Wersja obowiązująca od 2023-03-16

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 i 301,

uwzględniając wspólne stanowisko 2003/495/WPZiB w sprawie Iraku oraz uchylające wspólne stanowiska 1996/741/WPZiB i 2002/599/WPZiB (¹ ),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W ślad za rezolucją Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych 661 (1990) i późniejszymi odpowiednimi rezolucjami, w szczególności rezolucją 986 (1995), Rada nałożyła całkowite embargo na handel z Irakiem. Embargo to jest obecnie ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2465/96 z dnia 17 grudnia 1996 r. dotyczącym wstrzymania stosunków gospodarczych i finansowych między Wspólnotą Europejską a Irakiem (² ).

(2) W swojej rezolucji 1483 (2003) z dnia 22 maja 2003 r., Rada Bezpieczeństwa postanowiła, że z niektórymi wyjątkami, wszystkie zakazy odnoszące się do handlu z Irakiem oraz zabezpieczenie dotyczące zasobów finansowych lub gospodarczych Iraku nie powinny być dalej stosowane.

(3) Z wyjątkiem zakazu wywozu do Iraku broni i materiałów z nią związanych, rezolucja przewiduje, że całkowite ograniczenia dotyczące handlu powinny zostać uchylone i zastąpione szczególnymi ograniczeniami mającymi zastosowanie do wpływów pieniężnych z całości sprzedaży ropy naftowej, produktów ropopochodnych i gazu ziemnego wywiezionych z Iraku oraz do handlu dobrami kultury należącymi do dziedzictwa Iraku, celem ułatwienia ich bezpiecznego powrotu.

(4) Rezolucja stwierdza także, że niektóre fundusze i zasoby gospodarcze, w szczególności te należące do Saddama Husseina, byłego Prezydenta Iraku, oraz wyższych urzędników jego reżimu, powinny zostać zamrożone, których spis sporządzi Komitet Rady Bezpieczeństwa, ustanowiony na mocy ust. 6 rezolucji 661 (1990), a następnie powinny one zostać przekazane do Funduszu na rzecz Rozwoju Iraku.

(5) W celu umożliwienia Państwom Członkowskim dokonania przekazania zamrożonych funduszy, zasobów gospodarczych i wpływów pieniężnych z zasobów gospodarczych do Funduszu na rzecz Rozwoju Iraku, należy wydać przepisy umożliwiające odmrożenie tych funduszy i zasobów gospodarczych.

(6) Rezolucja postanawia, że cała ropa naftowa, produkty ropopochodne oraz gaz ziemny wywiezione z Iraku, tak samo, jak płatności za te towary, powinny być wyłączone z postępowania sądowego, zajęcie, nakaz zajęcia wierzytelności dłużnika lub inny sposób egzekucji mienia przez tych, którzy mają roszczenia przeciwko Irakowi. Ten środek tymczasowy niezbędny jest w celu wspierania gospodarczej odbudowy Iraku oraz restrukturyzacji jego długu, co pomoże w usunięciu zagrożenia dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, jakie stwarza obecna sytuacja w Iraku, we wspólnym interesie społeczności międzynarodowej, w szczególności w interesie Wspólnoty i jej Państw Członkowskich.

(7) Wspólne stanowisko 2003/495/WPZiB ustanawia przepisy umożliwiające zmianę obecnego reżimu Wspólnoty w celu ujednolicenia go w stosunku do rezolucji Rady Bezpieczeństwa NZ 1483 (2003).

(8) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i dlatego szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa wspólnotowego jest wprowadzenie w życie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia, terytorium to obejmuje wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się postanowienia Traktatu, zgodnie z warunkami ustanowionymi w tym Traktacie.

(9) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane odnoszące się do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, wskazanych przez władze NZ, których fundusze powinny zostać zamrożone, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, a w ramach Wspólnoty należy ustanowić procedurę umożliwiająca zmianę tych list.

(10) Z powodów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do wprowadzania zmian do załączników do niniejszego rozporządzenia ustanawiającego wykaz dóbr kultury, listy osób, organów i podmiotów, których fundusze i zasoby gospodarcze zostaną zamrożone oraz wykaz właściwych władz.

(11) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny zostać, tam gdzie to konieczne, upoważnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(12) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z Komitetem ustanowionym na mocy rezolucji 661 (1990) Rady Bezpieczeństwa NZ, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

(13) Państwa Członkowskie powinny ustanowić zasady stosowania sankcji mających zastosowanie wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wprowadzenie w życie. Sankcje takie powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(14) Zważywszy, że całościowe środki handlowe, określone w rozporządzeniu (WE) nr 2465/96, zastępuje się przez szczególne ograniczenia handlowe, określone w niniejszym rozporządzeniu, oraz że niniejsze rozporządzenie wprowadza środki umożliwiające zamrożenie funduszy, które wymagają natychmiastowego wykonania przez podmioty gospodarcze, niezbędnym jest zapewnienie, aby sankcje za złamanie niniejszego rozporządzenia mogły zostać nałożone zaraz po jego wejściu w życie.

(15) Dla zapewnienia jasności rozporządzenie (WE) nr 2465/96 powinno zostać uchylone w całości.

(16) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3541/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. zakazujące zaspokajania roszczeń irackich z tytułu umów i transakcji, na których wykonanie rezolucja 661 (1990) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych i rezolucje pokrewne miały wpływ (³ ) powinno pozostać w mocy,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza: Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został ustanowiony na mocy ust. 6 rezolucji 661 (1990);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści gospodarcze każdego rodzaju, włączając w to, ale nie ograniczając do:

a) środki pieniężne, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, wierzytelności i zobowiązania finansowe;

c) papiery wartościowe znajdujące się w publicznym i prywatnym obrocie oraz papiery dłużne, włączając w to akcje i udziały, świadectwa papierów wartościowych, obligacje, weksle, zabezpieczenia, skrypty dłużne i instrumenty pochodne;

d) procenty, dywidendy lub inne dochody z lub wartość narastająca z lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyt, prawo do roszczeń wzajemnych, gwarancje, świadczenia w obligacjach lub inne zobowiązania finansowe;

f) listy kredytowe, konosamenty, kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające udziały w funduszach lub w środkach finansowych,

h) każdy inny instrument służący finansowaniu wywozu;

3) „ zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne, jak i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

4) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

6) „Fundusz na rzecz Rozwoju Iraku” oznacza Fundusz na rzecz Rozwoju Iraku utrzymywany by przez Bank Centralny Iraku.

Artykuł 2

Wszystkie wpływy ze sprzedaży ropy naftowej, produktów ropopochodnych oraz gazu ziemnego wywiezionych z Iraku wymienionych w załączniku I od dnia 22 maja 2003 r. zasilają Fundusz na rzecz Rozwoju Iraku, zgodnie z warunkami przedstawionymi w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1483 (2003), w szczególności w jej pkt 20 i 21.

Artykuł 3

1. Zakazuje się:

a) przywozu lub wprowadzenia na terytorium Wspólnoty,

b) wywozu lub usunięcia z terytorium Wspólnoty; i

c) obrotu handlowego iracką własnością kulturalną i innymi artykułami o znaczeniu archeologicznym, historycznym, kulturalnym oraz o wyjątkowym znaczeniu naukowym i religijnym, włączając artykuły wymienione w załączniku II, jeśli zostały one nielegalnie wywiezione z ich umiejscowienia w Iraku, w szczególności, jeśli:

i) artykuły te stanowią integralną część albo zbiorów publicznych, wymienionych w inwentarzach zbiorów konserwatorskich irackich muzeów, archiwów lub bibliotek albo inwentarzach irackich instytucji religijnych, lub

ii) istnieje uzasadnione podejrzenie, że dobra te zostały usunięte z Iraku wbrew woli ich prawowitych właścicieli lub zostały usunięte z naruszeniem irackich przepisów ustawowych i wykonawczych.

2. Zakazy te nie mają zastosowania, jeśli zostanie wykazane, że:

a) dobra kultury zostały wywiezione z Iraku przed dniem 6 sierpnia 1990 r.; lub

b) dobra kultury zostały zwrócone do irackich instytucji zgodnie z, określonym w ust. 7 rezolucji 1483 (2003) Rady Bezpieczeństwa NZ, celem ich bezpiecznego powrotu.

Artykuł 4

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do poprzedniego rządu irackiego, lub jakiegokolwiek organu państwowego, przedsiębiorstwa, włączając w to spółki ustanowione na mocy prawa prywatnego, w których władze państwowe posiadają udziały większościowe lub kontrolne, lub agencje tego rządu, wskazane przez Komitet ds. Sankcji i wymienione w załączniku III, zostają zamrożone, jeżeli znajdowały się poza Irakiem w dniu 22 maja 2003 r.

2. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze wskazane przez Komitet ds. Sankcji i wymienione w załączniku IV, należące do, stanowiące własność lub będące w posiadaniu następujących osób, zostają zamrożone:

a) były Prezydent Saddam Hussein;

b) wyżsi urzędnicy jego reżimu;

c) najbliżsi członkowie ich rodzin; lub

d) osoby prawne, organy lub podmioty będące własnością lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby określone w lit. a), b) i c) lub przez każdą osobę fizyczną lub prawną działającą w ich imieniu lub pod ich kierownictwem.

3. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, lub przekazane na rzecz osób fizycznych lub prawnych, organów lub podmiotów wymienionych w załączniku IV.

4. Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; lub

f) odpowiednie inne podmioty określone przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 4a

Zakaz, o którym mowa w art. 4 ust. 3, nie skutkuje odpowiedzialnością prawną zainteresowanych osób fizycznych lub prawnych lub podmiotów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszać ten zakaz.

Artykuł 5

1. Artykuł 4 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki przekazywane im przez strony trzecie na rachunek ujętych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 3 właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku V mogą wyrazić zgodę na udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają oni za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IV oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; lub

d) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ przekazał do wiadomości właściwych organów pozostałych państw członkowskich i Komisji uzasadnienie stosowności wydania specjalnego zezwolenia najpóźniej dwa tygodnie przed jego wydaniem.

3. Dane państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 6

1. W drodze odstępstwa od art. 4 właściwe organy wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku V mogą zezwolić na uwolnienie zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione zostaną wszystkie następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 22 maja 2003 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystywane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych w obowiązujących przepisach ustawowych i wykonawczych regulujących prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) zaspokojenie roszczenia nie jest sprzeczne z rozporządzeniem (EWG) nr 3541/92; oraz

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym państwie członkowskim.

2. We wszystkich innych okolicznościach fundusze, zasoby gospodarcze i wpływy z zasobów gospodarczych zamrożone na mocy art. 4 zostają odmrożone wyłącznie w celu ich przekazania strukturom zastępującym Fundusz Rozwoju na rzecz Iraku ustanowionym przez rząd Iraku zgodnie z warunkami określonymi w rezolucjach Rady Bezpieczeństwa ONZ 1483 (2003) oraz 1956 (2010).

Artykuł 7

1. Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście przepisów art. 4 ust. 1–3 lub wspieranie transakcji, o których mowa w art. 2 i 3.

2. Wszelkie informacje o tym, że przepisy niniejszego rozporządzenia są lub były obchodzone, zgłasza się właściwym organom państw członkowskich, wymienionym w załączniku V, oraz – bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów – Komisji.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz dla przepisów art. 284 Traktatu osoby fizyczne i prawne, podmioty oraz organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak dane dotyczące zamrożonych zgodnie z art. 4 rachunków i kwot, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku V właściwym organom państw członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku V przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych, przeprowadzone w dobrej wierze, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie stanowi podstawy odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony osoby fizycznej lub prawnej lub podmiotu wykonującego je lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że te fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na wskutek niedbalstwa.

Artykuł 10

1. Zwolnione jest z postępowania sądowego oraz nie będzie przedmiotem, w jakiejkolwiek formie zajęcia, nakazu zajęcia wierzytelności dłużnika lub egzekucji mienia, co następuje:

a) ropa naftowa, produkty ropopochodne oraz gaz ziemny pochodzące z Iraku, zanim tytuł do tych towarów został przekazany podmiotowi skupującemu;

b) wpływy pieniężne i zobowiązania wynikające ze sprzedaży ropy naftowej, produktów ropopochodnych oraz gazu ziemnego pochodzących z Iraku, włączając w to płatności za te towary zdeponowane do Funduszu na rzecz Rozwoju Iraku utrzymywanego przez Bank Centralny Iraku;

c) fundusze i zasoby gospodarcze zamrożone na podstawie art. 4;

d) Fundusz na rzecz Rozwoju Iraku utrzymywany przez Bank Centralny Iraku.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, wpływy pieniężne i zobowiązania wynikające ze sprzedaży ropy naftowej, produktów ropopochodnych oraz gazu ziemnego pochodzących z Iraku, i Fundusz na rzecz Rozwoju Iraku nie będą zwolnione z roszczeń zgłoszonych na podstawie odpowiedzialności Iraku za szkody wyrządzone w środowisku naturalnym spowodowane wypadkiem, który miał miejsce po dniu 22 maja 2003 r.

3. Ustęp 1 lit. a), b) i d) nie ma zastosowania do postępowania sądowego dotyczącego jakiegokolwiek zobowiązania umownego podjętego przez Irak, w tym w szczególności przez jego rząd tymczasowy, Bank Centralny Iraku i Fundusz na rzecz Rozwoju Iraku, po 30 czerwca 2004 r., ani do żadnego ostatecznego orzeczenia wynikającego z takich zobowiązań kontraktowych.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika II, jeśli to niezbędne;

b) zmiany lub uzupełniania załączników III i IV na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji oraz

c) zmiany załącznika V na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. Sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 13

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się nawzajem o jakichkolwiek środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia. Dostarczają one sobie nawzajem istotne informacje pozostające w ich dyspozycji w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje otrzymane w związku z art. 8 oraz informacje odnoszące się do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia, problemów związanych z jego stosowaniem i wyroków wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub przyznane pozwolenie czy zezwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 15

1. Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie niezbędne środki mające na celu zapewnienie, że będą one wprowadzone w życie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są te sankcje, które zostały określone przez Państwa Członkowskie w celu wykonania art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2465/96.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie, przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot któregokolwiek ze środków ograniczających ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 15a

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w art. 6, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku V lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wyznaczonych przez siebie właściwych organach do dnia 15 marca 2008 r. oraz informują o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Wspólnoty, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby, która jest obywatelem państwa członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego, oraz

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej w całości lub częściowo na terytorium Wspólnoty.

Artykuł 17

Rozporządzenie (WE) nr 2465/96 traci moc.

Artykuł 18

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

2. Z wyjątkiem art. 4 i 6, rozporządzenie stosuje się od dnia 23 maja 2003 r.

3. Artykuły 2 i 10 stosuje się do dnia 30 czerwca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 lipca 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-02-16 do 2023-03-15