RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I [1] lub załączniku IA [2] , pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub załączniku IA, ani na ich rzecz.

3. Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) zmienionej decyzji 2010/656/WPZiB.

5. Załącznik IA obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) zmienionej decyzji 2010/656/WPZiB.

Artykuł 2a

1. Załączniki I i IA zawierają powody umieszczenia danych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji na potrzeby załącznika I.

2. Załączniki I i IA zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji na potrzeby załącznika I. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. Jeżeli chodzi o osoby prawne, podmioty i organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po stwierdzeniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) niezbędne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłacenia żywności, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawnych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

Jeżeli zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, państwa członkowskie powiadamiają Komitet ds. Sankcji o swoim zamiarze wyrażenia zgody na dostęp do takich środków finansowych i zasobów gospodarczych. Państwa członkowskie nie udzielają takiej zgody, jeżeli w terminie dwóch dni roboczych od daty powiadomienia otrzymają od Komitetu ds. Sankcji decyzję odmowną.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że dotyczy to osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I, właściwe organy państw członkowskich, określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, i pod warunkiem, że państwa członkowskie poinformowały o swoim zamiarze Komitet ds. Sankcji oraz że komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1572 (2004).

3. W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że dotyczy to osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IA, właściwe organy państw członkowskich określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, i pod warunkiem, że przynajmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia państwo członkowskie poinformowało wszystkie pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o powodach, które jego zdaniem uzasadniają przyznanie szczególnego zezwolenia.

Artykuł 3a

[3] W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wyszczególnione na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, w odniesieniu do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IA, mogą zezwolić na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do celów humanitarnych, po uprzednim powiadomieniu pozostałych państw członkowskich i Komisji.

Artykuł 3b

[4] W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymieniony w załączniku IA jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania je obciążającego, przed dniem, w którym ta osoba, podmiot lub organ zostały wskazane, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, o ile właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku IA;

(ii) dokonanie płatności nie narusza przepisów art. 2 ust. 2.

Dane państwo członkowskie co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia powiadamia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o takim ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) wspomniane fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą objęcia niniejszym rozporządzeniem osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) wspomniane fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi regulującymi prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie została wydana na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub IA;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadku gdy dotyczy ono osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – jeżeli państwa członkowskie poinformowały Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazywanymi im na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 9a

[5] Zakazuje się:

a) zakupu, pośredniczenia lub pomocy w emisji akcji lub obligacji emitowanych lub gwarantowanych po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przez nielegalny rząd Laurenta GBAGBO, jak również przez osoby lub podmioty działające w imieniu tego rządu lub z jego upoważnienia, lub przez podmioty będące jego własnością lub znajdujące się pod jego kontrolą. W drodze wyjątku instytucje finansowe są uprawnione do zakupu takich akcji lub obligacji o wartości odpowiadającej wartości akcji lub obligacji dotychczas przez nie posiadanych, które stają się płatne;

b) udzielania pożyczek w jakiejkolwiek postaci nielegalnemu rządowi Laurenta GBAGBO, jak również osobom lub podmiotom działającym w imieniu tego rządu lub z jego upoważnienia, lub podmiotom będącym jego własnością lub znajdującym się pod jego kontrolą.

Artykuł 9b

[6] Zakazy ustanowione w art. 2 ust. 2 i w art. 9a nie powodują powstania jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów oraz organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one ani nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania mogłyby naruszyć odnośne zakazy.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

1. Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 11a

1. W przypadku umieszczenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w wykazie, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do załącznika I.

2. W przypadku podjęcia przez Radę decyzji o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2 ust. 1, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IA.

3. O swojej decyzji, w tym o uzasadnieniu umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio - gdy adres jest znany - lub w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada weryfikuje swoją decyzję i informuje o tym daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Wykaz w załączniku IA weryfikowany jest regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 12a

Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania jej informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub jednostek pływających podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub załączniku IA [1] , pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub załączniku IA, ani na ich rzecz.

3. Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) zmienionej decyzji 2010/656/WPZiB.

5. Załącznik IA obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) zmienionej decyzji 2010/656/WPZiB.

Artykuł 2a

1. Załączniki I i IA zawierają powody umieszczenia danych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji na potrzeby załącznika I.

2. Załączniki I i IA zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji na potrzeby załącznika I. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. Jeżeli chodzi o osoby prawne, podmioty i organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po stwierdzeniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) niezbędne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłacenia żywności, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawnych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

Jeżeli zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, państwa członkowskie powiadamiają Komitet ds. Sankcji o swoim zamiarze wyrażenia zgody na dostęp do takich środków finansowych i zasobów gospodarczych. Państwa członkowskie nie udzielają takiej zgody, jeżeli w terminie dwóch dni roboczych od daty powiadomienia otrzymają od Komitetu ds. Sankcji decyzję odmowną.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że dotyczy to osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I, właściwe organy państw członkowskich, określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, i pod warunkiem, że państwa członkowskie poinformowały o swoim zamiarze Komitet ds. Sankcji oraz że komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1572 (2004).

3. W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że dotyczy to osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IA, właściwe organy państw członkowskich określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, i pod warunkiem, że przynajmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia państwo członkowskie poinformowało wszystkie pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o powodach, które jego zdaniem uzasadniają przyznanie szczególnego zezwolenia.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) wspomniane fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą objęcia niniejszym rozporządzeniem osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) wspomniane fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi regulującymi prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie została wydana na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub IA;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadku gdy dotyczy ono osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – jeżeli państwa członkowskie poinformowały Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazywanymi im na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 9a

Zakaz, o którym mowa w art. 2 ust. 2, nie może stanowić podstawy odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

1. Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 11a

1. W przypadku umieszczenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w wykazie, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do załącznika I.

2. W przypadku podjęcia przez Radę decyzji o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2 ust. 1, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IA.

3. O swojej decyzji, w tym o uzasadnieniu umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio - gdy adres jest znany - lub w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada weryfikuje swoją decyzję i informuje o tym daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Wykaz w załączniku IA weryfikowany jest regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 12a

Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania jej informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub jednostek pływających podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

[1] 1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub załączniku IA [2] , pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub załączniku IA, ani na ich rzecz.

3. Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) zmienionej decyzji 2010/656/WPZiB.

5. Załącznik IA obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) zmienionej decyzji 2010/656/WPZiB.

Artykuł 2a

[3] 1. Załączniki I i IA zawierają powody umieszczenia danych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji na potrzeby załącznika I.

2. Załączniki I i IA zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji na potrzeby załącznika I. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. Jeżeli chodzi o osoby prawne, podmioty i organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 3

[4] 1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II [5] , mogą zezwolić na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po stwierdzeniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) niezbędne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłacenia żywności, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawnych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

Jeżeli zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, państwa członkowskie powiadamiają Komitet ds. Sankcji o swoim zamiarze wyrażenia zgody na dostęp do takich środków finansowych i zasobów gospodarczych. Państwa członkowskie nie udzielają takiej zgody, jeżeli w terminie dwóch dni roboczych od daty powiadomienia otrzymają od Komitetu ds. Sankcji decyzję odmowną.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że dotyczy to osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I, właściwe organy państw członkowskich, określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, i pod warunkiem, że państwa członkowskie poinformowały o swoim zamiarze Komitet ds. Sankcji oraz że komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1572 (2004).

3. W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem, że dotyczy to osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IA, właściwe organy państw członkowskich określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, i pod warunkiem, że przynajmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia państwo członkowskie poinformowało wszystkie pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o powodach, które jego zdaniem uzasadniają przyznanie szczególnego zezwolenia.

Artykuł 4

[6] W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich określone na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) wspomniane fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą objęcia niniejszym rozporządzeniem osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) wspomniane fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi regulującymi prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie została wydana na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub IA;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadku gdy dotyczy ono osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – jeżeli państwa członkowskie poinformowały Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

[7] Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazywanymi im na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 9a

[8] Zakaz, o którym mowa w art. 2 ust. 2, nie może stanowić podstawy odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

[9] 1. Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 11a

[10] 1. W przypadku umieszczenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w wykazie, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do załącznika I.

2. W przypadku podjęcia przez Radę decyzji o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2 ust. 1, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IA.

3. O swojej decyzji, w tym o uzasadnieniu umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio - gdy adres jest znany - lub w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada weryfikuje swoją decyzję i informuje o tym daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Wykaz w załączniku IA weryfikowany jest regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 12a

[11] Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania jej informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 13

[12] Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub jednostek pływających podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby fizyczne lub prawne lub podmioty wymienione w załączniku I [1].

2. Nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym lub podmiotom wymienionym w załączniku I lub na ich rzecz.

3. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub efektem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 oraz pod warunkiem, że właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, zgłosiły Komitetowi ds. Sankcji zamiar zezwolenia na dostęp do takich funduszy i zasobów gospodarczych oraz nie otrzymały odmownej decyzji Komitetu ds. Sankcji w ciągu dwóch dni roboczych od takiego zgłoszenia, mogą one zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym płatności za środki żywnościowe, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych i pod warunkiem, że właściwe władze poinformowały o przyczynach takiego zezwolenia Komitet ds. Sankcji oraz że Komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich wymienione w załączniku II mogą wyrazić zgodę na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 15 listopada 2004 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystywane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za ważne na podstawie takiego orzeczenia, w granicach określonych w obowiązujących przepisach ustawowych i wykonawczych, które mają zastosowanie do praw osób posiadających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu wymienionego w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) właściwe organy powiadomiły o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

Artykuł 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla przekazywania środków na zamrożone rachunki przez instytucje finansowe, które otrzymują fundusze przekazane przez strony trzecie na rachunek osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby fizyczne lub prawne lub podmioty wymienione w załączniku I.

2. Nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym lub podmiotom wymienionym w załączniku I lub na ich rzecz.

3. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub efektem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 oraz pod warunkiem, że właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II [1], zgłosiły Komitetowi ds. Sankcji zamiar zezwolenia na dostęp do takich funduszy i zasobów gospodarczych oraz nie otrzymały odmownej decyzji Komitetu ds. Sankcji w ciągu dwóch dni roboczych od takiego zgłoszenia, mogą one zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym płatności za środki żywnościowe, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych i pod warunkiem, że właściwe władze poinformowały o przyczynach takiego zezwolenia Komitet ds. Sankcji oraz że Komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich wymienione w załączniku II mogą wyrazić zgodę na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 15 listopada 2004 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystywane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za ważne na podstawie takiego orzeczenia, w granicach określonych w obowiązujących przepisach ustawowych i wykonawczych, które mają zastosowanie do praw osób posiadających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu wymienionego w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) właściwe organy powiadomiły o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

Artykuł 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla przekazywania środków na zamrożone rachunki przez instytucje finansowe, które otrzymują fundusze przekazane przez strony trzecie na rachunek osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby fizyczne lub prawne lub podmioty wymienione w załączniku I [1].

2. Nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym lub podmiotom wymienionym w załączniku I lub na ich rzecz.

3. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub efektem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 oraz pod warunkiem, że właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, zgłosiły Komitetowi ds. Sankcji zamiar zezwolenia na dostęp do takich funduszy i zasobów gospodarczych oraz nie otrzymały odmownej decyzji Komitetu ds. Sankcji w ciągu dwóch dni roboczych od takiego zgłoszenia, mogą one zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym płatności za środki żywnościowe, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych i pod warunkiem, że właściwe władze poinformowały o przyczynach takiego zezwolenia Komitet ds. Sankcji oraz że Komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich wymienione w załączniku II mogą wyrazić zgodę na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 15 listopada 2004 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystywane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za ważne na podstawie takiego orzeczenia, w granicach określonych w obowiązujących przepisach ustawowych i wykonawczych, które mają zastosowanie do praw osób posiadających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu wymienionego w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) właściwe organy powiadomiły o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

Artykuł 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla przekazywania środków na zamrożone rachunki przez instytucje finansowe, które otrzymują fundusze przekazane przez strony trzecie na rachunek osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/852/WPZiB z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (¹)

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rezolucji 1572 (2004) z dnia 15 listopada 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, stanowiąc na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych oraz potępiając wznowienie działań wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i powtarzające się akty naruszenia porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 3 maja 2003 r., podjęła decyzję o nałożeniu określonych środków restrykcyjnych na Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.

(2) Wspólne stanowisko 2004/852/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, włącznie z zamrożeniem funduszy i zasobów gospodarczych osób wskazanych przez właściwy Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Sankcji, stanowiących zagrożenie dla pokoju i procesu pojednania narodowego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności osób utrudniających wprowadzanie w życie porozumień Linas-Marcoussis i Accra III, oraz wszelkich innych osób wskazanych, na podstawie stosownych informacji, jako osoby odpowiedzialne za poważne naruszanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, a także wszelkich innych osób, które publicznie podżegają do nienawiści i przemocy, oraz wszelkich innych osób wskazanych przez Komitet jako osoby naruszające embargo na broń nałożone na mocy rezolucji 1572 (2004).

(3) Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu, a zatem, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, niezbędne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych w celu wykonania tych środków w zakresie, w jakim dotyczy to Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(4) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 14 rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakiemukolwiek przeniesieniu, przekazaniu, zmianie, wykorzystaniu funduszy lub dostępowi do nich oraz wszelkim transakcjom dotyczącym funduszy, które doprowadziłyby do zmiany ich ilości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub innej zmiany umożliwiającej wykorzystanie funduszy, w tym zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby fizyczne lub prawne lub podmioty wymienione w załączniku I.

2. Nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym lub podmiotom wymienionym w załączniku I lub na ich rzecz.

3. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub efektem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2 oraz pod warunkiem, że właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, zgłosiły Komitetowi ds. Sankcji zamiar zezwolenia na dostęp do takich funduszy i zasobów gospodarczych oraz nie otrzymały odmownej decyzji Komitetu ds. Sankcji w ciągu dwóch dni roboczych od takiego zgłoszenia, mogą one zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym płatności za środki żywnościowe, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych bądź udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych i pod warunkiem, że właściwe władze poinformowały o przyczynach takiego zezwolenia Komitet ds. Sankcji oraz że Komitet ten wyraził zgodę na warunkach przewidzianych w ust. 14 lit. e) rezolucji 1572 (2004) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy Państw Członkowskich wymienione w załączniku II mogą wyrazić zgodę na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 15 listopada 2004 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystywane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za ważne na podstawie takiego orzeczenia, w granicach określonych w obowiązujących przepisach ustawowych i wykonawczych, które mają zastosowanie do praw osób posiadających takie roszczenia;

c) zastaw nie został ustanowiony lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu wymienionego w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) właściwe organy powiadomiły o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

Odpowiednie właściwe organy powiadamiają właściwe organy innych Państw Członkowskich i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie art. 3 lub 4.

Artykuł 6

Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 7

Artykuł 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla przekazywania środków na zamrożone rachunki przez instytucje finansowe, które otrzymują fundusze przekazane przez strony trzecie na rachunek osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, wymienionym w załączniku II, właściwym organom Państw Członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II, w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane przez Komisję bezpośrednio są udostępniane właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa udostępnienia funduszy lub zasobów gospodarczych dokonane w dobrej wierze, w oparciu o przekonanie, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkuje odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej bądź podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów albo pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 10

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje będące w ich posiadaniu, pozostające w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące problemów związanych z naruszeniami i ściganiem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy w sprawie kar obowiązujących w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 kwietnia 2005 r.