history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2023-03-01    (Dz.U.2023.386 tekst jednolity)

§ 4. [Stosowanie środków w gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby] W gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby, z którego lub do którego mógł zostać przeniesiony SARS-CoV-2, uznanych w wyniku dochodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontaktowe powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2–6 i ust. 1a, do dnia wykluczenia choroby.

Wersja obowiązująca od 2023-03-01    (Dz.U.2023.386 tekst jednolity)

§ 4. [Stosowanie środków w gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby] W gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby, z którego lub do którego mógł zostać przeniesiony SARS-CoV-2, uznanych w wyniku dochodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontaktowe powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2–6 i ust. 1a, do dnia wykluczenia choroby.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-04-29 do 2023-02-28

§ 4. W gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby, z którego lub do którego mógł zostać przeniesiony SARS-CoV-2, uznanych w wyniku dochodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontaktowe powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2–6 i ust. 1a [27] , do dnia wykluczenia choroby.

[27] § 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 kwietnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek (Dz.U. poz. 825). Zmiana weszła w życie 29 kwietnia 2022 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-12-22 do 2022-04-28

§ 4. W gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby, z którego lub do którego mógł zostać przeniesiony SARS-CoV-2, uznanych w wyniku dochodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontaktowe powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2–6, do dnia wykluczenia choroby.