Wersja obowiązująca od 2006-10-27 do 2007-12-31

Art. 118. [130] (utracił moc).

[130] Ustawa traci moc 27 października 2006 r. na podstawie art. 133 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 1218), z wyjątkiem art. 6 ust. 1 i art. 80 ust 1 i 2, które tracą moc 31 grudnia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-12-31 do 2006-10-26

Art. 118. [Procedura orzekania] 1. Komisja dyscyplinarna urzędu wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.

2. [10] Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby cywilnej albo kary wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród członków korpusu służby cywilnej.

3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie.

4. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

5. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

7. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej urzędu strony mogą odwołać się do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

[10] Art. 118 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 228, poz. 2257). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 2003 r.