Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2019 r., sygn. II FSK 422/17

Wobec braku odpowiedniego unormowania określającego sposób i rodzaj dokumentowania uzyskiwanego przez pracownika przychodu z tytułu praw autorskich, pracodawca jako płatnik może samodzielnie zdecydować o sposobie i formie wykazania przesłanek, od których ustawa uzależnia zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy nie jest w związku z tym uprawniony do formułowania jako warunku zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. obowiązku prowadzenia wskazanej przez ten organ ewidencji.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA del. Marek Kraus (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Po 657/16 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2015 r. nr ILPB1/4511-1-1401/15-2/KF w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Po 657/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu skargi P. sp. z o.o z siedzibą w P. (dalej "Skarżąca", "Spółka" lub "Wnioskodawczyni") na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2015 r. nr ILPB1/4511-1-1401/15-2/KF w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

2. Z przyjętego do rozstrzygnięcia przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego sprawy wynika, że:

2.1. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Skarżąca wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą w formie sp. z o.o. i zatrudnia na podstawie umowy o pracę na wskazanych stanowiskach pracowników oraz przedstawiła ich zakres obowiązków.