Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232, z późn. zm.);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego;

10) osobom fizycznym, w tym zamierzającym podjąć działalność gospodarczą.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) nagród, o których mowa w:

a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,

b) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.06.2021, str. 159, z późn. zm.).

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10b. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021 –2027, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10c. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji odpowiedzialnej za realizację inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tej inwestycji, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232, z 2020 r. poz. 568 i 2157, z 2021 r. poz. 2445 oraz z 2022 r. poz. 2666);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego;

10) osobom fizycznym, w tym zamierzającym podjąć działalność gospodarczą.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) nagród, o których mowa w:

a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,

b) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.06.2021, str. 159, z późn. zm.).

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10b. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10c. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji odpowiedzialnej za realizację inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tej inwestycji, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232, z 2020 r. poz. 568 i 2157 oraz z 2021 r. poz. 2445);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego;

10) osobom fizycznym, w tym zamierzającym podjąć działalność gospodarczą.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) nagród, o których mowa w:

a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,

b) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.06.2021, str. 159, z późn. zm.).

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10b. [2] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021– 2027, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10c. [3] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji odpowiedzialnej za realizację inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tej inwestycji, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232, z 2020 r. poz. 568 i 2157 oraz z 2021 r. poz. 2445);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego;

10) osobom fizycznym, w tym zamierzającym podjąć działalność gospodarczą.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) nagród, o których mowa w:

a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,

b) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.06.2021, str. 159, z późn. zm.).

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10b. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021– 2027, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10c. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji odpowiedzialnej za realizację inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tej inwestycji, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego;

10) osobom fizycznym, w tym zamierzającym podjąć działalność gospodarczą.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) nagród, o których mowa w:

a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,

b) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.06.2021, str. 159, z późn. zm.).

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. [12] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. [13] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10b. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10c. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji odpowiedzialnej za realizację inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tej inwestycji, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego [14] określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego [15] może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego [16] może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) [9] przedsiębiorcom oraz pracownikom przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego;

10) [10] osobom fizycznym, w tym zamierzającym podjąć działalność gospodarczą.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) [11] nagród, o których mowa w:

a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006,

b) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.06.2021, str. 159, z późn. zm.).

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10b. [12] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10c. [13] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji odpowiedzialnej za realizację inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tej inwestycji, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) nagród, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006.

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) [27] podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232);

8) [28] podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności: [29]

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

1b. [30] Przez podmiot działający na rzecz innowacyjności rozumie się w szczególności:

1) instytucję otoczenia biznesu działającą na rzecz wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw i gospodarki, w tym centrum transferu technologii, centrum innowacji, inkubator technologiczny, akademicki inkubator przedsiębiorczości i park technologiczny;

2) klaster, w tym Krajowy Klaster Kluczowy, oraz koordynatora klastra.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka;

5) [31] nagród, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006.

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

4b. [32] Agencja, w uzasadnionych przypadkach, w których zachodzi obawa wyrządzenia szkody w mieniu publicznym, może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, w tym gdy toczy się postępowanie karne lub karne skarbowe w sprawie o przestępstwo wskazane w ust. 3 pkt 1 w związku z dofinansowaniem lub inną formą wsparcia finansowego, które zostały udzielone ze środków publicznych na realizację projektu lub innego przedsięwzięcia temu podmiotowi, podmiotowi powiązanemu z nim osobowo lub kapitałowo w rozumieniu art. 6c ust. 2, lub członkowi organu tych podmiotów.

4c. [33] Odmowa udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 4–4b, może nastąpić również po dokonaniu wyboru projektu w postępowaniu o udzielenie pomocy finansowej.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. [34] Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami w zakresie ich przeznaczenia, formy, grupy docelowej, maksymalnego poziomu zaangażowania finansowego w jeden podmiot lub zasięgu terytorialnego, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

7a. [35] Obowiązek utrzymywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, działalności funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka oraz zasad gospodarowania tymi funduszami, podlega kontroli przez Agencję. Kontrola wykonywania obowiązku gospodarowania funduszem pożyczkowym, funduszem poręczeniowym, funduszem kapitału zalążkowego lub funduszem kapitału podwyższonego ryzyka jest dokonywana w zakresie wskazanym w ust. 7.

7b. [36] Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, przedstawia Agencji sprawozdanie z gospodarowania środkami funduszu pożyczkowego, funduszu poręczeniowego, funduszu kapitału zalążkowego lub funduszu kapitału podwyższonego ryzyka w danym roku. Sprawozdanie zawiera informacje o liczbie i wartości udzielonych pożyczek, poręczeń lub dokonanych i zakończonych inwestycji oraz ich przeznaczeniu. Agencja może żądać dodatkowych informacji w celu oceny wykonywania przez ten podmiot obowiązków określonych w ust. 7a.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. [37] Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232);

8) podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, 2024 i 2245);

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka.

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

8) [2] podmiotom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668);

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) [3] podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka.

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. poz. 1049) [1];

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka.

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. poz. 1049) [5];

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) [6] bezzwrotnego lub zwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej;

4) [7] instrumentu finansowego, w tym inwestycji kapitałowych, quasi-kapitałowych, środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, pożyczek, gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka.

3. Agencja nie może udzielić pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego: [8]

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

3c. [9] Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, ubiegający się o udzielenie pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego jest obowiązany do przedłożenia Agencji zaświadczeń, odpisów albo oświadczenia o braku przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 lit. a i b lub pkt 4. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. [10] Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego wykorzystania tej pomocy.

4a. [11] Agencja może odmówić udzielenia pomocy finansowej w formie wsparcia, pożyczki lub instrumentu finansowego podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia tej pomocy, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty pomocy.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. poz. 1049) [1];

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. (uchylony)

3b. Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

4a. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia wsparcia, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty wsparcia.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049) [3] ;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. [4] (uchylony).

3b. [5] Do przedsiębiorcy, któremu ma zostać udzielona pomoc, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, przepisów ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

4a. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia wsparcia, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty wsparcia.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) [1] organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym, reprezentatywnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049) [2] ;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do przedsiębiorcy posiadającego zaległości z tytułu należności publicznoprawnych, ubiegającego się lub otrzymującego wsparcie lub pożyczkę na działanie określone w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, jeżeli przedsiębiorca ten zawarł porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo spłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

4a. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia wsparcia, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty wsparcia.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym reprezentatywnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049) [1] ;

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do przedsiębiorcy posiadającego zaległości z tytułu należności publicznoprawnych, ubiegającego się lub otrzymującego wsparcie lub pożyczkę na działanie określone w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, jeżeli przedsiębiorca ten zawarł porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo spłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

4a. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia wsparcia, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty wsparcia.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym reprezentatywnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390, z późn. zm.);

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do przedsiębiorcy posiadającego zaległości z tytułu należności publicznoprawnych, ubiegającego się lub otrzymującego wsparcie lub pożyczkę na działanie określone w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, jeżeli przedsiębiorca ten zawarł porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo spłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

4a. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia wsparcia, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty wsparcia.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze urnowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

10a. [3] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. [Udzielanie pomocy finansowej] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym reprezentatywnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.);

8) jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390, z późn. zm.);

9) stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) [9] podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) [10] naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją – przez okres 3 lat od dnia rozwiązania tej umowy;

4) [11] podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.

3a. [12] Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do przedsiębiorcy posiadającego zaległości z tytułu należności publicznoprawnych, ubiegającego się lub otrzymującego wsparcie lub pożyczkę na działanie określone w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. h, jeżeli przedsiębiorca ten zawarł porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo spłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

4a. [13] Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielenia wsparcia, w szczególności warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty wsparcia.

5. Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze urnowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

13. [14] Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami klęski żywiołowej, uwzględniając konieczność szybkiego i skutecznego udzielenia tej pomocy oraz jej efektywnego wykorzystania.

Art. 6b. 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) [12] przedsiębiorcom, pracownikom przedsiębiorców i osobom zamierzającym podjąć działalność gospodarczą;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) [13] podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) [14] jednostkom samorządu terytorialnego oraz ich związkom;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności;

6) [15] partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

7) [16] organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym reprezentatywnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.);

8) [17] jednostkom naukowym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390, z późn. zm.);

9) [18] stowarzyszeniom z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

1a. [19] Przez podmiot działający na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców rozumie się w szczególności:

1) organ prowadzący szkołę lub placówkę działającą w systemie oświaty;

2) uczelnię;

3) jednostkę naukową;

4) inną osobę prawną, która zgodnie ze statutem prowadzi działalność szkoleniową;

5) przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie szkoleń.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) [20] podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, niebędącemu osobą fizyczną, w którym osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) [21] podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego, lub

c) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie wsparcia lub pożyczki naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją.

4. [22] Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz 5–9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

5. [23] Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, przeznaczone na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub

4) dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami, zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń, objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.

6. [24] Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5. Z upływem tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. [25] Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze urnowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

Art. 6b. 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich;

4) jednostkom samorządu terytorialnego;

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”;

2) pożyczek;

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 niebędącemu osobą fizyczną, w którym osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania naprawczego, lub

c) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie wsparcia lub pożyczki naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, jeśli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

5. Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, przez Agencję, przeznaczone na powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w mikroprzedsiębiorcach, małych lub średnich przedsiębiorcach znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzieleniu wsparcia odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń bądź objęcie akcji lub udziałów.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzieleniu wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3. Po upływie tego okresu podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzieleniu wsparcia, o którym mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy albo fundusz kapitału zalążkowego bądź zmienił zasady gospodarowania tym funduszem, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia powiększoną o odsetki ustawowe naliczone od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze urnowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej;

2) wielkość pomocy finansowej;

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej;

4) sposób wypłaty pomocy finansowej;

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej;

6) warunki rozwiązania umowy;

7) warunki zwrotu pomocy finansowej;

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

Art. 6b. [Pomoc finansowa udzielana przez Agencję] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom,

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego,

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich,

4) jednostkom samorządu terytorialnego.

5) podmiotom działającym na rzecz innowacyjności.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”,

2) pożyczek,

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych,

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 niebędącemu osobą fizyczną, w którym osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1,

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania naprawczego, lub

c) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie wsparcia lub pożyczki naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, jeśli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

5. Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, przez Agencję, przeznaczone na powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w mikroprzedsiębiorcach, małych lub średnich przedsiębiorcach znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzieleniu wsparcia odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń bądź objęcie akcji lub udziałów.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzieleniu wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3. Po upływie tego okresu podmiot zwraca- Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzieleniu wsparcia, o którym mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy albo fundusz kapitału zalążkowego bądź zmienił zasady gospodarowania tym funduszem, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia powiększoną o odsetki ustawowe naliczone od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej,

2) wielkość pomocy finansowej,

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej,

4) sposób wypłaty pomocy finansowej,

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej,

6) warunki rozwiązania umowy,

7) warunki zwrotu pomocy finansowej,

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. [2] Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

Art. 6b. [Pomoc finansowa udzielana przez Agencję] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom,

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego,

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich,

4) jednostkom samorządu terytorialnego.

5) [10] podmiotom działającym na rzecz innowacyjności.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”,

2) pożyczek,

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych,

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 niebędącemu osobą fizyczną, w którym osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1,

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania naprawczego, lub

c) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie wsparcia lub pożyczki naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, jeśli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

5. Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, przez Agencję, przeznaczone na powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w mikroprzedsiębiorcach, małych lub średnich przedsiębiorcach znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzieleniu wsparcia odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń bądź objęcie akcji lub udziałów.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzieleniu wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3. Po upływie tego okresu podmiot zwraca- Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzieleniu wsparcia, o którym mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy albo fundusz kapitału zalążkowego bądź zmienił zasady gospodarowania tym funduszem, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia powiększoną o odsetki ustawowe naliczone od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej,

2) wielkość pomocy finansowej,

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej,

4) sposób wypłaty pomocy finansowej,

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej,

6) warunki rozwiązania umowy,

7) warunki zwrotu pomocy finansowej,

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Ministrowie będący instytucjami zarządzającymi programami operacyjnymi, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju, określają, w drodze rozporządzeń, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tych programów, uwzględniając konieczność realizacji celów w nich określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

Art. 6b. [Pomoc finansowa udzielana przez Agencję] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom,

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego,

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich,

4) jednostkom samorządu terytorialnego.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”,

2) pożyczek,

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych,

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 niebędącemu osobą fizyczną, w którym osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1,

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania naprawczego, lub

c) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie wsparcia lub pożyczki naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, jeśli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

5. [6] Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, przez Agencję, przeznaczone na powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w mikroprzedsiębiorcach, małych lub średnich przedsiębiorcach znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzieleniu wsparcia odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń bądź objęcie akcji lub udziałów.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzieleniu wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3. Po upływie tego okresu podmiot zwraca- Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzieleniu wsparcia, o którym mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy albo fundusz kapitału zalążkowego bądź zmienił zasady gospodarowania tym funduszem, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia powiększoną o odsetki ustawowe naliczone od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej,

2) wielkość pomocy finansowej,

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej,

4) sposób wypłaty pomocy finansowej,

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej,

6) warunki rozwiązania umowy,

7) warunki zwrotu pomocy finansowej,

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Ministrowie będący instytucjami zarządzającymi programami operacyjnymi, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju, określają, w drodze rozporządzeń, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tych programów, uwzględniając konieczność realizacji celów w nich określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. [7] Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.

Art. 6b. [Pomoc finansowa udzielana przez Agencję] [5] 1. W zakresie realizacji zadań Agencja może udzielać pomocy finansowej:

1) przedsiębiorcom,

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego,

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich,

4) jednostkom samorządu terytorialnego.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może mieć formę:

1) bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem”,

2) pożyczek,

3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.

3. Agencja nie może udzielić wsparcia ani pożyczki:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karnoskarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych,

2) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3 niebędącemu osobą fizyczną, w którym osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1,

3) podmiotowi określonemu w ust. 1 pkt 1–3, który:

a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania naprawczego, lub

c) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie wsparcia lub pożyczki naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Agencją.

4. Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, jeśli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego ich wykorzystania.

5. Wsparcie udzielone podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, przez Agencję, przeznaczone na powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:

1) udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub

2) udziela poręczeń lub gwarancji spłaty kredytów lub pożyczek, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub

3) obejmuje akcje lub udziały w małych lub średnich przedsiębiorcach znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”

– uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie z umową o udzieleniu wsparcia odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń lub gwarancji bądź objęcie akcji lub udziałów.

6. Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego w umowie o udzieleniu wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat od dnia przekazania kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3. Po upływie tego okresu podmiot zwraca- Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.

7. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, który po zakończeniu obowiązywania umowy o udzieleniu wsparcia, o którym mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz pożyczkowy, fundusz poręczeniowy albo fundusz kapitału zalążkowego bądź zmienił zasady gospodarowania tym funduszem, jest obowiązany wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia powiększoną o odsetki ustawowe naliczone od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad gospodarowania funduszem.

8. Agencja udziela pomocy finansowej w drodze umowy, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

9. Umowa, o której mowa w ust. 8, określa w szczególności:

1) szczegółowe przeznaczenie pomocy finansowej,

2) wielkość pomocy finansowej,

3) szczegółowe zasady wykorzystywania pomocy finansowej,

4) sposób wypłaty pomocy finansowej,

5) sposób nadzorowania przez Agencję wykorzystania pomocy finansowej,

6) warunki rozwiązania umowy,

7) warunki zwrotu pomocy finansowej,

8) w przypadku pomocy finansowej przeznaczonej na powiększenie funduszu, o którym mowa w ust. 5 – szczegółowe zasady gospodarowania funduszem.

10. Ministrowie będący instytucjami zarządzającymi programami operacyjnymi, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju, określają, w drodze rozporządzeń, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tych programów, uwzględniając konieczność realizacji celów w nich określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej niezwiązanej z programami operacyjnymi, uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach, o których mowa w art. 4 ust. 1, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.

12. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzeń, szczegółowe warunki:

1) udzielania pożyczek,

2) udzielania poręczeń lub gwarancji spłaty kredytów lub pożyczek,

3) obejmowania akcji lub udziałów

– ze środków wsparcia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania wsparcia oraz zapewnienia przejrzystości jego udzielania.