history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2022-06-23 do 2029-12-31
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1 ), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2 ), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3 ), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4 ), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5 ) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6 ), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7 ).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej decyzji, przeprowadzane w krajach trzecich wymienionych w tym załączniku, uznaje się za równoważne z inspekcjami polowymi wykonywanymi zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/57/WE i dyrektywą Rady 2002/55/WE (8 ), pod warunkiem że:
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej decyzji wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy wymienione w tym załączniku uznaje się za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w pkt B załącznika II do niniejszej decyzji.
Artykuł 3
1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w rozumieniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, na zasadzie analogii zastosowanie mają przepisy dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie.
Akapit pierwszy pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) dla małych opakowań WE w rozumieniu dyrektyw 66/401/EWG, 2002/54/WE lub 2002/55/WE.
Artykuł 4
(skreślony).
Artykuł 5
(skreślony).
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2029 r. [1]
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.
[1] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/871 z dnia 30 maja 2022 r. zmieniającej decyzję Rady 2003/17/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania oraz w odniesieniu do równoważności stosowanych w Boliwii inspekcji polowych upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz upraw nasiennych oleistych i włóknodajnych roślin uprawnych, a także w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin zbożowych oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknodajnych wyprodukowanego w Boliwii (Dz.Urz.UE L 152 z 03.06.2022, str. 109). Zmiana weszła w życie 23 czerwca 2022 r.
Wersja obowiązująca od 2022-06-23 do 2029-12-31
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1 ), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2 ), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3 ), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4 ), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5 ) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6 ), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7 ).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej decyzji, przeprowadzane w krajach trzecich wymienionych w tym załączniku, uznaje się za równoważne z inspekcjami polowymi wykonywanymi zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/57/WE i dyrektywą Rady 2002/55/WE (8 ), pod warunkiem że:
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej decyzji wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy wymienione w tym załączniku uznaje się za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w pkt B załącznika II do niniejszej decyzji.
Artykuł 3
1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w rozumieniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, na zasadzie analogii zastosowanie mają przepisy dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie.
Akapit pierwszy pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) dla małych opakowań WE w rozumieniu dyrektyw 66/401/EWG, 2002/54/WE lub 2002/55/WE.
Artykuł 4
(skreślony).
Artykuł 5
(skreślony).
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2029 r. [1]
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.
[1] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/871 z dnia 30 maja 2022 r. zmieniającej decyzję Rady 2003/17/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania oraz w odniesieniu do równoważności stosowanych w Boliwii inspekcji polowych upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz upraw nasiennych oleistych i włóknodajnych roślin uprawnych, a także w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin zbożowych oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknodajnych wyprodukowanego w Boliwii (Dz.Urz.UE L 152 z 03.06.2022, str. 109). Zmiana weszła w życie 23 czerwca 2022 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-12-02 do 2022-06-22
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej decyzji, przeprowadzane w krajach trzecich wymienionych w tym załączniku, uznaje się za równoważne z inspekcjami polowymi wykonywanymi zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/57/WE i dyrektywą Rady 2002/55/WE (8), pod warunkiem że: [1]
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
[2] Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej decyzji wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy wymienione w tym załączniku uznaje się za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w pkt B załącznika II do niniejszej decyzji.
Artykuł 3
1. [3] Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w rozumieniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, na zasadzie analogii zastosowanie mają przepisy dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie.
Akapit pierwszy pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) [4] dla małych opakowań WE w rozumieniu dyrektyw 66/401/EWG, 2002/54/WE lub 2002/55/WE.
Artykuł 4
(skreślony).
Artykuł 5
(skreślony).
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2022 r.
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1674 z dnia 23 października 2018 r. zmieniającej decyzję Rady 2003/17/WE w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Federacyjnej Republice Brazylii do upraw nasiennych pastewnych roślin uprawnych i upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin pastewnych i materiału siewnego roślin zbożowych produkowanego w Federacyjnej Republice Brazylii, a także w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Republice Mołdawii do upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych, upraw nasiennych warzyw oraz upraw nasiennych roślin oleistych i włóknistych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin zbożowych, materiału siewnego warzyw oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych produkowanego w Republice Mołdawii (Dz.Urz.UE L 284 z 12.11.2018, str. 31). Zmiana weszła w życie 2 grudnia 2018 r.
[2] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1674 z dnia 23 października 2018 r. zmieniającej decyzję Rady 2003/17/WE w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Federacyjnej Republice Brazylii do upraw nasiennych pastewnych roślin uprawnych i upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin pastewnych i materiału siewnego roślin zbożowych produkowanego w Federacyjnej Republice Brazylii, a także w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Republice Mołdawii do upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych, upraw nasiennych warzyw oraz upraw nasiennych roślin oleistych i włóknistych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin zbożowych, materiału siewnego warzyw oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych produkowanego w Republice Mołdawii (Dz.Urz.UE L 284 z 12.11.2018, str. 31). Zmiana weszła w życie 2 grudnia 2018 r.
[3] Art. 3 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1674 z dnia 23 października 2018 r. zmieniającej decyzję Rady 2003/17/WE w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Federacyjnej Republice Brazylii do upraw nasiennych pastewnych roślin uprawnych i upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin pastewnych i materiału siewnego roślin zbożowych produkowanego w Federacyjnej Republice Brazylii, a także w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Republice Mołdawii do upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych, upraw nasiennych warzyw oraz upraw nasiennych roślin oleistych i włóknistych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin zbożowych, materiału siewnego warzyw oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych produkowanego w Republice Mołdawii (Dz.Urz.UE L 284 z 12.11.2018, str. 31). Zmiana weszła w życie 2 grudnia 2018 r.
[4] Art. 3 ust. 2 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1674 z dnia 23 października 2018 r. zmieniającej decyzję Rady 2003/17/WE w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Federacyjnej Republice Brazylii do upraw nasiennych pastewnych roślin uprawnych i upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin pastewnych i materiału siewnego roślin zbożowych produkowanego w Federacyjnej Republice Brazylii, a także w odniesieniu do równoważności inspekcji polowych stosowanych w Republice Mołdawii do upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych, upraw nasiennych warzyw oraz upraw nasiennych roślin oleistych i włóknistych oraz w odniesieniu do równoważności materiału siewnego roślin zbożowych, materiału siewnego warzyw oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych produkowanego w Republice Mołdawii (Dz.Urz.UE L 284 z 12.11.2018, str. 31). Zmiana weszła w życie 2 grudnia 2018 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-12-01 do 2018-12-01
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I, przeprowadzane w krajach trzecich znajdujących się w wykazie w tym załączniku, są uważane za równoważne inspekcjom polowym wykonywanym zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, pod warunkiem że:
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy ujęte w wykazie w tym załączniku jest uważany za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w punkcie B załącznika II.
Artykuł 3
1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w znaczeniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, postanowienia Dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie obowiązują na zasadzie analogii.
Pierwszy akapit pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) dla małych paczek WE w znaczeniu dyrektyw 66/401/WE lub 2002/54/WE.
Artykuł 4
[1] (skreślony).
Artykuł 5
[2] (skreślony).
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2022 r. [3]
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.
[1] Art. 4 skreślony przez art. 1 pkt 1 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2012/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie zmiany decyzji Rady 2003/17/WE poprzez wydłużenie okresu jej stosowania oraz aktualizację nazwy państwa trzeciego oraz nazw organów odpowiedzialnych za zatwierdzanie i kontrolę produkcji (Dz.Urz.UE L 328 z 28.11.2012, str. 4). Zmiana weszła w życie 1 grudnia 2012 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2013 r.
[2] Art. 5 skreślony przez art. 1 pkt 2 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2012/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie zmiany decyzji Rady 2003/17/WE poprzez wydłużenie okresu jej stosowania oraz aktualizację nazwy państwa trzeciego oraz nazw organów odpowiedzialnych za zatwierdzanie i kontrolę produkcji (Dz.Urz.UE L 328 z 28.11.2012, str. 4). Zmiana weszła w życie 1 grudnia 2012 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2013 r.
[3] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2012/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie zmiany decyzji Rady 2003/17/WE poprzez wydłużenie okresu jej stosowania oraz aktualizację nazwy państwa trzeciego oraz nazw organów odpowiedzialnych za zatwierdzanie i kontrolę produkcji (Dz.Urz.UE L 328 z 28.11.2012, str. 4). Zmiana weszła w życie 1 grudnia 2012 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2013 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-12-03 do 2012-11-30
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I, przeprowadzane w krajach trzecich znajdujących się w wykazie w tym załączniku, są uważane za równoważne inspekcjom polowym wykonywanym zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, pod warunkiem że:
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy ujęte w wykazie w tym załączniku jest uważany za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w punkcie B załącznika II.
Artykuł 3
1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w znaczeniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, postanowienia Dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie obowiązują na zasadzie analogii.
Pierwszy akapit pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) dla małych paczek WE w znaczeniu dyrektyw 66/401/WE lub 2002/54/WE.
Artykuł 4
Zmiany w załącznikach, z wyjątkiem tych obejmujących kolumnę 1 tabeli w załączniku I, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w artykule 5.
Artykuł 5
1. Komisji pomaga Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa.
2. W przypadku dokonywania odniesień do tego ustępu, stosuje się artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres ustanowiony w artykule 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE zostaje ustalony na jeden miesiąc.
3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2012 roku [1].
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.
[1] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 decyzji Rady z dnia 26 listopada 2007 r. zmieniającej decyzję 2003/17/WE w sprawie równoważności inspekcji polowych stosowanych w państwach trzecich w uprawach nasiennych roślin uprawnych oraz w sprawie równoważności materiału siewnego wyprodukowanego w państwach trzecich (Dz.Urz.UE L 314 z 01.12.2007, str. 20). Zmiana weszła w życie 3 grudnia 2007 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-01-01 do 2007-12-02
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
[1] Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I, przeprowadzane w krajach trzecich znajdujących się w wykazie w tym załączniku, są uważane za równoważne inspekcjom polowym wykonywanym zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, pod warunkiem że:
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
[2] Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy ujęte w wykazie w tym załączniku jest uważany za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w punkcie B załącznika II.
Artykuł 3
1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w znaczeniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, postanowienia Dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie obowiązują na zasadzie analogii.
Pierwszy akapit pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) dla małych paczek WE w znaczeniu dyrektyw 66/401/WE lub 2002/54/WE.
Artykuł 4
Zmiany w załącznikach, z wyjątkiem tych obejmujących kolumnę 1 tabeli w załączniku I, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w artykule 5.
Artykuł 5
1. Komisji pomaga Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa.
2. W przypadku dokonywania odniesień do tego ustępu, stosuje się artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres ustanowiony w artykule 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE zostaje ustalony na jeden miesiąc.
3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2007 roku.
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 decyzji Rady z dnia 8 listopada 2005 r. w sprawie równoważności kontroli praktyk dotyczących zachowania odmian przeprowadzanych w niektórych państwach trzecich i zmieniającej decyzję 2003/17/WE (Dz.Urz.UE L 312 z 29.11.2005, str. 51). Zmiana weszła w życie w dniu notyfikacji i ma zastosowanie od 1 października 2005 r.
[2] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 decyzji Rady z dnia 8 listopada 2005 r. w sprawie równoważności kontroli praktyk dotyczących zachowania odmian przeprowadzanych w niektórych państwach trzecich i zmieniającej decyzję 2003/17/WE (Dz.Urz.UE L 312 z 29.11.2005, str. 51). Zmiana weszła w życie w dniu notyfikacji i ma zastosowanie od 1 października 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-05-28 do 2006-12-31
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (2), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (3), a w szczególności jej art. 23 ust. 1,
uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (4), a w szczególności jej art. 20 ust. 1,
uwzględniając propozycję Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.
(2) Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).
(3) Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.
(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (5) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.
(5) Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.
(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.
(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (6), obecnie już niestosowaną.
(8) Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.
(9) Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I, przeprowadzane w krajach trzecich znajdujących się w wykazie w tym załączniku, wyłączając materiał siewny pokoleń poprzedzających elitarny materiał siewny, są uważane za równoważne inspekcjom polowym wykonywanym zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, pod warunkiem że:
a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;
b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.
Artykuł 2
Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy ujęte w wykazie w tym załączniku, z wyjątkiem materiału siewnego pokoleń poprzedzających elitarny materiał siewny, jest uważany za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w punkcie B załącznika II.
Artykuł 3
1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w znaczeniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, postanowienia Dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie obowiązują na zasadzie analogii.
Pierwszy akapit pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.
2. Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:
a) materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:
– mieszanka jest homogeniczna, i
– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:
b) dla małych paczek WE w znaczeniu dyrektyw 66/401/WE lub 2002/54/WE.
Artykuł 4
Zmiany w załącznikach, z wyjątkiem tych obejmujących kolumnę 1 tabeli w załączniku I, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w artykule 5.
Artykuł 5
1. Komisji pomaga Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa.
2. W przypadku dokonywania odniesień do tego ustępu, stosuje się artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres ustanowiony w artykule 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE zostaje ustalony na jeden miesiąc.
3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2007 roku.
Artykuł 7
Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.