiec i kóz, gdyż zboża te stosowane są jako pasza dla tych zwierząt. Co do mepanipirymu wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku cukinii. Co się tyczy protiokonazolu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kapusty głowiastej i brukselki. Co się tyczy pirydalilu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku pomidorów, oberżyny, papryki, dyniowatych (z niejadalną skórką), sałaty i nasion bawełny. Co do tiakloprydu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku porów i dymki. Co się tyczy trifloksystrobiny, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kapusty głowiastej, selera, borówki amerykańskiej, sałaty, ziół, endywii i brukselki.
(4) Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 złożono wnioski dotyczące flufenoksuronu w odniesieniu do herbaty, fluopikolidu w odniesieniu do papryki i trifloksystrobiny w odniesieniu do owoców męczennicy. Zezwolenie na stosowanie flufenoksuronu w odniesieniu do krzewów herbaty w Japonii prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu japońskiej herbaty, konieczne są wyższe NDP. Zezwolenie na stosowanie fluopikolidu w odniesieniu do papryki w Stanach Zjednoczonych prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu amerykańskiej papryki, konieczne są wyższe NDP. Zezwolenie na stosowanie trifloksystrobiny w odniesieniu do owoców męczennicy w Kenii prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu kenijskich owoców męczennicy, konieczne są wyższe NDP.
(5) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez państwa członkowskie, których dotyczyły, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji.
(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) dokonał oceny wniosków i sprawozdań z oceny, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz w odpowiednich przypadkach dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (3). Urząd przekazał te opinie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości.
(7) W swoich uzasadnionych opiniach Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wnosili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów dokonanej dla 27 określonych grup konsumentów europejskich. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje o właściwościach toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku narażenia na wymienione substancje przez całe życie w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji danych produktów, nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD). W przypadku gdy Urząd zalecił dwie wartości NDP dla tej samej kombinacji pestycydprodukt jako dwa różne „warianty zarządzania ryzykiem”, Komisja zawsze optowała za niższym NDP zgodnie z motywem (5) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. W przypadku flufenoksuronu i herbaty dodatkowe informacje przekazane przez Francję na temat zarejestrowanych zastosowań umożliwiły stwierdzenie, że nowy NDP nie prowadzi do chronicznego zagrożenia dla zdrowia.
(8) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że wnioskowane zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(9) W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem [1] do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 października 2009 r.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1050/2009 zmieniającego załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 396/2005 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości azoksystrobiny, acetamipridu, chlomazonu, cyflufenamidu, benzoesanu emamektyny, famoksadonu, tlenku fenbutatinu, flufenoksuronu, fluopikolidu, indoksakarbu, joksynilu, mepanipirymu, protiokonazolu, pirydalilu, tiakloprydu i trifloksystrobiny w określonych produktach lub na ich powierzchni (Dz.Urz.UE L 338 z 19.12.2009, str. 105). Zmiana weszła w życie 19 grudnia 2009 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-11-07 do 2009-12-18
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla azoksystrobiny, acetamipridu, famoksadonu, tlenku fenbutatinu, indoksakarbu, joksynilu, mepanipirymu, tiakloprydu i trifloksystrobiny zostały określone w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla chlomazonu, cyflufenamidu, flufenoksuronu, fluopikolidu i protiokonazolu zostały określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Dla benzoesanu emamektyny i pirydalilu nie określono NDP; substancje te nie zostały również wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(2) W ramach procedury, zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (2), złożono wniosek na mocy art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 o zmianę obowiązujących NDP w odniesieniu do zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną – azoksystrobinę w przypadku boćwiny i brokułów.
(3) Co się tyczy acetamipridu, wniosek taki złożono w odniesieniu do rzeżuchy, szpinaku i ziół z wyjątkiem pietruszki - naci. W przypadku chlomazonu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku ziół. Co się tyczy cyflufenamidu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku owsa zwyczajnego. Ze względu na ten wniosek konieczne są także zmiany obowiązujących NDP dla produktów zwierzęcych, gdyż zboże to stosowane jest jako pasza. Co się tyczy benzoesanu emamektyny, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku owoców ziarnkowych, brzoskwiń i nektaryn, winogron stołowych i do produkcji wina, truskawek, pomidorów, oberżyny, papryki, dyniowatych (z jadalną lub niejadalną skórką), kalafiora, brokułów, kapusty głowiastej, sałaty i innych warzyw sałatowych, endywii, ziół, świeżej fasoli (w strąkach lub bez), grochu (w strąkach) i karczochów. Co się tyczy famoksadonu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kwiatów przeznaczonych do naparów ziołowych. Co do tlenku fenbutatinu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku pomidorów. Co się tyczy indoksakarbu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku drobnych owoców i jagód z wyjątkiem agrestu i porzeczek. Co się tyczy joksynilu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku żyta i pszenżyta. Ze względu na ten wniosek konieczne są także zmiany obowiązujących NDP dla mięsa, wątroby, nerek i tłuszczu pochodzących z bydła, owiec i kóz, gdyż zboża te stosowane są jako pasza dla tych zwierząt. Co do mepanipirymu wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku cukinii. Co się tyczy protiokonazolu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kapusty głowiastej i brukselki. Co się tyczy pirydalilu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku pomidorów, oberżyny, papryki, dyniowatych (z niejadalną skórką), sałaty i nasion bawełny. Co do tiakloprydu, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku porów i dymki. Co się tyczy trifloksystrobiny, wniosek taki złożono w odniesieniu do stosowania w przypadku kapusty głowiastej, selera, borówki amerykańskiej, sałaty, ziół, endywii i brukselki.
(4) Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 złożono wnioski dotyczące flufenoksuronu w odniesieniu do herbaty, fluopikolidu w odniesieniu do papryki i trifloksystrobiny w odniesieniu do owoców męczennicy. Zezwolenie na stosowanie flufenoksuronu w odniesieniu do krzewów herbaty w Japonii prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu japońskiej herbaty, konieczne są wyższe NDP. Zezwolenie na stosowanie fluopikolidu w odniesieniu do papryki w Stanach Zjednoczonych prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu amerykańskiej papryki, konieczne są wyższe NDP. Zezwolenie na stosowanie trifloksystrobiny w odniesieniu do owoców męczennicy w Kenii prowadzi do wyższego poziomu pozostałości niż obecne NDP w załączniku III. Aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu kenijskich owoców męczennicy, konieczne są wyższe NDP.
(5) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez państwa członkowskie, których dotyczyły, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji.
(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) dokonał oceny wniosków i sprawozdań z oceny, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz w odpowiednich przypadkach dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (3). Urząd przekazał te opinie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości.
(7) W swoich uzasadnionych opiniach Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wnosili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów dokonanej dla 27 określonych grup konsumentów europejskich. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje o właściwościach toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku narażenia na wymienione substancje przez całe życie w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji danych produktów, nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD). W przypadku gdy Urząd zalecił dwie wartości NDP dla tej samej kombinacji pestycydprodukt jako dwa różne „warianty zarządzania ryzykiem”, Komisja zawsze optowała za niższym NDP zgodnie z motywem (5) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. W przypadku flufenoksuronu i herbaty dodatkowe informacje przekazane przez Francję na temat zarejestrowanych zastosowań umożliwiły stwierdzenie, że nowy NDP nie prowadzi do chronicznego zagrożenia dla zdrowia.
(8) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że wnioskowane zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(9) W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 października 2009 r.