Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1) zarządu sukcesyjnego albo

2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170 oraz z 2021 r. poz. 802)

– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.

5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.

Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1) zarządu sukcesyjnego albo

2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170)

– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.

5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.

Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym ] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1) zarządu sukcesyjnego albo

2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869, z późn. zm.)

– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.

5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.

Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym ] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

4. [4] Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1) zarządu sukcesyjnego albo

2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629)

– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.

5. [5] Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.

Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

Art. 3. [Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. [8] Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2) ratownictwa pełnomorskiego

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. [9] Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,

7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,

10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków

– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

Art. 3. 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają armatorzy prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto powyżej 100 GT każdy, w zakresie:

1) transportu ładunków lub pasażerów,

2) holowania pełnomorskiego, pod warunkiem że co najmniej 50 % przychodów z działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez holownik stanowią przychody uzyskane z usługi holowania innego niż holowanie do portu i z portu oraz w granicach portu,

3) ratownictwa pełnomorskiego,

4) pogłębiania, pod warunkiem że co najmniej 50 % przychodów z całości działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez pogłębiarkę stanowią przychody z transportu wydobytych materiałów na pełnym morzu

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność armatora w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunków lub pasażerów,

7) przewozu ładunków lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządu nad statkami,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudniania, związanych z załogą statku,

10) działalności polegającej na wynajmie, dzierżawie lub wyczarterowaniu statku

– pod warunkiem, że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.