history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2016-11-04 do 2017-03-01    (Dz.U.2016.1799 tekst jednolity)

Art. 69. (uchylony)

Wersja obowiązująca od 2016-11-04 do 2017-03-01    (Dz.U.2016.1799 tekst jednolity)

Art. 69. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-07-16 do 2016-11-03    (Dz.U.2015.990 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-11-29 do 2015-07-15    (Dz.U.2013.1404 tekst jednolity)

(uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-06-05 do 2013-11-28

[5] (uchylony).

[5] Art. 69 uchylony przez art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz.U. poz. 628). Zmiana weszła w życie 5 czerwca 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-10-31 do 2013-06-04

[Prawo użycia broni palnej] 1. Jeżeli środki przymusu wymienione w art. 67 ust. 1, okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na zaistniałe okoliczności nie jest możliwe, funkcjonariusz wykonujący czynności związane z realizacją zadań, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 4–6, pełniący służbę w wyodrębnionych komórkach organizacyjnych Służby Celnej lub funkcjonariusz upoważniony przez Szefa Służby Celnej do wykonywania tych zadań ma prawo użycia broni palnej wyłącznie:

1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność własną lub innej osoby albo w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu;

2) przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza lub innej osoby;

3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej;

4) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka;

5) w celu odparcia niebezpiecznego, bezpośredniego i gwałtownego zamachu na obiekty Służby Celnej;

6) w celu odparcia bezpośredniego zamachu na nienaruszalność granicy państwowej ze strony osób działających w sposób zorganizowany, które przemocą wymuszają przekroczenie granicy państwowej przy użyciu broni lub pojazdu;

7) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1–3 i 6.

2. Użycie broni palnej powinno być poprzedzone ostrzeżeniem o możliwości jej użycia i nastąpić w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni i nie może zmierzać do pozbawienia życia tej osoby oraz narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób postępowania przy użyciu broni palnej i szczegółowe warunki jej użycia, uwzględniając ograniczenia w zakresie użycia broni palnej;

2) sposób dokumentowania faktu użycia broni palnej, mając na uwadze zapewnienie możliwości oceny zasadności i prawidłowości jej użycia.