Wersja obowiązująca od 2020-01-31 (Dz.U.2020.159 tekst jednolity)

Art. 36. [Sentencja orzeczenia] 1. Sentencja orzeczenia powinna zawierać:

1) oznaczenie izby morskiej, która wydała orzeczenie;

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytuły zawodowe (stanowiska służbowe) członków składu orzekającego;

3) datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia;

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku morskiego;

5) dokładne ustalenie przyczyn wypadku ze wskazaniem – o ile to możliwe – statku i osób, których wina spowodowała wypadek, oraz z określeniem stopnia, w jakim przyczyniły się do wypadku, albo stwierdzenie uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności jej ustalenia;

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażeniu, załadowaniu lub obsadzeniu załogą, w stanie toru wodnego lub urządzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchybień w działalności i wad w organizacji instytucji służących bezpieczeństwu żeglugi morskiej;

7) ocenę prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz w razie potrzeby prawidłowości czynności ratowniczych.

2. Jeżeli izba morska stosuje środek, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i 2, rozstrzygnięcie o tym powinno być zawarte w sentencji orzeczenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-08-10 do 2020-01-30 (Dz.U.2016.1207 tekst jednolity)

Art. 36. [Sentencja orzeczenia] 1. Sentencja orzeczenia powinna zawierać:

1) oznaczenie izby morskiej, która wydała orzeczenie;

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytuły zawodowe (stanowiska służbowe) członków składu orzekającego;

3) datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia;

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku morskiego;

5) dokładne ustalenie przyczyn wypadku ze wskazaniem – o ile to możliwe – statku i osób, których wina spowodowała wypadek, oraz z określeniem stopnia, w jakim przyczyniły się do wypadku, albo stwierdzenie uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności jej ustalenia;

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażeniu, załadowaniu lub obsadzeniu załogą, w stanie toru wodnego lub urządzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchybień w działalności i wad w organizacji instytucji służących bezpieczeństwu żeglugi morskiej;

7) ocenę prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz w razie potrzeby prawidłowości czynności ratowniczych.

2. Jeżeli izba morska stosuje środek, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i 2, rozstrzygnięcie o tym powinno być zawarte w sentencji orzeczenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-05-28 do 2016-08-09 (Dz.U.2015.735 tekst jednolity)

Art. 36. [Sentencja orzeczenia] 1. Sentencja orzeczenia powinna zawierać:

1) oznaczenie izby morskiej, która wydała orzeczenie;

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytuły zawodowe (stanowiska służbowe) członków składu orzekającego;

3) datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia;

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku morskiego;

5) dokładne ustalenie przyczyn wypadku ze wskazaniem – o ile to możliwe – statku i osób, których wina spowodowała wypadek, oraz z określeniem stopnia, w jakim przyczyniły się do wypadku, albo stwierdzenie uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności jej ustalenia;

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażeniu, załadowaniu lub obsadzeniu załogą, w stanie toru wodnego lub urządzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchybień w działalności i wad w organizacji instytucji służących bezpieczeństwu żeglugi morskiej;

7) ocenę prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz w razie potrzeby prawidłowości czynności ratowniczych.

2. Jeżeli izba morska stosuje środek, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i 2, rozstrzygnięcie o tym powinno być zawarte w sentencji orzeczenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-05-07 do 2015-05-27 (Dz.U.2009.69.599 tekst jednolity)

Art. 36. [Sentencja orzeczenia] 1. Sentencja orzeczenia powinna zawierać:

1) oznaczenie izby morskiej, która wydała orzeczenie;

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytuły zawodowe (stanowiska służbowe) członków składu orzekającego;

3) datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia;

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku morskiego;

5) dokładne ustalenie przyczyn wypadku ze wskazaniem – o ile to możliwe – statku i osób, których wina spowodowała wypadek, oraz z określeniem stopnia, w jakim przyczyniły się do wypadku, albo stwierdzenie uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności jej ustalenia;

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażeniu, załadowaniu lub obsadzeniu załogą, w stanie toru wodnego lub urządzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchybień w działalności i wad w organizacji instytucji służących bezpieczeństwu żeglugi morskiej;

7) ocenę prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz w razie potrzeby prawidłowości czynności ratowniczych.

2. Jeżeli izba morska stosuje środek, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i 2, rozstrzygnięcie o tym powinno być zawarte w sentencji orzeczenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-15 do 2009-05-06

Art. 36. [Sentencja orzeczenia] 1. Sentencja orzeczenia powinna zawierać:

1) oznaczenie izby morskiej, która wydała orzeczenie,

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytuły zawodowe (stanowiska służbowe) członków składu orzekającego,

3) datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku morskiego,

5) dokładne ustalenie przyczyn wypadku ze wskazaniem - o ile to możliwe - statku i osób, których wina spowodowała wypadek, oraz z określeniem stopnia, w jakim przyczyniły się do wypadku, albo stwierdzenie uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności jej ustalenia,

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażeniu, załadowaniu lub obsadzeniu załogą, w stanie toru wodnego lub urządzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchybień w działalności i wad w organizacji instytucji służących bezpieczeństwu żeglugi morskiej,

7) ocenę prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz w razie potrzeby prawidłowości czynności ratowniczych.

2. [36] Jeżeli izba morska stosuje środek, o którym mowa w art. 35 ust. 1 i 2, rozstrzygnięcie o tym powinno być zawarte w sentencji orzeczenia.

[36] Art. 36 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o izbach morskich (Dz.U. Nr 62, poz. 575). Zmiana weszła w życie 15 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1962-01-01 do 2004-05-14

Art. 36. [Sentencja orzeczenia] 1. Sentencja orzeczenia powinna zawierać:

1) oznaczenie izby morskiej, która wydała orzeczenie,

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytuły zawodowe (stanowiska służbowe) członków składu orzekającego,

3) datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku morskiego,

5) dokładne ustalenie przyczyn wypadku ze wskazaniem - o ile to możliwe - statku i osób, których wina spowodowała wypadek, oraz z określeniem stopnia, w jakim przyczyniły się do wypadku, albo stwierdzenie uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności jej ustalenia,

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażeniu, załadowaniu lub obsadzeniu załogą, w stanie toru wodnego lub urządzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchybień w działalności i wad w organizacji instytucji służących bezpieczeństwu żeglugi morskiej,

7) ocenę prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz w razie potrzeby prawidłowości czynności ratowniczych.

2. Jeżeli izba morska pozbawia członka załogi lub pilota prawa wykonywania określonych funkcji bądź prawa wykonywania zawodu, rozstrzygnięcie o tym powinno być zawarte w sentencji.